عنوان : اسلام ، خدا را هرروز از نو میکـُشـد
خدا، شادی را میآفریند

جائی که شادی نیست ، خدا ازآنجا، طرد و تبعید شده است

چرا درفرازسنگ نوشته های هخامنشی میآید که

« که« خدا، شادی را آفرید

شادی و شاده ، نام خدای ایران بوده است

وبه معنای « جشن عروسی وجشن» است،

و « آفریدن که آ-فریدن» یا « فریدن» باشد به معنای عشق ورزیدن و دوست داشتن (فری) هست

این عبارت کوتاه که « خدا شادی را آفرید»

به معنای آنست که خدا ، خودش را به صورت جشن درگیتی آفرید تا آن را دوست بدارد، و به آن عشق بورزد.

این شادی چیست که او دوست میدارد؟

خدای ایران برای آنکه خودش را دوست بدارد، تحول به همه زیبائیهای گیتی می یابد. هرچه درگیتی زیباست، چهره زیبای خود خداست. دوستی به زیبائیهای گیتی ، دوستی به خداست .

او در دردیدن زیبائی های جسمانی درگیتی هست که خود را دوست میدارد . این مفهوم زیبائی درفرهنگ ایرانست. زیبائی همه چیزها باهم ، خدای زیباست. ودیدن این زیبائی ها، جشن زندگی است. کارخدا، دادن امرو نهی، و حکومت کردن نیست، بلکه او زیبائی درهرخوبیست که دل و روان وخرد انسان را به خود میکشد، ودل سپردن به زیبائی های اودرگیتی، جشن زندگی است . جائی که زیبائی نیست ، خدا را طرد و تبعید کرده اند، خدا را کشته اند .
۱۶۲۲٨ - تاریخ انتشار : ۱٨ شهريور ۱٣٨٨