عنوان : پس خشم خدایی تان کجاست
من با اِعمال هر گونه ترور مردان برجسته کشور مخالفم و اصولا اساسا بشدت در مرد خشونت نسبت به انان پرهیز را توصیه می کنم. بخصوص که مرگ یک لحظه است و تمام می شود این ها هم که اعتقادی به ان دنیا ندارند، پس برای ان ها عذابی در ان دنیا وجود ندارد و جهنم فقط مال معتقدان به این مطالب است . این نازنینان در همین جا تا اخرین لحظه حیات از مواهب قدرت و ثروت و محافظ وماشین ضد گلوله و لذات شهوانی بی حساب و کتاب بهره مند بوده اند، و تازه بعد از ۱۲۰ سال، شهید بازی و رسیدگی به خانواده هاشان و چه جنگولک بازی ها شروع می شود . ملت وظیفه دارد فقط بچه های همه این ها را بکـُشد و خود ان ها و همسرانشان را زنده بگذارد تا درد واقعی دیگر خانواده ها را برای تا اخر عمرشان حس کنند ( شوکه شدید، عجب؟ صبر خدایی تان را می بینم، پس خشم خدایی تان کجاست؟ مگر ان هایی که در عنفوان جوانی بدست این ها کشته شدند یا رحم شان را دریدند، حق نداشتند بچه دار شوند و خانواده داشته باشند.) به بچه های این ها باید تجاوز کرد تا از خونریزی بمیرند، تا این ها بدانند که مادران و پدران دیگر چه کشیده اند. نه، این ها باید زنده بمانند و هر روز از نو قصاص پس بدهند. حتی خداوند هم در جهنم هر روز پوست تازه به شما اعطا می کند که دوباره بسوزید. خدای شما خدای انتقام و نفرت است، به فرمان خدای خود گردن نهید...
۱۷۰٣۴ - تاریخ انتشار : ۱۵ مهر ۱٣٨٨