عنوان : با اجازه آقای امیر انتظام
احترام عمیقم به آقای امیر انتظام نمیتوانم پنهان کنم. احترام من البته چندان مهم نیست که ایشان احترام میلیون ها انسان را با خود دارد. اما، مسایلی هست که این نوشته آمده و گذشتن از آن همراه با بی تقاوتی مانند خوره جان و روان را متلاشی میکند. من و من نوعی نمیتوانیم همانند آقای امیر انتظام بیاندیشیم که با گذشته دوزخیان کاری نداشته باشیم و باید گذاشت که این اهریمن صفتان که ۳۰ سال آزاده ترین، عاشق ترین، انسان ترین، میهن پرست ترین ها را از میان ما برداشتند و چه وقیحانه و وحشیانه هم برداشتند "به صف مردم" بپیوندند. چگونه میتوان کسانی که ۳۰ سال جنایات وحشتناکی را بر این مردم روا داشتند که بعد از حمله وحشیانه ابا و اجداشان (لشگریان اسلام) و مغول ها در ایران و هیتلر در دنیا، سابقه نداشته؟ این وحوش اگر امروزه مثلا به مردم پیوسته اند از ذات خبیث آنها سرچشمه میگیرد و برای فرار از مجازات هست نه رویکرد به انسانیت و اگر خوب دقت کنیم روزانه با سخنان متجحر و مبتلا به وحشی گری و عقب ماننده گی و دیکتاتوری را میبینیم. اگر بدنبال ایران آزاد که برابری و عدالت را پیشه خود کند، هستیم باید با افکار مالیخولیایی و متحجر و جنایتکارانه دست اندرکاران رژیم اسلامی مبارزه کرد و برای همیشه به لجنزار تاریخ فرستاد اگر که واقعا خواهان عدم تکرار حکومت جنایتکاری نیستیم
۱۹۰۰۵ - تاریخ انتشار : ۲٨ آذر ۱٣٨٨