از : همایون
عنوان : به احمد عزیز
عباس عبدی می گوید قدرت ما در کتک خوردنمان است. او حتما دوست دارد ما قوی تر بشویم. پس باید بیشتر کتک بخوریم. منطق کاملا ساده است. از این چیز دیگری می شود فهمید؟
۲۵٨۶۷ - تاریخ انتشار : ٣۱ ارديبهشت ۱٣٨۹
|
از : احمد
عنوان : قضاوت باید با خود خواننده باشد
قضاوت شخصی در مورد یک نظر را به عنوان تیتر یک خبر برگزیدن درست نیست. قضاوت باید با خود خواننده باشد. قصد دفاع از عبدی نیست. دفاع از اخلاق در خبر رسانی است. کجای مصاحبه او گفته است "بیشتر کتک بخورید".
۲۵٨۵٨ - تاریخ انتشار : ٣۱ ارديبهشت ۱٣٨۹
|
از : arman
عنوان : هیچ احدی در "فن" مظلوم نمایی حریف این ظالمان نمی شود!
خشونت محکوم است. اما این تاکتیک مظلوم نمایی هم غلط است. هیچ احدی در "فن" مظلوم نمایی حریف این ظالمان نمی شود. اینان خودشان استاد مظلوم نمایی هستند...
از این گذشته باید توجه دشت که اگر قرار باشد کتک خوردن و واکنش نشان ندادن ادامه یابد، شرکت مردم در تظاهرات و سایر اقدامات اعتراضی دیگر ادامه نخواهد یافت. مردم خود را بی پناه می یابند و می ترسند. حق هم دارند.
نباید گذشت حکومت جو ارعاب و ترور را حاکم کند.
۲۵٨۵۶ - تاریخ انتشار : ٣۱ ارديبهشت ۱٣٨۹
|
از : حمید اسکندری
عنوان : تحلیلی درست
عباس عبدی تحلیلی جالب و بدیع از جنبش سبز ارائه میدهد و آنوقت سایت اخبار روز و برخی خوانندگان از سر توهین و مسخره آنرا بکناری می نهند. بحث عبدی بصورت موجز آن است که جنبش سبز باید با پیروزی در جبههی مبارزه اخلاقی مشروعیت سیاسی بدست آورد و بدینوسیلهی بر حریف خود فائق آید. بسیج نیرو بخودی خود ممکن نیست. جنبش سبز با یک فرمان یا خواهش ساده نمی تواند توده ها را بخیابان و جبهه مبارزه بیاورد. این جنبش باید خود را نیازمند نیرو و محق یاوری معرفی کند. مظلومیت اینجا یک وسیله در خدمت بسیج نیرو است.
مخالفین جمهوری اسلامی لازم است کمی افق دید خود را گشوده سازند و پیشاپیش خود را پیروز مبارزه ندانند. برخی بنظر می رسد هر آنکس که به کاستیها و مشکلات جنبش اشاره کند خائن بدان بشمار می آورند. سیاست امروز بعد از دوران ماکیاولی یک فن است. باید شرایط را شناخت و بعد بدون هراس از یحتهای اخلاقی دید از چه امکاناتی می توان استفاده کرد. نطریه عبدی آن است که جنبش سبز باید در درجه اول مبارزه اخلاقی را ببرد. خود را محق و در عین حال مورد سرکوب نشان دهد و از مردم بخواهد بدفاع از آن در مقابل ظلمی که بدان می شود برخیزند. کجای این بحث غلط است؟ آیا بهتر آن است که جنبش سبز خود را قوی، پیروز و برندهی نزاعهای خیابانی نشان دهد؟ در اینصورت دیگر چه نیازی به مبارزه و بسیج نیرو وجود دارد؟
۲۵٨۴۷ - تاریخ انتشار : ٣۱ ارديبهشت ۱٣٨۹
|
از : مریم آرامیان
عنوان : برای آقای عبدی
آقای عبدی کتک زدن و کتک خوردن و فحش دادن دونفر به همدیگر و رسیدن شخص سوم و اهمیت قضاوت او که شما نوشتید داستان های ریش سفیدی و مذهبی و بازاری است.
نوشته یِ آقای عبدی در زیر:
"یک نفر در خیابان به ناحق توی گوش کسی بزند، بعد هم فرد مضروب انواع و اقسام فحشها را نثارش کند، و بیشتر کتک بخورد، بعد بگوییم چرا فحش دادی تا کتک بخوری؛ بگوید، او که در هر حال میزد! اگر کتک اولیه بیدلیل و محکوم بود و از نظر ناظر بیرونی و حتی دوستان فرد ضارب، قابل دفاع نبود، در حالت فحش دادن، کتکهای بعدی چنین وضعی را ندارند و چه بسا قابل انتظار هم تلقی شوند. "
آقای عبدی
این تحلیل و نظر شما برای حنبش سبز کتک خوران مظلوم خوب است، اما در عمل این نشد و نخواهد شد.
۲۵٨۲۶ - تاریخ انتشار : ٣۱ ارديبهشت ۱٣٨۹
|
از : باخته
عنوان : جمهوری ایرانی در مقابل جمهوری اسلامی
"مقایسه کنید با شعاری مثل جمهوری ایرانی که جز تبعات منفی، نتیجه دیگری نداشت و به سرعت هم فراموش شد"
این جمله آقای عبدی تو خالی است.چرا جمهوری ایرانی به سرعت فراموش شد؟ شما یا باید غیب گو باشید و یا رمالی بلد باشید و گرنه چنین جمله ای واقعیت خواسته های جامعه جنبش سبزایران را نمی خواهد ببیند. نتیجه شعار جمهوری ایرانی را در مقابل حکومت توحش اسلامی را می خواهید یک روزه بگیرید؟ این دیگه چه منطقی است. کسانی از هزاران فرسنگ راه دور جرئت چنین حرافی مشمئز کنند های را ندارند. یا اینکه آقای عبدی بخاطر اعمال ارتجائی اش (تصرف سفارت آمریکا) و ترسش از دادگاهی عدلانه است؟
۲۵٨۱٨ - تاریخ انتشار : ٣۰ ارديبهشت ۱٣٨۹
|
از : arman
عنوان : اشاعه افکار مهاتما گاندی!
رژیمی که نهادش بر خشونت استوار است، از طرق مختلف درک غلط و منفعلانه ای از عدم خشونت را بین مخالفان خودش ترویج می کند. اشاعه افکار مهاتما گاندی بدون تطبیق تاریخی از این جمله است. تمام وحشت رژیم این است که مخالفانش دیگر از او نترسند و در مقابلش فعالانه مقاومت سازماندهی شده کنند.
۲۵٨۱۱ - تاریخ انتشار : ٣۰ ارديبهشت ۱٣٨۹
|