سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

فروپاشی ناگزیر ایدئو لوژی لیبرالیسم نو - محمدتقی برومند (ب. کیوان)

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل [email protected] و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : رضا سالاری

عنوان : اندیشه های سوسیالیزم و کمونیسم بشر متمدن غربی!
‫جناب برومند، شما که میفرمائید:
‫« ج – ضرورت زیست بومی- بشریت دیگر نمی تواند شکل جدید رشد سرمایه داری ، حتا نمونه نو کینزی آن را مجاز بداند. سرمایه داری مستلزم انباشت ورشد نامحدود، تجاری شدن طبیعت و ارتباط های بشری است. از این رو ما باید باشتاب کاهش شدید مصرف های انرژی، گاز های گل خانه ای و آلودگی های شیمیایی، کاهش شدید زمان کار را سازمان دهیم. سرمایه داری خود به خوداز پس انجام این کار ها بر نمی آید. تنها با فشارهای جنبش اجتماعی می توان بشریت را از خطری که موجودیت اش را تهدید می کند، رهانید. ‫»

‫توجه دارید که فرهنگ خودخواهانه و حریصانه طبقه متوسط کشورهای غربی اکنون شکل غالب و الگوی جهانی بخود گرفته و کلیه کشورهای آسیایی و آفریقایی را آلوده کرده که حتی دیگر نسخه ها و راهکارهای برون رفتی از سرمایه داری شما هم قادر به درمان این بیماری مسری و هولناک حرص و طمع و آز بینهایتی، ویژه عصر نولیبرالی کنونی، نمی باشد!.

متأسفانه معیار خوشبختی، در تفکر بشر مترقی و مدرن امروزی، و یا الگویی اروپایی، بسیار خودخواهانه، حریصانه و منفردانه همراه با تکروی، رقابت ناسالم و حسرت و حسادت وحشتناک، میباشد. یک خانواده متوسط و حتی حقوق بگیر اروپایی تفکرش از خوشبختی داشتن خانه شخصی، ماشین، قایق، موتور از نوع بسیار مرغوب و گران، پول و مال و دارایی فراوان و رفاه و سفر زیاد، داشتن چندین املاک و خانه و آپارتمان اجاره ای ‫و سرمایه ای، حتی اگر همه آنها صددرصد در گرو قروض طویل المدت بانکها باشند، البته درکمال بی اعتنایی به وضعیت آیندگان کره زمین، میباشد.

اگر بزودی ۹ میلیارد جمعیت دنیا همه از دم چنین تفکر و آرزویی از خوشبختی داشته باشند، و فرض کنیم در عمل و سیاست و حکومت و تکنولوژی آنقدر پیشرفت کنیم که بتوانیم به همه این آرزو ها جامه عمل بپوشانیم، حداقل شش کره زمین دیگر لازم داریم تا پاسخگوی این نیاز خودخواهانه بشر مدرن امروزی باشیم.

نمونه جالب ‫این نو اندیشه و فرهنگ، زندگی بسیاری کارگران مقاطعه کار کشورهای پیشرفته است که حریصانه در پی انباشت ثروت و رفاه شخصی و بی اعتنایی به محدودیت های کره زمین هستند. آنان در بهترین مناطق شهر خانه شخصی میخرند و مدام بر ملک و املاک اجاره ای و سرمایه گذاری خود میافزایند و به انباشت تصاعدی کربن زمین هم کاری ندارند! ‫هرچه رادمان و تکنولوژی تولید انرژی و کار این جوامع بهتر میشود، برعکس مصرف و آلوده سازی محیط زیست آنها هم افزایش میابد!!

اندیشه های سوسیالیزم و کمونیسم برای این گروه مترادف است با فقر و و حرمان و پس رفت! پس چگونه میتوان انتظار داشت که این گروه از مردم حریص و خودخواه از حقوق پایمال شده بقیه محرومان جهان و جامعه شان دفاع کنند؟ مشکل اینجاست؟ بشر امروز تفکری بسیار بینهایت، حریصانه و خودخواهانه از خوشبختی دارد! تا چنین فرهنگی وجود دارد، تغییر وضعیت بسیار ناممکن بنظر میرسد؟ طبقه متوسط مردم ایران را ببینید، حتی حقوق بگیران و زحمتکشان، چگونه اسیر و برده این نوع تفکر و فرهنگ زندگی میباشند. اشکال تفکر نو لیبرالی جهانی شده و الگو قرارداده شده اروپایی−آمریکایی است!

اکنون مردم اکثر کشورهای پیشرفته و یا در حال پیشرفت آسیایی، نظیر ژاپن و کره و چین و هند و مالزی و ترکیه، و یا حتی درحال عقب گرد نظیر ایران، ‫کورکورانه شیفته این فرهنگ طبیعت ستیز و نابود کننده کره زمین شده اند! آیا استقرار یک حکومت سوسیال دموکرات عدالت گستر ایده آل میتواند بر طبع حریص بشر بینهایت خواه چیره شود؟ اعتقاد به سوسی‫الیزم و مصرف بهینه مواد کره زمین با هزینه و زیان و آسیب حداقل به کره زمین و طبیعت و دیگر موجوداتش، راه و فرایندی بسیار پایه ای و طولانی می طلبد که با این نسخه های زودگذر و مسکنی و لحظه ای شما شفا و درمان کامل و دائمی نمیپذیرد و بیماری دوباره همچون گذشته برمیگردد!
٣٣۵۹۵ - تاریخ انتشار : ۱۷ دی ۱٣٨۹       

  

 
چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست