عنوان : برای بدست آوردن دموکراسی وحق حاکمیت ملت، باید با اندیشه « امام زمان » درایران جنگید
تا مردم درایران،آخوندراجانشین«امام زمان» میدانندکه«مشروعیت انحصاری به حق حاکمیت دارد،وهرحکومتی راجزخودرا،غاصب میداند»،امکان پیدایش واستقراردموکراسی نیست.حکومت دموکراسی وحاکمیت ملت،غاصب حق امام زمان شمرده میشود.برای ایجادحاکمیت ملت ودموکراسی،باید با اندیشه امام زمان دراذهان جنگید
٣۷۵۹۴ - تاریخ انتشار : ۱۹ ارديبهشت ۱٣۹۰       

عنوان : زمانیکه دیوار اندیشه اسلامی فرو میریزد!
‫اشتباهات لپی،

اصلاً‫ در تاریخ اصل اسلام ما چیزی خلاق و پویا به اسم علم و یا فلسفه اسلامی در تاریخ نداشتیم و نداریم، که آقای کدیور و یا امثال او ادعای علمش و یا نواندیشی اش و یا روشنفکری اش را داشته باشند. تاریخ علم ادیان یعنی کپی کارهای خلاق بشر عرفی آنهم بعد از سالها و قرنها مقاومت و تعصب ارتجاعی با علم و عرف روز. نمونه اش عذر خواهی فیلسوف دیگری از جمهوری اسلامی که بعد از پنج دهه از عمر ‫هدر داده خود متوجه شده که نوشته جات و دیدگاههای قبلی او همه ارتجاعی و غلط و خطرناک بودند. به این سایت مراجعه فرمائید. حداقل داوری به اشتباه خود اقرار میکند، که کدیور و سروش و بسیاری هنوز به درون چهار دیواری حائل رسوایی خود دل خوشند!
‫

http://www.bbc.co.uk/persian/arts/۲۰۱۱/۰۵/۱۱۰۵۰۶_l۲۳_rezadavari_sorush_hh.shtml
٣۷۵۹۲ - تاریخ انتشار : ۱۹ ارديبهشت ۱٣۹۰       

عنوان : گرد در و بام من بی ثمر می گردی !
عده ای از شبه دموکرات های مسلمان خیلی تلاش می کنند ماهیت واقعی این نظام تئوکراتیک را که مشروعیت خود را نه از مردم که از خدا، یا در واقع نمایدگان خودخوانده خدا بر روی زمین بر می گیرد، پنهان کنند. حکومت پادشاهی یا سلطانی ساختار متفاوتی دارند و در تاریخ ایران هم سابقه ای طولانی داشته اند و آنها را هم به قدر کافی تجربه کرد ایم و با خصوصیات شان آشنا هستیم. از جمله با نوع استبدادی شان که یک موردش حکومت محمد رضا شاه بود.
اما حکومت فعلی ایران ضمن آن که استتبداد و خودکامگی از مهم ترین خصیصه ای آن است، با نظام سابق تفاوت های اساسی دارد. ما با یک نظام دینی طرف هستیم. نظامی که در آن قانون اساسی اش به روحانیون شیعی قدرتی فراقانونی داده، ولایت مطلقه فقیه را مهم ترین اصل قانون می شناسد و برای شخص رهبر حقوقی قائل است که در طول تاریخ کمتر کسی از آن برخوردار بوده است. الگوی حکومت اسلامی، حکومت های صدر اسلام و خلافت امامان (رهبران سیاسی-مذهبی) نخستین سده ای اسلامی است که به آنها امیر المومنین می گفتنه اند.
استفاده از عناوین جعلی مانند "سلطانیسم" که در نوشته های اکبر گنجی دیده می شود، یا تعبیرهایی مشابه ای که نزد آقای کدیور مصطلح است، یا بحث های پیچیده و پر ابهام سروش ، هدفی جز لوث کردن اصل مساله و پنهان کردن مجرم اصلی که همان ولایت فقیه و چهره های پشت پرده آن مانند به اصطلاح "ملی مذهبی ها" و "روشنفکران مذهبی یا دینی" ندارد که در بهترین حالت الگوی ترکیه اجتماع آرمانی آنها را تشکیل می دهد.
راه نجات از استبداد دینی موجود چیزی نمی تواند باشد، جز تفکیک حوزه های عمومی و خصوصی و جداسازی نهادهای دین و حکومت (دولت) و این امر با بفای حکومت مذهبی به هر شگل و شمایلی ممکن نخواهد بود. تنها با برقراری یک حکومت دموکراتیک و لائپک (ُسکولار) به جای حکومت دینی می توان تبعیضات اعتقادی، قومی، نژای و جنسیتی را از بین برد. یک حکومت مذهبی هر چقدر هم برای دموکراس تلاش کند، باز اساس کارش تبیض و تفاوت قائل شدن بی مسلمان و نامسلمان خواهد بودو همین طرز فکر نامتقارن با تاریخ ، افکارش را غیر قابل قلول توسط متفکران اندیشه سیاسی می شازد.
٣۷۵۴٣ - تاریخ انتشار : ۱۶ ارديبهشت ۱٣۹۰       

عنوان : روشنفکر دینی بی معنی است
مشگل این است که شما زیادی به این مرتجعین مذهبی که دوست دارید "روشنفکر دینی" بنامید اهمیت می دهید. واقعیت این است که در دنیای امروزی جای برای این افراد وجود ندارد و یا باید بروند به مردم از آخرت و غیره حرف بزنند و یا سکوت کنند که دیگر حنای آنها رنگی ندارد. مشگل افرادی هستند که هنوز چشم از این امامزاده های مقدس دست برنداشته اند و با روشنفکر خواندن این مرتجعین به بقای فکری آنها کمک می کنند. حکومت دینی متعلق به قرنها پیش بود و زمان آن گذشته است. کدیور و امثال او را نباید اهمیت داد تا مانند آب در خاک ناپدید شوند. آنها خود نیز می دانند که در بن بست هستند و امیدوارند که روشنفکران (نوع مذهبی نداریم) آنها را مطرح کنند تا خودی نشان دهند و کالای بنجل خود را باز در معرض فروش قرار دهند!
٣۷۵٣٣ - تاریخ انتشار : ۱۶ ارديبهشت ۱٣۹۰