عنوان : کاش این بخش از تاریخ را زودتر می دانستیم.
حال که به کهنسالی رسیده ام و تجربه تلخ این ۳۱ سال را پشت سر گذاشته ام به گذشته خودم نگاهی پر از نقد دارم. در خانواده ای مذهبی بزرگ شدم که ماه های محرم و صفر را سیاه می پوشیدیم و سینه و قمه می زدیم. یکی از این شب ها که طبق معمول پای منبری نشسته بودیم آخوندی مردم را دعوت به سکوت کرد و گفت حسین گریه شما را نمی خواهد او درس درستی که از زندگی و مرگ او را گرفته اید را می خواهد. او نه ذلیل بود و نه هست که چنین شیون می کنید. او مرد شجاعی بود که دلیرانه در برابر ستم ایستاد و کشته شد. او شجاع بود....مردم بهم نگریستند و بجای گریه شروع به غیبت از این و آن در و همسایه فامیل کردند. این آخوند دیگر هرگز به مساجد منطقه دعوت نشد. مردم می گفتند او بدرد نمی خورد چون گریه ما را در نمی آورد. آی خدای من حال که به آنزمان فکر می کنم می بینم چه ظرفیت کمی ما برای شنیدن حرفی بجز آنچه قرنها شنیده بودیم داشتیم. اما اگر آنزمان چیزی سرمان نمی شد ولی آزارمان هم به کسی نمی رسید. لعنت بر خمینی که همان دین بی آزار را به چنین دینی تبدیل کردند که در این ۳۱ سال جز مردم آزاری کاری نکرده اند. آی خدای من، اینها مرزی هم برای مردم آزاری نمی شناسند. سنگسار و اعدام و شلاق بس نبود به دختر و پسر و پیر و جوان تجاوز جنسی می کنند. وای بر ما و شرم بر این دین فروشان انسان نما باد. اسلام در آینده دینی اقلیتی در ایران خواهد شد، خدا را شکر.
۲٣۵۰۵ - تاریخ انتشار : ۱۷ فروردين ۱٣٨۹