عنوان : خواهشی از آقای بلوچ
جناب بلوچ محترم، من مقاله اقای دکتر کاظم رنجبر را در سایت عصر نو خواندم. من از شما و همفکرانتان می خواهم اگر قادرید نقدی بر مقاله او بنویسید و در اینجا به چاپ برسانید. من نقطه نظرهای دکتر رنجبر را بسیار قانع کننده یافتم و برایم جالب خواهد بود که بدانم شما و همفکرانتان چه جوابهایی دارید که به او بدهید. با تشکر

لینک برای مقاله دکتر رنجبر http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=۳۷۷۹۴
٣۷۶٨۵ - تاریخ انتشار : ۲٣ ارديبهشت ۱٣۹۰       

عنوان : پارلمان محلی
جناب بلوچ از روی عمد و یا غیر عمد نتیجه گیریهایی کرده اند که الزاماْ با بعضی از حقایق موجود در انطباق نیست. اولاْ من نمیدانم در کدام قانون از اسکاتلند به عنوان یک ملت (nation) نام برده شده؟ اسکاتلند در چارچوب کشور بریتانیا به عنوان یک state شناخته شده که کوچکترین ارتباطی با مفهوم قانونی یک ملت مستقل ندارد. در قانونی که در سال ۱۹۹۷ به تصویب رسید از برپایی پارلمان محلی اسکاتلند (devolved parliament) نام برده شده که در حقیقت زیر مجموعه ای از پارلمان ملی بریتانیاست. این قانون در سال جاری توسعه یافت و اختیارات بیشتری را به پارلمان محلی اسکاتلند داد. چیزی که در بریتانیا در زمان آقای بلر بنیان شد در واقع همان حکومت غیرمتمرکزی است که در بیش از یک قرن است در کانادا و ایالات متحده برقرار است و ربطی به شناسایی یک «ملت مستقل» ندارد. در ضمن حزب ملی اسکاتلند SNP با وجود کسب اکثریت کرسیها در مجلس محلی اسکاتلند نتوانست چیزی بیشتر از ۴۵ درصد آرا را بدست آورد. یعنی آنکه اکثریت مطلق اسکاتلندیها مخالف ایدئولوژی تجزیه طلبانهء SNP هستند. به باور من مسئلهء SNP در اسکاتلند بسیار شبیه حزب کبکی ها در کانادا است. آنها نیز در دههء نود توانستند توجه کبکی ها را بخود جلب کنند ولی سیر حوادث به کبکی ها ثابت کرد که این حزب دارای ریشه های نژاد پرستانه است و کشور مستقل آنها در اصل برمبنای تفاوتهای قومی و نژادی بنیان شده که در انتها چیزی جز یک کشور تبعیض گرا نخواهد بود. ملت ایران باید بداند که ضمن آنکه در آیندهء کشور باید حق و حقوق کلیهء اقوام ایرانی (بر مبنای اصول مندرج در اعلامیهء جهانی حقوق بشر) را به رسمیت بشناسد ولی در عین حال فریب عوام گراییهای گروههای نژادپرست تجزیه طلب نشود.
٣۷۶٣۹ - تاریخ انتشار : ۲۱ ارديبهشت ۱٣۹۰       

عنوان : به نظر دهنده اول
ارزیابی شما مرا به این فکر انداخت که ما ایرانیان باید آپوزیسیون!خود را نه با انگلیس و آلمان و فرانسه بلکه با پاکستان و افغانستان و عراق و سودان مقایسه کنیم. آخر کجای احزاب ما شباهتی با احزاب کشورهای جهان اول دارد که ما بتوانیم بخود جرئت بدهیم که به آنها امیدوار باشیم! مقاله دکتر عبدالستار دوشوکی در عصرنو خواندنی است.
٣۷۶۲۰ - تاریخ انتشار : ۲۱ ارديبهشت ۱٣۹۰       

عنوان : مقایسه ایران با بریتانیا!!!
اسکاتلند سه قرن است که به انگلستان پیوسته است. منطقه ولز اصیل ترین بومیان جزیره بریتانیا را در بر می گیرد که خواهان جدا شدن از بقیه کشورشان نیستند. حزب تجزیه طلب ناسیونالیست اسکاتلند دهه هاست در صدد قانع کردن مردم این منطقه است که خود را از مابقی کشور جدا کنند ولی چون اکثریت مردم نمی خواستند نشد. در ضمن بریتانیا کشوری آزاد است که در آن بحث ها با مشارکت عمومی صورت می گیرد در صورتیکه تجزیه طلبان ما صبر نمی کنند تا اول ایران آزاد شود و بعد بحث تجزیه طلبی با مشارکت عمومی صورت پذیرد. وقتی بریتانیا و یا هر کشور دمکرات غربی دیگری را با ایران مقایسه می کنید اقلا انصاف داشته باشید و همه جوانب دیگر را هم در مقایسه ایران با آنها را هم بازگو کنید و در نظر بگیرید. راستی چرا صبر نمی کنید که اول ایران ازاد شود و بعد مثل اسکاتلندی ها عمل کنید؟ آیا ترجیح می دهید که رژیم فعلی در ایران بماند و درد و رنج مردم ادامه یابد ولی ایرانی آزاد و دمکرات مثل بریتانیای ۵۰ سال پیش را هم نداشته باشیم؟ ضمنا اسکاتلندی های تجزیه طلب همیشه تعدادشان کمتر از مابقی بود و برای همین باید سالها کار می کردند تا آراء اسکاتلندی های مخالف خود را بدست بیاورند. برای اینکار نه دست به مبارزه مسلحانه زدند، نه در کشورهای همسایه پایگاه های نظامی داشتند و نه هرگز مدعی بودند که نماینده کل همه اسکاتلندی ها هستند. می دانستند که در اسکاتلند موافق و مخالف دارند و نه در صدد انکار وجود آنها بودند و نه در صدد حذف آنها و نه به آنها برچسب وابسته و جاش و خائن .... می زدند. اول بقیه کارهایمان را مثل اسکاتلندی ها بکنیم و بعد به ته قضیه برسیم. شما از ته قضیه شروع کرده اید و اولش که مهمترست را عمدا ول کرده اید. اول ایران را مثل اسکاتلند/انگلیس/ولز فعلی بکنید. حزب ناسیونالیست اسکاتلند فعالیتش را در بریتانیائی آباد و آزاد آغاز کرد. اول ایران باید به پای بریتانیا و اسکاتلند برسد تا ایندو قابل مقایسه باشند.
٣۷۶۰۹ - تاریخ انتشار : ۲۰ ارديبهشت ۱٣۹۰