عنوان : از توجهت متشکرم
سلام سهیلا جان

به درستی اشاره کردی. ممنون از توجهت.
پریسا احمدیان
٣۰۲۵٨ - تاریخ انتشار : ۲ شهريور ۱٣٨۹       

عنوان : نوری همان بوده که هست
خوب شد خانم وحدتی بالاخره دوزاری شما افتاد. آقای نوری فرقی نکرده بیچاره همین بوده که میبیند. شما دوست داشتید او را به شکلی که خود دوست داشته اید ببینید. به امید اینکه سرکار و همسرتان و گروه جمهوری خواهانتان هم بالاخره از ابرهای تئوری و شیفتگی ها پایین بیاید و تفسیر ها و تصویر های خود خواسته از این اصلاح طلبان بیچاره ارایه ندهید. به قول خانم مهر انگیز کار واقعیت را ببیند که حتی در دوره خاتمی هم توجه به حقوق زنان فرق چندانی نه با دوران احمدی نژاد نداشت. اینهمه مدت به مردم آدرس غلط دادید حالا ببینید اگر اینهمه سال دنبال اصلاح طلبان دولتی نیفتاده بودید و سطح خود را درحد آنان پایین نیاورده بودید شاید آری شاید وضع ما بهتر از این بود.
٣۰۲٣۱ - تاریخ انتشار : ۱ شهريور ۱٣٨۹       

عنوان : حدس و گمان
سرکار خانم وحدتی،
بنده حتی از راه دور هم بسیاری از این میهمانان را نمی شناسم ولی بنظر میرسد که بسیاری از آنها مذهبی و یا ملی مذهبی باشند. فقط از نظر کنجکاوی ، فکر میکنید غیبت زنها در این میهمانی افطار چند در صد به علل مذهبی و چند در صد به علل مرد سالاری بوده است ؟ به عبارت دیگر آیا در جامعه های غیرمذهبی هم باید انتظار رفتار مشابه داشت و با چه شدتی ؟ در پی آمار نیستم، فقط یک حدس و گمان.
٣۰۲۰۴ - تاریخ انتشار : ٣۱ مرداد ۱٣٨۹       

عنوان : سلامی پس از سالها
سهیلای عزیزم. سلام

شاید از آخرین دیدارمان در پاریس ۷-۸ سالی میگذرد. در آن دیدار چند روزه و

گفتگوهای طولانی که باهم داشتیم یکی از نقاط تلاقی نظراتمان مساله مردسالاری

در جنبش چپ و سایر جنبشهای سیاسی- اجتماعی بود.ومیگفتیم تحت هیچ

شرایطی نباید این پدیده مزمن و خطرناک رادستکم بگیریم.

چقدر خوشحالم که تو زن مبارز در این عرصه نیز میباشی.مطمین باش من هم در هر

گروهی که باشم با همه توان و بدون باصطلاح نان قرض دادن با این پدیده در حال

مبارزه بوده و خواهم بود.

بامید روزی که دوباره همدیگر را ببینیم

برایت یکدنیا سلامت و موفقییت آرزو میکنم

با مهر و دوستی و بوسه فراوان

میهن
٣۰۱۷۴ - تاریخ انتشار : ۲۹ مرداد ۱٣٨۹       

عنوان : خیر همه نیامده بودند
به نظر من خانم وحدتی خیلی حساسیت به خرج دادند من برعکس شما وخبرنگار روز انلاین فکر میکنم این یک مهمانی معمولی (افطاری )بوده که هر ساله مرسوم هست این دوستان زیادی بزرگش کردند.بحث و فحثی هم بر سر مسائل مملکتی نمیتونسته در دوسه ساعت که همه بعد ازیک روز گرسنگی دور هم جمع میشوند نمیشه بحثهای مهم سیاسی کرد .
٣۰۱۶۵ - تاریخ انتشار : ۲۹ مرداد ۱٣٨۹