عنوان : این اشتباه است که ما آلترناتیو را نوعی دولت در سایه بپنداریم.
به نظر من بینش محافظه کارانه و بینش ماجراجویانه تقریبن به یک اندازه احتیاج به تدقیق دارند. آیا این روشنفکران ( و یا حتی رهبری) هستند که باید به مردم بگویند چه باید بخواهند و در هر مرحله به چه راضی باشند یا این مردم اند که باید بگویند چه نمیخواهند؟ مرور تجارب انقلاب بهمن ۵۷ نشان می دهد که آیت الله خمینی مدتها پس از آغاز جنبش به عنوان رهبر و یک آلترناتیو مطرح گردید. این در حالی بود که جنبش خود جوش مدتها بود که در تظاهرات خیابانی شعار سرنگونی رژیم شاه را میداد. در واقع آلترناتیو هرگز آلترناتیو نخواهد شد اگر مردم خواهان دگرگونی نظم موجود نباشند. یقینن شرایط برای "تحقق" شعار تغییر نظام آماده نیست و شاید تا مدتها آماده نباشد ولی انکار این واقعیت که خواست تغییر نظام به صورت کلان در حال شکل گیری است و در شعارهای مردم متبلور است نیز ما را به تحلیل اشتباه می رساند.
به نظر من آقای موسوی هم در حال تغییر است. آنچه او پیش از انتخابات می پنداشت با دیدگاه کنونی او متفاوت است. او تجربه کودتای انتخاباتی را پشت سر دارد و محدودیتهای نظام را مستقیمن حس می کند.
۱۴۶۶۱ - تاریخ انتشار : ۲٣ تير ۱٣٨٨