سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

نگاهی از داخل کشور - جمعی از هواداران سازمان فداییان خلق ایران- اکثریت (داخل کشور)

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل [email protected] و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : الف گلستانی

عنوان : بدون عنوان
مجموعه مطالب منتشر شده ی این دوستان گرامی تا به امروز نشان می دهد که: ۱- آنان سالم تر از رهبری سازمان فدائیان خلق ایران ایران-اکثریت می اندیشند و به همین دلیل وظیفه ی خود دیده اند که سازمان را از انحرافات ژرف ایدئولوژیک کنونی باز داشته، در مسیر تکاملی صحیح گذشته قرار دهند. سیاست آنان نقد سرراست و افشاگرانه نیست؛ شاید به حق هراس دارند مبادا اعضا و هواداران وفادار به سازمان را بیش از این دچار تشتت کنند. ۲- از ترس منتقدان متعلق به جریانات ماورا-چپ، مذبوحانه می کوشند استقلال خود از حزب توده ایران را ثابت کنند زیرا سازمان اکثریت پس از سرکوب های خونبار دهه ی ۶۰، در کنار انتقادات به جا که خود حزب نیز انها را پذیرفته است، اتهاماتی را متوجه حزب کرده که پس گرفتن آنها دست کم برای این دوستان که به نظر منطقی تر و صادق تر از رهبری سازمان هستند، آن هم یک جا، نا ممکن به نظر می آید.
٣۷۱٨۱ - تاریخ انتشار : ۲ ارديبهشت ۱٣۹۰       

    از : نامی شاکری

عنوان : فقرنظری
ز یک فرایند اکسیداسیون - احیاء در آزمایشگاه تا فرایند پیچیده ی تکوین دمکراسی در جامعه ، پبش و بیش از هر چه ، آنچه که ضرورت دارد، تعیین تکلیف "نظری" موضوع است . هم این متن و هم متن های قبلی این جریان، دچار فقر "نظری" است و به نظرم این دوستان ، مصداق بارز "نخوانده ، ملا شدن"، هستند. موضوع از این نظر مهم است که این دیدگاه ها در دفاع از سوسیالیسم ، ترویج می شوند و بدون نقد (درونی و بیرونی) ، محتمل تالی فاسدند! این متن ،از موضع چپ نیست و به ویژه آنجا که وضعیت سیاسی کشور را تحلیل می کند، ترکیبی است از مواضع لیبرالی ، ترورریستی و حتی امپریالیستی و با توجه به اینکه صدایی از درون ایران است ، در بسیاری از امور دچار سوءتفاهمات صداهای بیرون از ایران است . مثل این شعار"موسوی رای مرا پس بده ". بعید می دانم فعالان جنبش سبز در ایران در این حدود دو سال چنین شعاری شنیده باشند! شعار "مردم" در این ماه ها " موسوی ، موسوی ، رای مرا پس بگیر" بوده !
در برخورد به سوابق جریان چپ در ایران هم با کمال تاسف ، این متن دچار خودبزرگ بینی و نخوت تاسف باری است :"آنان قادر به طرح مستقیم و بلاواسطه ی خواست ها و برنامه هایشان نیستند و برای این کار مجبورند دنباله رو کسان دیگری شوند، کسانی که فاقد چنین صلاحیت و توانی هستند. آنها می خواهند بجای سیاست قبلی شان در کمک به دگردیسی دمکرات های انقلابی به کمونیست های دوآتشه، این بار دمکرات های دمکرات!!! را به چپ های دمکرات و مدرن تبدیل کنند..."
نیاز به توضیح است که این برخورد نسبت به "رفقای" قدیمی چه مایه " خاله زنکی - عمو مردکی " است ؟ دوستان را بار دیگر دعوت می کنم به تامل "نظری" در مفاهیم و تاریج چپ ! حزب توده ی ایران (مروج و مدافع مفهوم "دمکراتیزم انقلابی") و سازمان چریک های خلق (هر دو فراکسیون) کجا از طرح مستقیم و بلاواسطه ی خواست ها و برنامه هایشان ناتوان بوده اند؟ این بی انصافی با "خودی" با "دیگری" چه خواهد کرد؟
٣۷۱۲٣ - تاریخ انتشار : ۱ ارديبهشت ۱٣۹۰       

