عنوان : ترس بیجایی هم نیست!
ترس از به قدرت رسیدن بنیادگرایان در مصر، ترس بیجایی نیست. این به این معنی نیست که آدم نباید خواهان تغییرات اساسی در مصر باشد، بلکه به این معنی ست که باید محتاط باشد و این خطر را نادیده نگیرد.

در زمان انقلاب ۵۷ هم اکثریت روشنفکران ایرانی و خارجی فکر میکردند در ایران حکومتی روی کار خواهد آمد که آزادی و عدالت را با خود به ارمغان میاورد. با اینکه بسیاری از آنان می دیدند که اسلامگرایان نیروی غالب بر جنبش اعتراضی هستند، ولی خطر آن را حس نمیکردند. بسیاری از آنان بعد از روی کار آمدن خمینی هم هنوز این خوش بینی را حفظ کرده بودند تا آنکه سرکوب شدید مردم و جنایات رژیم به جایی رسید که دیگر حتی برای ساده لوح ترین افراد هم جایی برای خوش بینی نمی گذاشت.

خود خانم نوال السعداوی از کسانی بود که از حکومت اسلامیون در ایران دفاع میکرد و فکر میکرد آنها در ایران آزادی و عدالت را برقرار خواهند کرد. این طرز تفکر خوشبینانه ی ایشان و دفاع شان از حکومت اسلامی ایران را می توانید در مقدمه کتاب "چهره عریان زن عرب" که در نخستین سال به حکومت رسیدن خمینی منتشر شده، ببینید.

البته ایشان به احتمال خیلی زیاد بعد از تجربه جمهوری اسلامی دیگر به دنبال اسلامیون نخواهد افتاد، ولی متاسفانه هنوز هم آن خوش بینی کودکانه خود را حفظ کرده و خطری که از سمت اسلامیون مصر را تهدید میکند، درک نکرده است.

طرز تفکر کودکانه ی ایشان در سراسر مصاحبه مشهود است. اینکه این اعتراضات هنوز خودجوش است و معترضین رهبری نمیشوند، به این معنی نیست که به زودی جریانی پیدا نشود که بخواهد رهبری معترضین را به عهده بگیرد. این اتفاق به طور حتم خواهد افتاد. فقط می توان آرزو کرد که اخوان المسلمین نتوانند رهبری اعتراضات را به عهده بگیرند و یا نقش کمرنگی در آینده ی مصر داشته باشند.
٣۴۹٣۹ - تاریخ انتشار : ۲۱ بهمن ۱٣٨۹       

عنوان : خوش بین!
خواستم خدمت این خانم محترم و مبارز عرض کنم که:
نخوابیدی شب دراز است!
٣۴۹۲۵ - تاریخ انتشار : ۲۱ بهمن ۱٣٨۹       

عنوان : "گر از این کویر وحشت بسلامتی گذشتی ، به شکوفه‌ها به باران برسان سلام ما را".
جنبش آزادیخواهانه مصر و تونس پشتوانه مردمی و رهبری مردمی دارند و مردم زحمتکش فقیر و بیکار در آن شرکت کرده اند. این اقشار زحمتکش مطالبات رادیکال و اقتصادی دارند آنها کار و نان میخواهند آنها عدالت اجتمایی را در مناسبت اقتصادی روزانه خود طلب میکنند چیزی که در ایران بعنوان چماقی بر سر مردم از طرف حکومت کوفته میشود و اپوزیسیون ایران آنرا تأیید می‌کند ! قانون حذف یارانه‌ها از در آمد مردم میکاهد و به تقویت ماشین سرکوب دولت میانجامد.مردم بدنبال جنبشی خواهند رفت که منافع و رفاه آنها را تامین کند.منافع کارگران و زحمتکشان و حتّی اکثریت محروم جامعه در اهداف رهبری اپوزیسیون ایران نیست حتّی مطالبات فرهنگی‌ و قومی و مذهبی‌ هم در جنبش اصلاح‌طلبان برسمیت شناخته نشده است ! قبل از انقلاب ۲۲ بهمن ۵۷, تمام مطالبات دمکراتیک به مردم ایران وعده داده شده بود در صورتیکه رهبری اصلاح‌طلبان در شرایط کنونی‌ فقط به تقسیم قدرت قناعت میکند.این اهداف نمیتوانند مسائل جامعه کنونی‌ ایران را حل کند و بهمین دلیل در تظاهرات درخواستی از طرف اصلاح طلبان اکثریت شرکت کننده را قشر دانشجو و روشنفکر تشکیل خواهند داد و این قشر نه‌ توانایی و نه‌ خواست دگرگونی و یا تغییر نظام را دارد.
٣۴۹۲۴ - تاریخ انتشار : ۲۱ بهمن ۱٣٨۹