عنوان : ‫نترسیم، نترسیم ما همه بیدین هستیم.
نترسیم، نترسیم ما همه بیدین هستیم.
از مشروطه تا به حال در حالیکه ما سر و زبان بسیار بر سر این ملاحظه غیر قابل توجیه حرمت دینداران داده ایم، ولی هیچوقت نتوانستیم دموکراسی و سکولاریزم و احترام مساوی به همه از جمله اقلیت را برقرار و نهادینه کنیم. ‫‫ تا زمانیکه مردم بیدین گوهراخلاق ایران مظلومانه و از روی وحشت و ترس تن به چنین توهین، تجاوز، شکنجه، ضرب و شتم، سرکوب میدهند و مرتب زیر چکمه این دینداران و دین نماه های مزدور حکومت ولایی میروند، اوضاع چنین باشد.
‫ هموطن، شجاعانه و با افتخار بیدینی و ناباوریت را بر خرافات و چرندیات این جهان خرابان اعلام کن و هرآینه و هرجا که می توانی شعار غرورآفرین بی دینیت را که نمادی از عقل و خرد و علم مدرن تواست بی پروا فریاد کن تا به گوش همه جهانیان برسد. دیگر پادو، خدمتکار، کارمند، سرباز و وامدار دینداران بی علم و خرد ولی پولدارو متمول، حاجی، حاج آقا، حاج خانم، آقاسید، آشیخ های زورمند، زورگو و قدرتمدار بودن بس است. دیگر شهروند دست چندم بودن بس است. اکنون دیگر بی پروا بگو و تا ابد بگو، بگو آن چیزی را که از مشروطیت تا به حال در گلویت غورت داده ای واز حقت گذشتی و اندشهات را فرو داده ای، چرا که فکر میکردی ناچاری در محضر دینداران خودخواه و تک بعدی برای رعایت اتحاد و احترام آنان و جهت جلوگیری از بروز نفاق و جنگ قبیله ای بین آنان سکوت کنی. اما دیگر اینکار را نکن، که تفاوت و تکثر عین دموکراسی است. نترس کم نیستید. حتماً تعجب خواهی کرد وقتی ببینی بیش از نیمی از مردم ایران با تو همصدا هستند.
۲۰۲۹۹ - تاریخ انتشار : ۲۷ دی ۱٣٨٨       

عنوان : دو کلمه هم از مادر عروس بشنوید
طاهری پور که سالها است به رژیم راهکار نشان می دهد یک زمانی از رژیم می خواست که با قاطعیت با "ضد انقلاب" و گروهک های " آمریکای" مقابله قاطعانه کند و اکنون نیز با فراست سیاسی متوجه شده است که باید از رژیم کودتا خواستار "انتخابات آزاد" بشود که البته در تناقض با خودی سابق "میر حسین" نخست وزیر محبوب امام که طاهری پور نیز زمانی در خط امام در جا زده نیز نخواهد بود. زکی خیال باطل! به قول معروف طرف را تو دهات رها نمی دادند سراغ کدخدا را می گرفت. چقدر باید برای طاهری پور غم انگیز باشد که نه میرحسین نه ولی فقیه و نه هیچ اپوزیسیون جدی راهکارهای او را جدی نمی گیرند. آدم دلش برای او می سوزد!
۲۰۲۶۱ - تاریخ انتشار : ۲۶ دی ۱٣٨٨       

عنوان : آنچه گفته نمی شود!
آقای طاهری پور محترم
اصولاً بر آن چه شما در مقاله‌تان نوشتید ایراد و انتقادی نیست، انتقاد به آن چیزی است که نوشته نشده است. ابتدا بایستی یک تصحیح مضمونی در مقاله‌ی شما صورت بگیرد: به اعتقاد من جنبش کنونی یک جنبش عمومی و دموکراتیک است که جنبش سبز یک بخش از آن است. دوم: آقای موسوی رهبر نمادین جنبش سبز نیست، بلکه رهبر واقعی آن است.
شما به درستی بر ضعف‌های جنبش سبز (به رهبری موسوی) انگشت گذارده‌اید و در کنار این مطالبات، «انتخابات آزاد برای تشکیل مجلس ملی بازنگری قانون اساسی» را مطرح کرده‌اید، واقعاً عالی است. ولی بحث هسته‌ای بخش سکولار- دموکرات جنبش نه مخالفت با آن مطالبات صحیح بخش سبز است، بلکه مخالفت و افشاگری سیاست‌های «حذف‌گرایانه» و «انحصارطلبانه» آن است و از سوی دیگر تلاش سکولار- دموکراتها ایجاد و شکل‌دادن به صف مستقل خود است (جنگ اصلی بر سر صف مستقل است) تا کیفیت دموکراتیک جنبش سقط جنین نشود. شما اعلام می‌کنید که «سکولار- دموکراتهای ایرای باید صفوف خود را فشرده تر سازند» ولی نمی گوئید چگونه. با دنباله‌روی یا با ایجاد یک صف مستقل. همانطور که گفتم بحث اصلی در این جاست!
صف مستقل سکولار- دموکراتها نه تنها تضمین کننده‌ی تنوع واقعی (نه حرفی) جنبش بلکه می بایستی بازتاب دهنده‌ی مطالبات آن بخش عظیمی از مردم باشد که خواهان تفکیک دین از کشورداری و اجرای حقوق بشر در ایران است.

شاد و تندرست باشید
۲۰۱۶۹ - تاریخ انتشار : ۲۴ دی ۱٣٨٨       

عنوان : سرداران پیر لشگر های شکست خورده
چرا این سرداران پیر لشگر های شکست خورده بازنشسته نمیشوند و همچنان سیاست های خود را تکرار میکنند.
۲۰۱۶۵ - تاریخ انتشار : ۲۴ دی ۱٣٨٨