عنوان : کوه اندوه داده اند و یک پَر ِ شادی مرا --- باری، این دادند ز ویرانی و آبادی مرا
برای کودکان زحمتکشان میهنم، که عموماً در کودکی بزرگ می شوند؛ و گاه، فراموشی تنها یارشان می گردد، برای رهایی از دست ِ خشن و نا زیبای دیروز.

چهار فصل در آلبوم

زمانی می آید
که گذشته را می کاوی
و گاه به یاد نمی آوری
اما عکس و آلبوم
به یادت می آورد:
نسیم بهاری را،
غروب های پاییزی را،
به یادت می آورد تابستانی را
که گویی از کنار ات گذشت
و زمستان های برفی را به یادت می آورد
که ناگاه فریاد می زنی: به یاد آوردم مادر!
به یاد آوردم پَر ِ شادی را
و کوه اندووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووه را، مادر!
به یاد آوردم ...!
٣۱٣٣۰ - تاریخ انتشار : ۱۷ مهر ۱٣٨۹