از : نادر احمدزاده
عنوان : تحریمهای هدف دار
ظاهرا اولین نتیجه تحریمها تا آنجا که من در داخل می بینم رکود شدید در تولید و گسترش بی سابقه واردات توسط خواص حکومتی بوده و سود فراوان برای آنها و بی کاری روز افزون برای مردم. بررسی علمی و دقیقتر این مسئله توسط سازمانهای سیاسی فارق از هر گونه پیش داوری کمک شایانی به درک تبعات واقعی این تحریمها و آگاهی بیشتر مردم و در نتیجه چگونگی برخورد و موضع گیری در این رابطه را آسانتر خواهد کرد. واقعا مقایسه بین ایران و عراق (قبل از سقوط صدام) بهیج وجه صحیح نیست و گستره تحریمها هم هنوز به یک اندازه نیستند. فقط کافیست که پول داشته باسی تا از جان آدمیزاد که ارزانترین آنهاست تا هر چیز که بخواهی در داخل به دست بیاری..
۲٨۴۲۵ - تاریخ انتشار : ۵ تير ۱٣٨۹
|
از : مریم کوشا
عنوان : به برخوردهای عوامل حکومت توجه نکنید!
سلام
من می فهمم که برای عوامل رژیم جمهوری اسلامی بویژه کیهان نویسان داخل کشور سخت است که ببینند که نیروهای دمکرات و آزادیخواه ایران لحظه ای جمهوری اسلامی را برای نقض شدید حقوق بشر راحت نمی گذارند و اینکه آنها به اشکال گوناگون از طریق آکسیون های مختلف به افشای حکومت کودتائی جمهوری اسلامی ایران می پردازند.
دیدار با ارگان های اروپائی طبق این گزارش و گزارش های دیگری که توسط فدائیان انتشار یافته، گویای فعالیت های خستگی ناپذیر آنهاست. به نظر من فشارهای سیاسی و دیپلماتیک آنقدر باید افزایش یابد که حکومت بفهمد که برای اعدام یا شکنجه هر ایرانی می بایست هزینه بالایی در عرصه جهانی پرداخت کند. اگر چنین ملاقات های بصورت مشترک با دیگر جریانات جمهوریخواه و دمکرات بر اساس یکسری توافقات انجام شود می تواند تاثیر آن بیشتر شود. چنین دیدارهایی می بایست بصورت وسیع درداخل و خارج از کشور انعکاس بیابد تا مردم بیشتری از تلاش نیروهای دمکراتیک در اپوزیسیون باخبر شوند. شما فدائیان تلاش خود را در چارچوب منافع ملی و منافع مردم پیش ببرید و به کسانی که می خواهند فعالیت های شما را تحت عناوین گوناگون زیر سوال ببرند توجه نکنید. اما به پیشنهادات و تذکرات افراد و جریانات سالم ایرانی که به ایران و ایرانی می اندیشند نیز مناسب است توجه و دقت لازم صورت گیرد.
موفق باشید و خسته نباشید از زحماتی که می کشید
با احترام
۲٨٣۷۱ - تاریخ انتشار : ۴ تير ۱٣٨۹
|
از : لیثی حبیبی - م. تلنگر
عنوان : اینها وقتی مأمورند، به چشم خود دیده ام که حتی به حقوق کودکی رحم نمی کنند، و مانند ماشین از روی حقوق اش می گذرند. پس فرقشان با حکومت اسلامی چیت که با ماشین از روی مردم گذشت!؟
در ضمن اینها مأموراند و معذور و در ملاقات با شما وظیفه دارند که دروغ بگویند. به عنوان نمونه رد قرار داد ایران، برزیل ترکیه به آن دلیلی که به شما گفته اند نیست، اینها جرأت ندارند که یک کشور فرعی مثل ترکیه را جای روسیه یا انگلیس و ... بگذارند. به همین خاطر ضعیف کشی خود را اینگونه ناجوانانه ماست مالی می کنند، چون گفتنی نیست.
آیا اگر همین قرار داد و دقیق با همین شرایط را روسیه و یا انگلیس و ... به همراه برزیل با ایران می بست، باز رد می شد؟ نه، هرگز.
پس می بینید که جهان ما همچنان پدر سوخته بازی و دروغ سازی را با سیاستی زیبا و جهان ساز اشتباه گرفته و افسوس! من در هشت سال زندگی رنجبار و وحشتناک خود و کودک خود در آلمان به این نتیجه ی قطعی رسیده ام که هرگز با طناب پوسیده ی اروپا نمی توان به چاه رفت، زیرا اگر رفتی، می تواند آخرین سفر عمودی تو باشد.
دفاع از حقوق بشر، دفاع از حقوق کل بشر است. در غیر این صورت باید نامی دیگر برایش برگزینند. مثلاً سازمان دفاع از حقوق بعضی از افراد بشر!
شما بیشک با صداقت و حس دلسوزی در این جلسات شرکت می کنید، اما اگر دروغ های آنها را بشنوید و بی جواب بگذارید، در واقع مسئولیت آن دروغ ها را به نوعی به گردن گرفته اید؛ زیرا بعد از جلسه می آیید و برای مردم ایران گزارش آن را می نویسید. این گزارش نویسی بسیار زیباست، بن دمکراتیک دارد، اما وقتی ارزش دارد که بی تعارف به آن ها نظرات خود را بگویید، تا هم آنها فکر نکنند با دروغپردازی شما را قانع کرده اند، و هم ملت ایران فکر نکند که فلان کادر اداری مأمور و معذور توانسته سر شما فداییان خلق ایران را شیره بمالد.
پیروز باشید
۲٨۲٨۶ - تاریخ انتشار : ٣ تير ۱٣٨۹
|
از : لیثی حبیبی - م. تلنگر
عنوان : شعله و فریاد و آتش پاره ام --- خون فشان از دست آن پتیاره ام
سلام دوستان عزیز و خسته نباشید
به نظر من اپوریسیون ایران باید خیلی مواظب باشد تا از نیرویش استفاده ی ابزاری نشود. چون در صورت تأثیر منفی حضور شما، شما عزیزان بدهکار تاریخی ملت ایران خواهید بشد.
این تحریم ها هیچ نقش مثبتی در زندگی انسان ایرانی داخل ایران ندارد. رژیم از بودجه های ویژه ی خود نخواهد کاست، بلکه از جیب مردم جبران اش خواهد کرد. این تحریم ها و دعوا سر دمکراسی برای مردم ایران نیست، این دعوا سر اتم است. یعنی اگر رژیم در باب اتم با آنها زبان مشترک پیدا می کرد، مجازاتی هم صورت نمی گرفت. اینها با این قطعنامه های خود در عراق هزاران کودک و مردم ناتوان را با گرسنگی و بی دارویی به قتل رساندند. و خودتان به خوبی آگاهید که صدام پلید و ضد بشر را تحریم سرنگون نکرد. تازه رژیم تا دندان مسلح ایران را با رژیم لکنته آن زمان صدام اصلاً نمی توان مقایسه کرد. این تحریم ها برای این است که خیالشان راحت شود و به چاپیدن سر زمین بلا زده ی ما ادامه دهند، با خیال راحت تری ببرند. سودی را که اینها در این سال ها از کشور غارت شده ی ما و جیب مردم شکنجه شده ی ما برده اند بی سابقه است. در تاریخ ایران بی سابقه است. این کشور های چَشت ۱ از این سود دست بر نخواهند داشت، و تلاش خواهند کرد که از نیرو های اپوزیسین استفاده ی ابزاری بنمایند فقط و فقط برای اهداف خود و بس.افتادن توی این گود نابرابر می تواند خود زنی گردد.
دفاع از جنبش غیر متمرکز سبز مردم ایران، کودک ایرانی را بی نان و دارو و درمان کردن نیست. گذشته از این، اینها عادت دارند به گفتن یک سری کلمات در زبان دیپلماتیک و آن کلمات هیچ ضامن اجرایی ندارند؛ به آن ها دل خوش نکنید. مثلاً مد است که می گویند فلان شخص ابراز تأسف کرد، فلان کس نگرانی شدید خود را اعلام کرد و ...
کوتاه سخن باید مواظب بود که جاده صاف کن جنایات اقتصادی بر علیه مردم کشور بلا دیده ی خود نشد. اینها اگر راست می گویند به دفاع عملی از جنبش سبز بپردازند. به دهها شکل می توان این کار را کرد. برای اینها اصلاً مهم نیست که دو صد سهراب کشته شوند و دو ده ترانه آتش بگیرند، عین خیالشان نیست. هر کسی نداند شما که می دانید. من شخصاً تا به امروز بار ها در باره ی فاجعه ی زندگی خود در مرکز اروپا برایتان نامه نوشته ام و دوبار رسماً به سازمان شما، و یک بار به آخرین کنگره ی شما عزیزان نامه نوشته ام و از جنایاتی باور نکردنی که در حق من و کودکم در مرکز اروپا صورت گرفته پرده بر داشته ام.
پس بیایید خودمان را به آن راه نزنیم، ظلم ظلم است، هیچ فرقی نمی کند که در مرکز اروپا انجام اش دهند و یا در تهران. اتفاقاً اینها که ادعای دمکراسی دارند جرمشان به مراتب بیشتر است.
کوتاه سخن: عزیزان من مواظب باشید که فردا گفته نشود فلان جنایت و یا بمباران که صورت گرفت سازمان اکثریت نیز در آن شرکت داشت.
به هیچ خدایی نان قرض ندهید، به وطن پرستان میهنی تکیه کنید و بدانید دیرو زود دارد اما سوخت و سوز ندارد. در نهایت حق پیروز است.
ایران کهن را چون مادر خود دوست بدارید و به آن عشق بورزید.
پیروز باشید
با احترام
لیثی حبیبی - م. تلنگر
۲٨۲۷۴ - تاریخ انتشار : ٣ تير ۱٣٨۹
|