سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

اوز دیلینده مدرسه - اولمالی دیر هر کسه - احد واحدی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل [email protected] و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : یوسف آذر

عنوان : خاطره اول مهر اول دبستان را هرگز از یاد نمیبرم.
خاطره اول مهر اول دبستان را هرگز از یاد نمیبرم.



خانم معلم مان اهل شیراز، همسرش ارتشی بود .نه او ترکی بلد بود و نه ما فارسی، پدر و یا مادر چند شاگرد فارسی بلد بود .کلاس عین مجلس عزاداری بود همه بچه ها چه انهایی که پدر و مادرشان فارسی بلد بودند و چه آنهایی که مثل مادر من فارسی بلد نبود همه گریه میکرد .یادآوری آن هنوز برایم درد آور است حتی سالهای بعد وقتی مادرم از صحنه گریه و فغان بچه در روز اول دبستان صحبت میکرد باز برایم دردآور بود و حالا بعد از ۵۰ سال بازهم درد آور است چرا که این درد هنوز هم دامنگیر صدها هزار بچه اول دبستانی است که فارسی نمیدانند و روشنفکر ایرانی در کانون نویسندگان نمیفهمد که چه بر سر بچه های غیر فارس زبان آورده میشود و یا بهتر بگویم میدانند ولی صدایشان را در نمیاورد شاید هم در دلشان خواهان بدتر از این نیز هستند مثل نامه ورجاند به محمد خاتمی که با التماس خواهان جلوگیری از تدریس زبان ترکی در مدارس شده بود در یک جمله بگویم که اول ماه مهر روز شکنجه برای صد ها هزار بچه غیر فارس زبان است
٣۰٨۹۹ - تاریخ انتشار : ۱ مهر ۱٣٨۹       

  

 
چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست