یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

رهبر جنبش سبز، مبلغ قرائت رحمانی دین - فیروز نجومی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : آرش

عنوان : حرف های کلیشه ای تکراری
همین!
۲۴۲۲٨ - تاریخ انتشار : ۵ ارديبهشت ۱٣٨۹       

    از : عزیز عزیزی

عنوان : بار انقلاب حتی برای حمل جنبش سبز بسیار وزین است
در گام اول باید مشخص کنیم در حال حاضر ممکن الوصول میخواهیم یا ایده آل های خود را. به قول طهماسبی (چریک اسلامگرای سابق)؛ در عهد پهلوی تحمیق مذهبی در جامعه فراگیر شده بود (با تزریقات سیاستهای استعماری و امپریالیستی)؛ به طوری که خیلی سریع و زود انقلاب بزرگ ۵۷را دو دستی تحویل طاعون مذهب دادند. چون قاطبه مردم مرکب از عوام و حتی از تحصیل کردگان خودشان معتاد کنج این قفس بودند. هنوز هم برای جامعه طاعون دین زده و برای رهبران مذهبی ما که به جای درس منطق و علم برایشان کسب تلقینات خرافی و بدون شک و نقد و اکنون به همراه انگیزه کسب مال و مقام تزریق شده است؛ این جنبش بارگرانی است. میتوانیم ایده آل های خود را از واقعیتها و کاستیهای راه جنبش جدا کنیم.
۲۴۲۲۲ - تاریخ انتشار : ۵ ارديبهشت ۱٣٨۹       

    از : حردان

عنوان : قرائت رحمانی از دین یعنی
پس از سلام به آقای دکتر نجومی. قرائت رحمانی از دین، یعنی "دینِ بدونِ شمشیر" است؛ و دینِ بدونِ شمشیر، نیازی به "ولی" برای کاربست آن شمشیر برروی زمین ندارد، زیرا آن شمشیر اساساً وجود خارجی نخواهد داشت، که همان جدائی دین از دولت است. این قرائت از دین راه کشای تکامل آن "جامعه مطلوب" خواهد شد، که دین داران در آن تنها برای تأمین نیاز روحی و روانی خود دین را در حیطه ی شخصی به کار می برند.
۲۴۲۱۱ - تاریخ انتشار : ۵ ارديبهشت ۱٣٨۹       

    از : جنبش شکست نخوردگان

عنوان : از امامزاده هیچ بخشی از سرمایه داران در ایران معجزه ای نمی اید
آقای موسوی همانطور که انتظار می رفت و برخلاف جناحهایی از اطرافیان که به طمع ان افتاده بودند که با کارد طبقه کارگر بازی کنند و بتوانند اعتصابات انانرا قباله قدرت خود کنند آب سردی ریخت و اعلام کرد که نه همانطور که با کارت مردم در خیابان نمی شود زیادی بازی کرد این بازی را نیز نمی توان ادامه داد. این برای هزارمین بار نشاندهنده تمام "مبارزه" جناحهای بورژوازی در ایران است. اینها از ترس جنبش کارگران و جنبش مردم در خیابان در آخر به بغل یکدیگر پناه می برند. حتی اگر رژیم انانرا دستگیر کند و یا بکشد بازهم یک موی رژیم را به هزار نفر از مردمی می دهند که می خواهند سر بتن هیچ جناحی نباشد. اینها خوب فهمیده اند. سخنرانی موسوی و اینکه دیگر حتی دنبال رای من کو هم نمی رود عجز و زبونی بورژوازی ایران را میرساند که در انقلاب مشروطه بزیر عبای مشروعه خواهان رفت. در زمان شاه، از وی میخواست که سلطنت کند نه حکومت و خواهان شریک شدن در قدرت بودند وهمینکه جنبش انقلابی مردم بلند شد همگی بزیز عبای خمینی رفتند تا شاید وی بتواند از پس ای جنبش براید شاه که نتوانست. اینک نیز موسوی به نمایندگی از بخشی از بورژوازی ایران اعلام کرد اگر قرار به انقلاب است ا.ن. را تنها خوردن بهتر از عسل را با بقیه خوردن است. این تقصیر بورژوازی ایران نیست. این منافع این سرمایه که به سود های باد اورده در سایه دیکتاتوری خو گرفته است می باشد که در تمام مدت بدنبال انست که چگونه این دیگتاتوری به شکلی دیگر بازسازی کند و از جلو جنبش مردم براید. تمام بیرون امدن موسوی از سوراخش بعد از ۲۰ سال نه به خاطر مردم که از ترس این بود که جمهوری اسلامی سرنگون شود و این یعنی از ترس مردم. امامزاده بورژوازی هیچ معجزه ای نمی تواند بکند. اینها مانند ماری دوباره خاموش می شوند تا از راه دیگری جنبش مردم را نیش بزنند. فعلا باید به جناح مقابل نشان بدهند که قصد شریک شدن را از سر بدر کرده و از این غلطهای اضافه نخواهند کرد که با کارت مردم بازی کنند. شاید ا.ن. و رهبر از گناهانشان بگذرد.
۲۴۱٨۰ - تاریخ انتشار : ۵ ارديبهشت ۱٣٨۹       

  

 
چاپ کن

نظرات (۴)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست