یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

بارش باران در دمشق و سیل بند در تهران - محمدحسین یحیایی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : الف باران

عنوان : دمکراسی را نمیتوان با زور به کشوری صادر کرد !
حکومت‌های لیبی‌ و سوریه را نباید با حکومت‌های مصر و تونس یکی دانست.اگر اشغال افغانستان و عراق با مقاومت مردم آن کشورها مواجه نبود و اگر مقاومت مردم جنوب لبنان،فلسطین و سوریه در برابر اسرائیل وجود نداشت،ایران نیز بسادگی به سرنوشت عراق و یا افغانستان دچار میشد.تونس و مصر هم سر نوشتی چون مردم بحرین داشتند و یا اصلا جنبشی بوجود نمی آمد .اگر دمکراسی حق مردم تمام کشورهاست، در تمام زمانها و مکانها اعتبار خود را باید داشته باشد ! آنانکه از حقوق بشری و دمکراسی سخن میگویند باید صداقت خود را نیز در عمل نشان دهند .در کدامیک از کشورهای "جهان سوم" دمکراسی وجود دارد ؟ دمکراسی در دنیای غرب برای دیگر کشورها ، اجباری بر درجه وابستگی به آنها را دارد، حکومتها هرچقدر وابسته تر به آنها باشند حضور دمکراسی در آن کشورها را بیشتر میدانند! آقای بوش رئیس جمهور پیشین آمریکا عقیده داشت "هر کس که با ما نباشد تروریست است" و در زمان خود دو کشور "تروریست" افغانستان و عراق را اشغال نمود و حالا کشور‌های سوریه و لیبی‌ مانده اند که باید "دمکرات" شوند ! اگر مبارزات مردم در کشور های لیبی‌ و سوریه با حفظ استقلال، مطالبات دموکراتیک بیشتری را هدف گیرند،مبارزات آنها به نتیجه خواهد رسید ولی‌ توسل به حضور و یا "کمک" بیگانگان برای آنها دمکراسی نخواهد آورد .حق تعیین سرنوشت مردم هر کشوری باید بدست مردم همان کشور صورت گیرد، دمکراسی بدون استقلال سیاسی مفهوم و اصالتی نداشته و از عدالت اجتمایی نیز بی‌ بهره است.
٣۷٣۵٣ - تاریخ انتشار : ۹ ارديبهشت ۱٣۹۰       

    از : باخته

عنوان : ازادی و دمو کراتی بجای دیکتاتور
بنظرم رژیم بعث سوریه خودش همه ابزار سر کوب را هما نطوری که ذکر کردید در اختیار دارد و فعلن احتیاجی بکمک ندارد.این یورش ددمنشانه با "تمام تجهیزات جنگی" و کشتن مردم برای ترساندن مردم از مبارزه است.سرکوب و قا فلگیر کردن معترضین بوضع موجود تاکتیکی است که حاکمین اسلامی هم در تهران بکار می برند. شما از
"ددمنشی و خیانت رژیم جمهوری اسلامی را در یاری و مساعدت به رژیم سرکوبگر بشار اسد"نوشتید, میتوان حدس زد ولی آیا شما مدرکی هم می توانید ارائه دهید؟ البته کمکهای تبلیغاتی و هار ت و پورت های رژیم بکنار. فعلن اسد نوع مبارزه را دیکته می کند و چهره زشت چپاولگرا ن سوریه را بنمایش می گذارد. مردم خودشان راه مبارز را پیدا می کنند, البته هزینه مبارزه را فعلن اسد دیکته می کند.
٣۷۲٨۴ - تاریخ انتشار : ۶ ارديبهشت ۱٣۹۰       

  

 
چاپ کن

نظرات (۲)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست