یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

چاوز، مورالس،.. و چپ ایران - پویا آزادی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : محمد عباسی

عنوان : آقای پویا آزادی و چپ
با سلام به شما
درک درست ازچپ راباید پایه ای روشن نمود ، درغیر این صورت خوانده مطلب شما به هیچوجه متوجه نمی شود که شما چه سازمان ،حزب ویا حتی شخصی را چپ
می دانید .به عنوان مثال حزب توده ونه اکثریت ونه مرتضی محیط چپ نیستند .
من که خود یک عنصر مستقل (غیرتشکیلاتی) کمونیست هستم ، باایمان کامل
میگویم که سازمانها ،احزاب وگروهای بانام سوسیالیست ویاکمونیست موضع علیه چاوزو یا مورالس راداشته و جامعه آنان رانه سوسیالسم می دانند ونه رهبران این
کشورهاراسوسیالست میدانند .
درمورد شعارها ــ شعاربیان خواست مفطعی و یا درازمدت می باشد به عبارت دیگر
شعار یا تاکتیکی است ویااستراتژیک . زمانی که طرح میکنیم ــ برقرارباد سوسیالسم ـ
بااین درک است که جامعه سوسیالستی بــــا یـــد آزادی ،استقلال ،رفاه ،ودرنهایت
لغـو کارمزدی حاکم باشد .
٣۲۵٣۷ - تاریخ انتشار : ۲۶ آبان ۱٣٨۹       

    از : بهروز

عنوان : سوسیالیسم دروغین و رویاهای کودکی
زمانی با ذوق زدگی رژیم های سرمایه داری دولتی و بوناپارتیستی را همگی ضدامپریالیست و مترقی می خواندیم، از زیادباره و دلقکی چون قذافی و بومدین و بعثی های عراق و سوریه و غیره و غیره. با کمال شرمساری از دور به شعارهای ضدامپریالیستی این رژیم های ضددمکراتیک دل می بستیم و بر سرکوب کارگران و روشنفکران چشم می بستیم. البته مانند توده ای ها آنقدر خوش خیال نبودیم که راه رشد سرمایه داری را برای آن ها متصور شویم. از قضا در ایران حکومتی سر کار آمد که از نظر وسعت پروپاگاندای ضدامپریالیستی و غرب ستیزی دست تمام ضدامپریالیست های تاریخ را از پشت بست و ما فهمیدیم آن چه که در آن کشورها جریان دارد نمونه چیزییست که خود با آن دست بگریبانیم. نه، جنبش ما دیگر آنقدر بالغ شده تا فریب دماگوگ هایی چون چاوز را نخورد و دل به سوسیالیسم تک حزبی کوبا نبندد. سوسیالیسم و دمکراتیسم دو عنصر جدایی ناپذیر برای یک نیروی سوسیالیست است و آن کس که دومی را نقض می کند در صفت اولینش نیز باید شک کرد. سوسیالیسم را با حکومت یک کاست ممتاز که خود را در قالب یک حزب کمونیست یا سوسیالیست پنهان می کند را اشتباه نمی گیریم، چاوز و مورالس که سهل است.
٣۲۵۲۶ - تاریخ انتشار : ۲۵ آبان ۱٣٨۹       

    از : جواد مفرد کهلان

عنوان : پوپولیسم
از قرار معلوم پوپولیسم هم نوع چپ امریکای لاتینی و هم نوع راست فرانسوی اش (که یک مرتبه چپ زد، بعد استوپ) به خاطر شجاعت بیانش و صداقت عامیانه اش میان مردم محبوبیت یافته است؛ حتی اینجا هم سخنی که از دل بر آید لاجرم بر دل نشیند. نوع احمدی نژادی اش که وعده آوردن نان سر سفره های مردم داد بار دوم جلو میر حسین موسوی، چپگرای صادق کم آورد. از خانواده حسین بودنش هم برای مردم مهم نبود. خیلی از مردم هم نمی دانستند برای چه از صحنه یک مرتبه رفت کنار رفته بود. اخیراً گفت امام پنج کانال برای تماس داشت. رفت سراغ آزادی و سیاست های اصلاحات ممکن، حالا دیگر آزادی هایی که خویشاوندش هم باور دارد.
٣۲۵۱٨ - تاریخ انتشار : ۲۵ آبان ۱٣٨۹       

    از : سیامند

عنوان : این استقلال فکری در چپ را تنها می توان نزد بیژن یافت
نویسنده ی مقاله در سئوالی قابل تامل می پرسد :
در شرایطی که ضرورت شکل گیری آلتر ناتیو چپ در مقابل حکومت وسرمایه داری جهانی و در بین نیروهای دمکراتیک و ضد دیکتاتوری بیش از هر زمان دیگری احساس می شود،چرا چپ نباید با روشن کردن موضع خود در نقد رهبران سوسیالیست آمریکای لاتین در همکاری های گسترده و دوستانه با حکومت ایران مرزبندی خود را با آنها روشن کند؟
توجه بفرمائید که این سئوال در دورانی طرح می شود که از هیمنه ی «اردوگاه سوسیالیسم» و «سوسیالیسم واقعا موجود» چیزی باقی نمانده و نمایندگان این نوع «سوسیالیسم» کاسترو، چاوز و مورالس شده اند.
و در کنار این امر به حرکت بیژن و طرح نظرات او در دوره ای که جنگ سرد برقرار و دعواهای میان چین و شوروی چهره ی اصلی «سوسیالیسم» را رقم می زد، توجه کنیم. بیژن آن کسی بود که شهامت و استقلال فکری همچنان سوسیالیست ماندن و طرح جدی ترین انتقادات بر این نمایندگان «سوسیالیسم واقعا موجود» را داشت. اما در چپ امروز ایران و حتی در ابعادی فراتر از ایران، هنوز رنگ و رخسار چنین چپی هویدا نشده. فقدان بیژن بیش از هر زمان جنبش چپ ایران و بین الملل را رنج می دهد
٣۲۵۰۹ - تاریخ انتشار : ۲۴ آبان ۱٣٨۹       

  

 
چاپ کن

نظرات (۴)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست