عنوان : چند نکته در باره کارپایه ...
نویسندگان و طراحان کارپایه زحمت کشیده اند و چند صفحه ای را سیاه کرده اند بدون اینکه توضیح دهند که چرا استبداد شاهی به استبداد دینی تبدیل شد و مسول و پایه گذار این استبداد سیاه چه کسی بود؟

نویسندگان می نویسند "
" در این انقلاب، میلیونها زن و مرد، پیر و جوان، کارگر و دهقان، کارمند و روشنفکر، نظامی و غیرنظامی، مذهبی و غیرمذهبی با شعار «استقلال، آزادی و عدالت اجتماعی» به خیابانها آمدند، اعتصاب کردند و هزاران شهید دادند تا سرانجام انقلاب را به پیروزی رساندند."

کدام پیروزی؟ آیا سقوط شاه و جانشینی خمینی بدون تاج ولی عمامه به سر پیروزی انقلاب بود؟ آیا استقرار حکومت اسلامی و استبداد سیاه دینی پیروزی انقلاب بود؟

در نوشتار از آیت اله منتظری نام برده می شود که مانع برخی از فشار ها و اعدام ها شد ولی نامی از استبداد خمینی و فتواهای خمینی نامی نمی برد!!! چرا؟ چرا آگاهانه نقش خمینی به فراموشی سپرده می شود و بطور عام از ارتجاع داخلی نام برده می شود؟

در نوشته از دیگران خواسته می شود که بدون مدرک نباید اتهام به دیگران زد که درست است ولی این همه اعدام و اخکام خمینی از سوی مسولین و حاکمان حکومت اسلامی صرفا اتهام است؟ مدارک کافی وجود ندارد؟

شما می نویسید:
"... و زیر پا گذاشتن اصول بنیادین قانون اساسی کشور و آرمانهای اولیهٔ انقلاب بزرگ مردم ایران نیست"

شما از کدام اصول بنیادین قانون اساسی صحبت می کنید که زیر پا گذاشته شده است؟ شما قانون اساسی ارتجاعی و ضد مردمی حکومت اسلامی را هم تراز آرمان های اولیه انقلاب می دانید؟ این قانون اساسی در کدام بندش آرای مردم را به رسمیت می شناسد که ولایت فقیه اجازه ملغی آن را ندارد؟

شما می نویسید:
"جنبش سبز در ماهیت، جنبشی است ملی، دموکراتیک و مخالف هرگونه مداخلهٔ خارجی در میهن ما، که هدف اصلی آن استقرار آزادیهای دموکراتیک و عدالت اجتماعی در ایرانی واحد، آباد و آزاد است"

کدام مداخله خارجی؟ مردم ما از مداخلات خارجی ها رنج می برند یا از حکومت استبداد دینی؟ بزرگ کردن مداخله خارجی یک آدرس اشتباهی نیست؟ درست است که باید هشیار بود ولی دشمن مردم ما حاکمان حکومت اسلامی هستند که باید مردم هرچه بیشتر به ماهیت پلید آنها آگاه شوند.

شما نویسندگان و تدوین کنندگان کارپایه از آقای میر حسین موسوی و بیانیه های ۱۷ و ۱۸ ایشان نام میبرید بدون اینکه از ضعف های اساسی این دوبیانیه نام ببرید حمایت یک جانبه و بستن چشمان به نقط ضعف ایان نمی تواند راهگشای حرکت به سوی دمکراسی و حق تعیین سرنوشت مردم به دست خودشان باشد. آقای میر حسین موسوی آشکارا از قانون اساسی و حفظ نظام دفاع می کند . نظامی که در لابلای نوشتار شما نظامی است غیر مردمی و به با د دهنده خواستهای اولیه انقلاب !!!

دوستان عزیز این کار پایه شما فقط روی کاغذ می ماند و در پس جملات زیبای شما نظام کنونی را با همان قانون اساسی اش می طلبد و برای اصلاح حکومت اسلامی تلاش می کند. خواست حداقل نیروهای دمکرات و آزادیخواه به مراتب بیش از حک و اصلاح حکومت اسلامی است . بخش بزرگی از مردم خواستار حکومت اسلام رحمانی نیستند. از خواب بیدار شود!!!

بیانیه ها و شبنامه های مبارزان داخل را نگاهی بیندازید . راه را به شما نشان می دهد. حکومت عدل علی آقای میر حسین موسوی و حکومت اسلام رحمانی روشنفکران اسلامی آمریکا نشین پاسخگوی خواست های زنان ونسل جوان امروز نیستند.

دکتر پ. پیمان
٣۰۲۵۶ - تاریخ انتشار : ۲ شهريور ۱٣٨۹