    از : زویا نامی

عنوان : اهداف کنگره
امیدوارم کنگره سازمان در جوی دوستانه و بدور از هر گونه جو سازی برگزار شود .همان طور که در این مقاله مطرح شد ، نقش جریان چپ در داخل کشور بسیار بسیار کم رنگ میباشد. نقش وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی در تخریب و سرکوب این جریانات تا جائی بود که با سازمان های جاسوسی انتلیجنت سرویس و سیا همکاری میکرد.وزارت اطلاعات علاوه بر دستگیری و کشتار نیرو های فعال در جریانات سیاسی داخل کشور، برای از بین بردن نفوذ این جریانات در بین مردم و قشر روشن فکر جامعه سرمایه گزاری فراوانی انجام داد .از ا هداف وزارت اطلاعات این بود که حتی هواداران آنها هم دیگر اعتباری برایشان قائل نباشند چه رسد به مردم.متاسفانه جریانات سیاسی هم در این دام افتادند . تا جائی که در این بیست سال اخیر ، انگار تنها وظیفه ای که داشتند بزرگ نمائی ضعف ها و تخریب و افشاگری یکدیگر بود . سازمان فدائیان که از با نفوذ ترین جریانات سیاسی در بین روشنفکران بود ، تا جائی پیش رفت که بعضی از اعضای آن حاضر شدند با رضا پهلوی اتحاد کنندکه باتوجه به داشتن مشاورین سیاسی قوی و حمایت از جانب سازمان های جاسوسی آمریکا و انگلیس ، خودش هیچ هویت خاصی ندارد .مثل اینکه جنایات دوران پهلوی را فراموش کردند. آنها فقط تغییر نظام را می خواهند حتی به بهای دخالت نیرو های خارجی ،تصویر روشنی هم نسبت به آینده ندارند.
همه میدانیم که وزارت اطلاعات با استفاده از اشخاص خا ئن ،که حتی پس از خروج از کشور هم حاضر نشدند افشا نمایند که دستگیر شدند و زیر باز جوئی وا دادند و حاضر شدند در ازای آزادی شان با آنها همکاری نمایند ، آنها با ژست چپ روانه و موضع گیری های تند و حق به جانب و طلبکارانه،با دامن زدن به اختلافات و بد نام کردن اشخاص مطرح درسازمان با سوء استفاده از ضعف آنها ، به تضعیف کل سازمان پرداختند . باید هوشیار باشیم تا دیگر در این دام گرفتار نشویم و از مسائل اصلی غافل نشویم .
٣۷۱۲۲ - تاریخ انتشار : ۱ ارديبهشت ۱٣۹۰       

    از : ایرانی

عنوان : داخل کشور با خارج کشور زمین تا آسمان فرق دارند
واقعا چیز عجیبی است که نظرات این هواداران داخل کشوری سازمان اکثریت هیچ شبهاتی به نظرات رهبری و سازمان اکثریت در خارج از کشور ندارد. مگر هواداران داخل کشور هیچ خبری از سازمانی که طرفدار آن هستند ندارند که این نظرات را به سازمان اکثریت نسبت می دهند یا می خواهند بدهند. سازمان اکثریت خارج از کشور هیچ نظر مشابه این نظرات ندارند. شاید این هواداران داخل کشور در خواب تشریف داشته اند و نمی دانند و شاید نشریه "کار" خارج از کشور بدستشان نمی رسد که این صحبت ها را به سازمان اکثریت می کنند! جل الخالق شاید رهبری سازمان بهتر باشد که این هواداران داخل کشور را از نظرات نه چندان جدید خود که سالها است در خارج در بست پذیرفته است مطلع کند که این هواداران شوک نشوند و بدانند که این حرفها در بین رهبران و اعضا سازمان در خارج خریداری دیگر ندارد. واقعا پدیده عجیبی است!
٣۷۱۱۷ - تاریخ انتشار : ۱ ارديبهشت ۱٣۹۰       

    از : خسرو صدری

عنوان : بالاخره موسوی و کروبی خوبند یا بد؟
اول فکر کردم کسانی که اخیرا درسازمان اکثریت،برخلاف تمام سازمان های چپ و میانه جهان ،از بمباران لیبی توسط ناتو به وجد آمده بودند و بنام سازمان اعلامیه شادمانی و پشتیبانی صادر کرده بودند، اینک در داخل کشور هم کسانی را به موضع گیری مشابه ترغیب کرده اند تا این چرخش به راست بی سابقه را دوقفله کنند. خوشبختانه موضع گیری رفقای داخل در مورد وقایع خاورمیانه کاملا متفاوت است.
ولی درمورد ارزیابی مسائل داخل به نظر من تناقض در این نوشته زیاد است. یک سازمان سیاسی فعال و تاثیر گذار ،برمبنای واقعیات و توان و نه ایده آل و آرزو وظایف را تعریف می کند.

"...البته بخش قابل توجه ای از آنان نیز، از جمله شخص موسوی و کروبی هنوز در عرصه ی کارزار باقی مانده اند.
زمانی که حضور میلیونها ایرانی در خیابانها می رفت طومار رژیم جمهوری اسلامی را در هم پیچد، تردید و ناپیگیری رهبران اصلاح طلب که از خروش و خواست های بنیادین مردم در مخالفت با ولایت فقیه و برای تغییر رژیم به هراس افتاده بودند، اعتراض گسترده و میلیونی مردم در ۲۵ خرداد ۸۸ را سترون نمود..."
اگر موسوی و کروبی( رهبران اصلاح طلب) "ناپیگیر و مرددند"و به هراس افتاده اند، چگونه "هنوز در عرصه کارزارند"؟
این دو هیچگاه ادعای درهم پیچیدن طومار رژیم را نداشته اند .
٣۷۰۹۵ - تاریخ انتشار : ٣۱ فروردين ۱٣۹۰       

  

 
چاپ کن

نظرات (۵)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست