از : wahab ansari
عنوان : Hatirla sevgili
سلام آقای ارسلان تبریزی!
شما اگر مطلب مرا با دقت بخوانید، در گزارشها و مصاحبه ایی که از سناریو نویس این سریال آورده ام. بر خلاف نظر شما هنوز در جامعه ترکیه بر سرگذشت و آنچه که بر این جنبش گذشته است برای مردم و اقشار روشنفکری ترکیه اهمیت دارد. شما اگر به مصاحبه وکیل مدافع دنیز گزمیش و رفقایش توجه بکنید و همچنین اشعار و ترانه هایی که به یاد آنان خوانده اند توجه داشته باشید. نشان از توجه و اهمیت آنان برای جامعه ترکیه است.
موفق باشید
وهاب انصاری
۲۱۵۴۶ - تاریخ انتشار : ۲۰ بهمن ۱٣٨٨
|
|
از : ارسلان تبریزی
عنوان : در عصر تلویزیون رنگی چرا به دنبال یاد
اقای وهاب انصاری: من خودم در ترکیه زندگی کرده و با تمامی جریاتات چپ و راست هم آشنایی خوبی دارم. اما اینها پدیده های چند دهه گذشته است که حتی خود تورک ها هم اصلا و ابدا اشتیاقی به دانستن شان ندارند و من خیلی تعجب کردم که شما در این دور و زمانه چطوری بیاد موضوعاتی افتاده اید که تاریخ مصرف اش خیلی وقت است گذشته است. این کار شما به این می ماند که در عصر تلویزیون رنگی یکی بخواهد طرز کار تلویزیون سیاه و سفید را مطالعه کند.
من توصیه می کنم که اول به مشکلات " قوم اذری" خود به پردازید و بعد اگر وقت اضافه داشتید برای تفرح هم که شده به مشکلات ملت تورک ایران بپردازید. البته اینکار به یک خانه تکانی شدید درونی احتیاج دارد . حتما که می دانید قوم را به ملت و آذری را به تورک تبدیل کردن کار ساده ای نیست. باید یک به یک سیم کشی های سلول های مغز را عوض و تعمیر کرد.
در ضمن چپ های ترکیه هم اصلا و ابدا با جریانات چپ ایرانی اشنایی نداشتند. فقط بقایای ارتش ازادیبخش خلق ترکیه - بعد از چندین انشعاب---که ابراهیم کایپاک کایا بنیان گذارش بود در حد سلام و علیکی با چریک های فدایی خلق ایران تماس داشت.
۲۱۴۶۴ - تاریخ انتشار : ۱۹ بهمن ۱٣٨٨
|
|
از : وهاب انصاری
عنوان : عشقم بخاطر بیاور
سلام آقای روزبه گرامی!
تشکر از لطفت و اطلاعاتی که داده اید. راستش من بعد از اینکه این سریال را دیدم. تا حدودی راجع به ترکیه و جریانات فعال در آن پرس و جو کردم. به این نتیجه رسیدم که منابع و اطلاعات ما به فارسی در حد صفر است. من بیشتر به منابع ترکیه مراجعه کردم. من در وقت کم چندین کتاب و مقاله به زبان ترکی خواندم. از جمله کتاب نهاد بهرام را خواندم. با چند نفر از فعالین چپ آنزمان ترکیه دیدار و گفتگو داشتم. آن حرفهایی که شما میزنید، بیشتر در باره نسل دوم چریکهای ترکیه هست. جبهه ارتش رهایی بخش خلق ترکیه که متشکل از باز ماندگان نسل اول و نسل دوم که کمی گرایش به مائوئیسم و خیلی هم رادیکال هستند. این نسل دوم زمانی که سفیر اسرائیل را به اسارت میگیرند، (برعکس دنیز گزمیش و رفقایش ) که خواسته هایشان عملی نمیشود، سفیر را میکشند. در این سریال هم یک جا هست که در بحث خانه تیمی اشان نام از ایران و کمک به انقلاب در ایران میکنند. این نشان از ارتباطات آنان با جنبش چریکی ایران دارد. خلاصه با وقتی که من داشتم. بیشتر هم متمرکز شدم روی دینز گزمیش یا نسل اول. بیشترین انگیزه من شناساندن تجربه سیاسی بیست ساله ترکیه بود، همانطور که گفتم واقعا منابع ما راجع به ترکیه در حد صفر است. انتقال تجربه ترکیه بعنوان کشور همسایه و حداقل از انقلاب مشروطیت بعنوان کشوری که تحولاتش روی تحولات ایران تاثیر بسزایی داشته برای ما اهمیت دارد. آدم با مطالعه تاریخ ترکیه بعد از آتا تورک به دلایل پیشرفت آنان در عرصه سیاسی، اجتماعی و اقتصادی پی میبرد. در ترکیه علیرغم کودتاها و فشارها و جنایات سیاسی بیشماری که شده است، اما هیچگاه وجود و حضور احزاب و نقش آنان نفی و از بین نرفته است. حتی دادگاهها و دفاعیات دنیز گزمیش ورفقایش علنی از رادیو و تلویزیون پخش شده است. حدود ۴۰-۵۰ تن از بهترین وکلای ترکیه داوطلبانه وکالت آنان را پذیرفته و از آنان دفاع میکنند. رابطه عاطفی بین دنیز و رفقایش با وکلای مدافع آنان آنقدر عمیق میشود که وکیلش یک رمان راجع به آنان مینویسد.امیدوارم دیگر عزیزان کمبودهای نوشته مرا جبران بکنند. بار دیگر از لطفت و اطلاعاتی که گذاشتی تشکر میکنم. قربانت وهاب انصاری
۲۱٣۷۹ - تاریخ انتشار : ۱۷ بهمن ۱٣٨٨
|
|
از : روزبه .
عنوان : تنها فداییان نبودند
سلام آقای انصاری، بسیار مطلب، آگاهی دهنده و در عین حال، جالب با پیامی روشن بود. من تا به انتهای مقاله را یک ضرب خواندم و لذت بردم.
در مورد جنبش چریکی ترکیه بویژه جنبش سال های دهه ۱۹۰ میلادی مطلب به فارسی بسیار اندک است و تا آنجا که بیاد دارم ، چند مطلبی در نشریات سازمان های سیاسی، همچون پیکار، کار و ... دیده بودم.
یک مورد را بایستی به شما یادآوری کنم، اینست که در جنبش چریکی چپ، تنها سازمان فداییان در ایران نبودند و سازمان مجاهدین خلق ( بخش م ل )، بسیار گسترده تر و فعال تر بود و تنها در سال های ۱۳۵۴ تا انقلاب بیش از ۴۰ شهید داد که یک سوم آنها زن بودند. و در حدود چند ده عملیات نظامی و از جمله ترور ۶ مستشار نظامی آمریکایی بود. و تا آنجا که مطلعم، آنها تنها سازمانی بودند که در ترکیه هم پایگاه داشتند و چند تن از اعضای آن در آنجا برای انتقال امکانات به ایران و بعکس مستقر بودند. آنها تنها سازمان چریکی بودند که با سو سازمان چریکی ترکیه در آن دوران ارتباط داشتند و امکانات ردو بدل می کردند. سازمان مجاهدین خلق ( بخش م ل) یکی از فعال ترین سازمان های چریکی در آن دوران بود، که امکانات و ارتباطات خوبی داشت.
درود بر شما
۲۱٣۶٣ - تاریخ انتشار : ۱۷ بهمن ۱٣٨٨
|
