عنوان : تمایل نگاه جهان از میدان تحریر به سوی میدان آزادی!
مردم مصر به پیروزی دست یافتند.مردمی که از شعار اساسی خود در برکنارحسنی مبارک کوتاه نیامدند!مردم مصر می دانستند به دنبال چیستند!آقای مهندس موسوی در پیامی به ملت مصر اعلام کرده بود که این نسیم جنبش سبز مردم ایران است که به سرزمین فراعنه است!اماچرا جنبش سبز در ایران نتوانست به پیروزی هرچند اندک دست یابد؟پاسخ بسیار آسان هست اما کسی از رهبران جنبش سبز حاضر نیست بدان پاسخ روشن وصریح بدهد.جنبش سبز از آنجائیکه یک شعار اساسی و پایه ای رادر میان مردم مطرح نکرد،لاجرم به خاموشی گرائید!آیا رهبران جنبش سبز جرات این را دارند که بگویند خامنه ای باید برود؟شخص خامنه ای در دوسال گذشته بیشترین تهمت ها ،توهین ها را نثار رهبران صبور جنبش سبز کرده است اما آقایان موسوی و کروبی همچنان به شخص خامنه ی بعنوان رهبر و ولی فقیه نگاه می کنند.آیا اگرآقای خامنه ای همین الان درسایه تظاهراتی که از بیست وپنجم بهمن آغاز می گردد به ناگاه رضایت دهد که انتخابات تجدید گردد،واگریکی از رهبران جنبش سبز یعنی آقایان موسوی یا کروبی با اکثریت آراء به مقام ریاست جمهوری دست یابد ـ آیاآنها در پناه ولایت خامنه ای به کرسی ریاست جمهوری بسنده خواهند کرد و پایان جنبش سبز را خاتمه یافته تلقی خواهند کرد؟
به نظر من تاوقتی که یکی از جریانات ولایت مدار مانند « مشارکت اسلامی » بعنوان پشتیبان موسوی و کروبی با شعار زیر به میدان مبارزه بیاید ،ازهم اکنون باید فاتحه جنبش سبز خواند!
«جبهه مشارکت: عزم ملت ما اصلاحات و نه گفتن به مداخله نظامی‌ها برای مصون سازی نظام از سقوط است»
http://www.ghatreh.com/news/۶۹۰۹۴۸۲.htm
به رهبران مشارکت اسلامی باید تذکر داد که اگر انحطاطی در کشورحاکم گشته هست و اگر نیروئی اهریمنی مدتهاست که کیان مردم و مملکت را بسوی پرتگاه سوق می دهد،خود نظام هست و بس! چراشما «مشارکتی ها» هنوز مردم رااز این موضوع آگاه نمی سازید؟چراهمچنان به مردم برای شناسائی عامل تباهی کشورـ آدرس اشتباهی می دهید!
موقعی که میادین شهرهای بزرگ ایران در دوسال پیش مملو از جمعیت پر از امید بود ،هنوز از تونس و مصر هیچ خبری نبود.مردم تونس و مصر توانستند چون می دانستند به دنبال چیستند.اما رهبران جنبش سبز ایران روزهای متوالی مردم میلیونی و معترض در خیابانها را بلاتکلیف سرگردان کرده بودند وعاقبت جوانان سلحشور همان مردم در خفااسیر دژخیمان نظام گردیدند و زیر شکنجه شهید گشتند!
براستی تمایل نگاه جهان از میدان تحریر به سوی میدان آزادی چه اندازه ای است؟ پاسخ این سئوال نیز بسیار روشن و واضح است.مردم جهان موقعی نگاه های خود را بسوی میدان آزادی ایران معطوف می سازند که بدانند آن جمعیت به دنبال کدام خواسته اساسی وپایه ای دست به اجتماع بزرگ دست زده است!اقدام به هر تظاهراتی و سرازیر شدن به خیابانها نشانه تغییرات نیست بلکه باید نطفه عزیمت کنکاش گردد!
٣۵۰۲٨ - تاریخ انتشار : ۲٣ بهمن ۱٣٨۹