عنوان : تقصیر خود شماست!
دوست عزیز کامنت نویس!
می دونی اشکال کار کجاس؟ اشکال اینه که نویسنده مقاله چهره ای مشخص دارد و مسئولیت همه حرفاشم می افته گردن خودش. اما عزیز جان شما با اسم مستعار می آیی! می خواهی هرچه دل تنگت می خواد بنویسی! چهره نداری و به طرف گفتگوت که معلومه کیه این حق را نمی دی که تو رو بشناسه! اونوقت صحبت از دمکراسی و پا سخگویی می کنی؟ عجب! پاسخگویی و دمکراسی دوطرفه است قربون شکلت! آره!
۲۰۶۶۷ - تاریخ انتشار : ۴ بهمن ۱٣٨٨       

عنوان : فرهیختگان و «فرهیختگان» ایرانی از استبداد می نالند ولی استبداد خود را نمی بینند.
کامنت گذار قبلی درست می گوید.

۹۹.۹۹ در صد مقاله نویسان حاضر نیستند با من و شما ارتباط داشته باشند چون آنها از ما بهترانند و برای من و شما نمی نویسند، برای همدیگر می نویسند که در کلوب روشنفکران عضویت شان باطل نشود و دانش خود را به رخ یکدیگر بکشند. اینها رادیو هستند، رادیو است که فقط می گوید و می نوازد و بمن و تو گوش نمی دهد.

در یک سیستم استبدادی، حاکم دوست دارد فقط بگوید و مدح بشنود، هیچوقت کسی را تشویق نمی کند رابطه متساوی الحقوق با او داشته باشی و او را زیر سئوال ببری. این مقاله نویسان هم فقط با خواص رابطه دارند و مداحان، با یکدیگر هم تعارف بسیار.

فرهیختگان و «فرهیختگان» ایرانی از استبداد می نالند ولی استبداد خود را نمی بینند. بما پاسخگو نیستند.
۲۰۶۴۰ - تاریخ انتشار : ٣ بهمن ۱٣٨٨       

عنوان : پیشنهاد
جناب صدرا عمادی،
اگر کسی نوشتاری را بیرون میدهد، باید که آماده باشد که از دیدگاه خودش در برابر پرسش خوانندگان بپدافندَد. بی پاسخ گذاشتن پرسش ها و پیشنهادهایِ کاربران، از دو هالت بیرون نیست یا شما ارزشی برای دیدگاه کاربران نمیشناسید، و یا بر دیدگاه خودتان ارزشی نمیگذارید، که در هر دو روی خواننده را از ادامه-ی خواندن نوشتارهای شما بازخواهد داشت.
۲۰۴۵۰ - تاریخ انتشار : ٣۰ دی ۱٣٨٨