عنوان : یکی دو نظر در باره مطلب نویسنده
با شما موافقم که باید بحث جنسیت و اروتیک را به سطح آورد. اما بکار بردن اصطلاح آلت تناسلی صحیح نیست به این علت که در گذشته با آن فرهنگ و دیدگاه قدیمی نسبت به جنسیت، روابط جنسی را فقط به رابطه زن مرد و آنهم بشکل دخول آلت مرد در واژن زن و صرفآ با هدف تولید مثل و ادامه نسل ، خلاصه می شد و به همین دلیل هم آلت زن و مرد را آلت تناسلی نامیدند. در حالی که امروز به جنسیت بشکل دیگری نگریسته می شود و رابطه جنسی از حالت صرف وسیله بودن برای تولید مثل و تسلسل نسل خارج شده، به همین دلیل بهتر است که بجال آلت تناسلی از اصطلاح آلت جنسی استفاده شود.

دوم: مطلب شما خوب بود اما چه لزومی دارد که اینهمه پیچیده و روشنفکری بنویسید. روشنفکران ما در همه ادوار، افکار و ایده های زیبا داشته اند اما همیشه با زبانی نامفهوم برای مردم، آنها را بیان کرده اند و همین باعث شده که افکار آنها در جامعه ریشهخ نگریند. ساده نویسی و بکار گرفتن زبانی ملموس تاثیر بیشتری دارد.
موفق باشید.
۱٨٣۵۵ - تاریخ انتشار : ۵ آذر ۱٣٨٨       

عنوان : اروتیسم بخشی از زیبایی شناسی نیست
اروتیسم بخشی از زیبایی شناسی نیست.
زیبایی شناسی یا فلسفه‍ی هنر به موضوع هنر و آثار هنری در جوهر هنری شان می پردازد.
البته ادبیات اروتیک و یا تصاویر اروتیک می توانند موضوع نقد و یا زیبایی شناسی باشند.

در ثانی استدلال اولیه شما از استحکام چندان مناسبی برخوردار نیست . چون که اگر زن و مردی در خلوت خود با هم معاشقه می کنند، دلیل بر این نمی شود که بیایند و برای اثبات حقانیتشان وسط خیابان هم با هم عشق بازی کنند. البته در تاریخ فردی بود به نام دیوژن که سگ مذهب بود و اعتقاد داشت که هر کجا دلش خواست...در دوران معاصر ما البته افرادی نظیر کاترین می یه نیز هستند که رمان معروفش حتما معرف حضور همگان است، که همه چیز را تشریح می کند...که می توانیم از هم مسلکان دیوژن بدانیمش و رمانش البته هیچ ارتباطی با ادبیات اروتیک ندارد و بیشتر پورنوگرافیک است.
۱٨٣۲۰ - تاریخ انتشار : ۴ آذر ۱٣٨٨