عنوان : نظر
بسیار جالب بود
٣۷۹۲۵ - تاریخ انتشار : ۶ خرداد ۱٣۹۰       

عنوان : تشکر
ممنونم از تذکرِ شما. حرفتان کاملاً متین و معقول است. این کار دچار (بقول قدما) «اطناب» است. و این اطنابِ از هر نوعش مشخص است که خوب نیست. «ایجاز» و «کم گویی» و «گُزیده گویی» البته که هنر است و مثلِ هر «هنر»ی، دشوار. غیر از اطناب، این کار اشکالات دیگری هم دارد که باید رفع شود. این را انتشارِ آزمایشیِ تحریرِ اول تلقی کنید. نقد و نظرِ دوستان خوب و بامحبت همیشه راهگُشا بوده و هست. میخواستم ببینم آیا این «کار» ارزشِ وقت گذاشتن و تصحیح و درست شکل دادن دارد یا خیر... سرِ فرصت، باید این کار را بکنم.
باز هم متشکرم از تذکرِ دوستانه و از سرِ لطف شما.
و یادِ نصرت رحمانی نازنین بخیر که ذاتاً شاعر بود.
٣۷۹۲٣ - تاریخ انتشار : ۶ خرداد ۱٣۹۰       

عنوان : خیر الکلام قلّ و دلّ
ارجمندا که شما باشی ناصر خان زراعتی! من پیاده یی ام بر عرصه ی ادب،خواه شعر که نظمش گفته اند،خواه غیر آن که نثر باشد. امّا چرا درد سر میدهم؟ اولین روز که به کار آموزی قضایی نزد استادی رفتم در داد سرای تهران،نامش محفوظ و یادش به خیر،فرمود:قصد شما از ورود در کار قضا چیست توضیح کنید؟ من ِ پیاده شروع کردم که :بعله! و فلان و فلان،ودر همان آغاز آن ارجمند مرا قطع کرد و گفت بنویسید! خیر الکلام قلّ و دلّ! یعنی که ،کم گوی و گزیده گوی چون درّ. وهنوز در گوش من است این سخن.وافسوس که نامه ی جوانی طی شد! میدانی چه میخواهم گفته باشم؟ زنده یادرحمانی همه ی این حرفها را در یک جمله گفته، قفل یعنی که کلید.
مرا میبخشی. مهرت مسری باد ناصر جان زراعتی.
٣۷۹۱۶ - تاریخ انتشار : ۵ خرداد ۱٣۹۰