عنوان : به آقای سیدی،
آقای همن سیدی محترم،

در آخر این نوشته تان می گویید، "ما قیصرانی خواهیم بود که ریشه قتل را خشک خواهیم کرد و ملتی دیگر خواهیم ساخت." . من بسیار خوشحالم که می بینم که شما ایران را بعنوان یک کشور با تنها یک ملت پذیرفته اید وگرنه نمی گفتید "... ملتی دیگر خواهیم ساخت". با تشکر
٣٣۰۱۱ - تاریخ انتشار : ۲۲ آذر ۱٣٨۹       

عنوان : قتل دوانسان و چرخهء خشونت
در موافقت با اندیشه گرانقدر آقای همن سیدی عزیز میافزایم:

این دیو از دل ما بر آمده که چرخهء خشونت را چنین شتاب میدهد.

کشتار انسانها در زندانها و در اجتماع همچنان ادامه دارد و پایانی هم برآن متصور نیست.

لاله سحرخیزان و شهلا جاهد قربانی چرخهء خشونت شدند.

خشونت سخن و رفتار و عملی ست که دیگری را زخمی میکند و گاهاً باعث مرگ او میشود.

اعدام خشونتی ست از سوی دولت. خشونتی ست که لباس «قانون» به تن کرده است.

اساس «اعدام» «خشونت» است.

«خشونت» میتواند از پاکترین انسانها« قاتل یا قربانی» بسازد.

در مبارزه با خشونت، باید مواظب بود که خود به خشونتگر تبدیل نشد.

آیا این تنها سیستم حکومتی ست که چنین «خاصیتی» دارد یا اینکه آن بر پایه « خشونت موجود درجامعه» به وجود آمده؟

متأسفانه خشونت قانونی و غیرقانونی حکومت بر اساس خشونت موجود در جامعه بناشده است. این پدیدهء اجتماعی در رفتار و اعمال و روحیات و تفکر بسیاری از افراد جامعه،نمود دارد و پاره ای از خصوصیات آنان را تشکیل میدهد.

هر چند لغو قانون اعدام قدم فوق العاده مهمی در جهت رفع خشونت در جامعه بشمار میرود ولی برای جلوگیری از باز تولید آن به صورت رسمی و غیر رسمی کافی نیست. چرا که در روحیات افراد لانه کرده و به شکل خشونت «فیزیکی»، « روانی» ، «زبانی» در روابط آنها چهره میگشاید.

روند آن معمولاً از زبان آغاز و به جان و تن و اجتماع و دولت خاتمه، نه، خاتمه نمییابد،بل حرکت دایره ای خود را از سر میگیرد، و مثل گلوله برفی که گام به گام بزرگ و بزرگتر شود، عظیمتر شده و تمام حیات اجتماعی را در بر میگیرد.

برای پیروزی «عدم خشونت» ضروریست که در دو عرصهء گسترده رزمید: عرصه سیستم حکومتی و عرصه فرهنگ جامعه.

بدون استحکام پایه ء فرهنگ یا فرهنگهای عاری از خشونت در جامعه نمیتوان از این آفتها رهایی یافت.

کوشنده این راه نیاز دارد نخست تفکر،گفتار، کردار، و شخصیت خویش را بدرستی بازسازی کند.

بدون داشتن یک شخصیت آزاد اندیش و دموکرات و نقد پذیر و دگر دوست، نمیتوان بدرستی با خشونت مبارزه کرد.

خودسازی شخصیت از طریق آگاهیهای نوین بشری، و رعایت آنها در پراتیک زندگی روزمره،راهی ست که میتواند ما را در مسیر رفع خشونت در عرصه های گوناگون ِجامعه به موفقیت برساند.
٣۲۹۹٣ - تاریخ انتشار : ۲۱ آذر ۱٣٨۹       

عنوان : قیصری دیگر یا ......
باز هم یک مرد با جملات قصار. ببینیم و تعریف کنیم.
٣۲۹٨۴ - تاریخ انتشار : ۲۱ آذر ۱٣٨۹       

عنوان : حبس ابد برای امثال احمدی نژاد و خامنه ای و مجتبی پسرش .... کافی نیست.
آقای سیدی عزیز، در این ۳۲ سال این رژیم با ما کاری کرده است که در تاریخ هزاران ساله ما نه اسکند کرد و نه تازیان و نه مغول. اگر آنها کردند خارجی بودند ولی اینها اکثرا متولد ایران اند. این خیلی دردناک تر از حملات خارجی بما بوده است و باید در موردش استثنا قائل شد و اینها را تنبیهی کرد که دیگر هیچ خودی ای دیگر تصور نکند که می تواند حتی گوشه ای از آنرا تکرار کند. خانواده من در جنوب تهران بوسیله آب آلوده به فاضلاب کارشان به بیمارستان کشید و برادرم مرد. برادری که در جنگ ۸ ساله ایران و عراق با جان و دل علیه صدام متجاوز جنگید و معلول ۴۰ درصدی شد. من این رژیم را نمی بخشم و خواستار نابودی کلیت آن هستم. من طاقت ندارم که اینها در زندان از آب سالم برخوردار باشند و سه وعده غذای خوب کوفت کنند وقتیکه تا خودم به غرب نیامده بودم نمی دانستم استیک چیست و سینه مرغ چه مزه ای می دهد. حتی توت فرنگی را هم درست مزه نکرده بودیم. آنهایی که می خواهند مسخره ام کنند بکنند که راجع به خورد و خوراک حرف می زنم ولی سیر خبر از شکم گشنه ندارد. آقای سیدی اینها را دوست دارم بالای تیرهای چراغ با عمامه ها و چفیه هایشان می خواهم آویزان ببینم ولی می دانم اگر اینکار شود دنیا ما را وحشی تر از آنچه آنها برسرمان آوردند ارزیابی خواهند کرد و خواهند گفت فرهنگ اینها همینست که حقوق بشر سرشان نمی شود و وحشی هستند. برای خنک شدن دلمان آیا شما موافقید که اینها را در خیابانها بگردانیم تا مردم حداقل بصورتشان تف بیاندازند؟ اقلا اینکار را باید کرد تا باورمان شود که عدالتی در کارست.حبس ابد برای امثال احمدی نژاد و خامنه ای و مجتبی پسرش .... کافی نیست.
٣۲۹۵۴ - تاریخ انتشار : ۱۹ آذر ۱٣٨۹