عنوان : نقاط ضعف رهبران جنبش سبز
نقاط ضعف رهبران جنبش سبز

هم میهن با توجه به حرکت وسیع اعتراضی شما در ۲۵ بهمن در سرتاسر ایران و سرکوب های وحشیانه رژیم جمهوری اسلامی ، دستگیر شدن بیش از ۱۵۰ نفر ، کشته شدن دو نفر و به نام های محمد مختاری و صانع ژاله، دانشجوی کرد دانشگاه هنر تهران ، زخمی شدن صدها جوان زن و مرد، نظر شما را به مهمترین نقاط ضعف رهبرانی که شما را برای ۲۵ بهمن دعوت کردند (آقایان موسوی و کروبی) ،جلب خواهم کرد.

آقایان موسوی و کروبی بخوبی آگاه بوده و هستند که به عنوان رهبران جشن سبز هر نوع دعوتی از سوی آنها با مخالفت جمهوری اسلامی همراه خواهد بود. آیا از یک رژیم دیکتاتور مجوز خواستن درست است؟ سئوال دیگر ،چرا در این شرایط دعوت به راهپیمایی تداوم دار تا رسیدن به آزادی و دمکراسی انجام نمی شود؟

هر بار که مردم برای یک روز به خیابانها می آیند ، نخبه های هر حرکت بخوبی شناسائی ، سرکوب ،دستگیر، شکنجه و کشته می شوند. ولی هیچ برنامه ای پیش روی آنها نسیت که در فردای روز بعد چه باید بکنند. هر بار با تنی خسته و سرکوب شده دوباره به خانه های خود برمیگردند و منتظر می مانند تا شاید در ماه آینده یا شش ماه و حتی یکسال آینده دعوت به حرکتی یکروزه دوباره این رهبران شوند. باید توجه داشت ایجاد فاصله زیاد بین هر حرکت پُرشور و انقلابی عملا دلسردی و نا امیدی به شرکت در حرکت های بعدی را در بین مردم بخصوص جوانان دامن می زند.

نقطه اصلی اینکه آقایان بعنوان رهبران جنش سبز هیچ گونه ارتباط تنگاتنگی با مردم در صحنه ندارند و به بهانه حصر خانگی و نداشتن تلفن بخاطر قطع تلفن و اینترنت توسط جمهوری اسلامی هیچ گونه ارتباطی با مردم و حتی مشاورین خود ندارند. بطوری که مشاور آقای موسوی در مصاحبه با بی بی سی می گوید از ۴۸ ساعت به اینطرف از آقای موسوی بی خبر است. امروزه در قرن بیست و یکم هر بچه چند ساله ای با دنیای ارتباطات آشنایی کامل دارد.

آقایان می توانستند از قبل پیش بینیی قطع اینترنت و تلفن موبایل را می کردند هر چند که قبلا این تجربه را داشته اند . به راحتی می توانستند و می توانند چند شماره تلفن که کسی هم از آن خبر نداشته باشد ( مثلا از بین مردم عادی شماره تلفنی را داشته باشند ) تا در شرایط سرکوب و قطع شماره تلفن منزل و موبایل های شخصی آقایان و اطرافیانشان در ارتباط تنگاتنگ با مردم و مشاورین خود باشند، تا بتوانند از حصر خانگی به مردم پیام دهند و باعث دلگرمی مردم شرکت کنند در تظاهراتی که به دعوت خودشان بود باشند. فکر می کنم یکسال زمان کافی برای حرکت آرام ، آرام این رهبران باشد ولی هنوز با توجه به دستگیریها، زندان ، شکنجه و اعدام تعداد زیادی از شرکت کنندگان در ۲۲ خرداد ۸۸ هنوز به روش سابق خود ادامه می دهند و هیچ دعوتی به ادامه مبارزه تا رسیدن به آزادی و دمکراسی را نمی دهند. و فقط به دید و بازدید از خانواده های شهدای جنبش بسنده کرده اند.

اگر به بهمن ۵۷ نگاه کنیم ، رهبران جریانات مبارزاتی آن زمان مردم را نه تنها به راهپیمایی بلکه به اعتصاب هم می کردند.

بطور مثال : اعتصاب کارگران شرکت نفت، اعتصاب کارگران ذوب آهن و دیگران کارخانه های تولیدی، اعتصاب معلمان ، اتوبوس رانی شهری ( شرکت واحد) اعتصاب دانشگاه ، دبیرستان و مدارس راهنمایی، اعتصاب پرستاران بیمارستانها ( نقش زنان را نباید در شرکت فعال ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ و ۲۵ بهمن فراموش کرد). باید به آقایان موسوی و کروبی در مدت حصر خانگی خبر دهم که در روی ۲۵ بهمن از یا حسین میرحسین عبور کرده بود و شعار های

مرگ بردیکتاتور، مرگ برخامنه ا ی ، پول نفت چی‌ شده؟ خرج بسیجی‌ شده ،

مبارک ،بن علی ، نوبت سیدعلی را می دادند. امیدورام این چند نکته راه گشای حرکت های بعدی هم میهنان عزیز در رسیدن به آزادی و دمکراسی در ایران باشد.

*با توجه به اینکه این مطلب قبل از پیام میرحسین موسوی نوشته شده است

به این نکته در پیام ایشان اشاره کنم ، افتخار بزرگ جنبش سبز در استقلال و تکیه آن بر نیروی عظیم ملت بوده است. جنبش سبز همواره با بیگانگان فاصله داشته و اهداف اصلی آن احیای ارزشهای انقلاب و آرمانهای امام راحل و مطالبات آزادی خواهانه و متکثر ملت شریف ایران بوده!!!!! امام راحل؟؟! چه کسی دستور کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷ را صادر کرد؟

و همینطور از سال ۵۹ تا قبل از مرگ امام راحل؟

با توجه به شعارهای داده شده در تظاهرات ۲۵ بهمن ۱۳۸۹، جوانان ما برای آرمانهای امام راحل در تظاهرات شرکت نکرده اند. هدف آنها سرنگونی نظام جمهوری اسلامی بوده و است

به امید آزادی و دمکراسی در ایران

اقبال کایدان – سردبیرو صاحب امتیاز هفته نامه ایران خبر در شهر کلگری کانادا

۲۶ بهمن ۱۳۸۹
٣۵۲۱٣ - تاریخ انتشار : ۲٨ بهمن ۱٣٨۹       

عنوان : تظاهرات پراکنده در خیابانهای تهران - یک شاهد عینی
علیرغم تجمع نیروهای پلیس در خیابان های اصلی، مردم در دسته های ۵۰۰ تا هزار نفری تظاهرات موضعی در خیابان های فرعی انقلاب را سازمان دادند. نیروهای پلیس با باتوم برقی گاز اشک اور به تظاهرکنندگان حمله کردند که منجر به زخمی شدن چند نفر شد ولی در مجموع با سبوعیت ماههای قبل برخورد نکردند و ضمنا اثری از لباس شخصی ها به چشم نمی آمد. متذکر می شود که اینها مشاهدات محدود یک شاهد عینی است.
٣۵۱۰۷ - تاریخ انتشار : ۲۵ بهمن ۱٣٨۹