عنوان : باز کن پنجره را...
درود فراوان به تمام زندانیان سیاسی و تمام زندنیانی که از بیماری اجتمایی سیستم جمهوری اسلامی به زندان اسیر اند ، به تمام سینه سوخته‌ها و تما کسانیکه بخاطر فقر مادی و فرهنگی‌ به پرتگاه‌های اجتمایی سقوط کرده اند . روی سخنم بیشتر با اندیشمندان زندانیان سیاسی است. بدون مقدمه و حاشیه پردازی از آنها تقاضا دارم که نامه‌های خود را برای مردم قهرمان و ستمدیده ایران بنویسند ، مخاطب آنها مردم باشند و نه‌ حکومت،دادستانی و یا رهبری ! این وظیفه و آرزوی مردم است که زندانیان سیاسی خود را، خود با افتخار آزاد کنند ! تا آن زمان تقاضای دیگرم آن است که زندانیان سیاسی برای رسیدن به مقاصد خود یک روز در هفته را به اعتصاب غذا اختصاص دهند و این یک روز اعتصاب هفتگی تا احقاق حقوق خود بر قرار مانده و در صورت موافقت سراسری شود ! با احترام مجدد فراوان به تمام زندانیان سیاسی و قربانیان بی‌ عدالتی‌ های نظام جمهوری اسلامی ایران...
٣۹۷۱٨ - تاریخ انتشار : ۲۷ مرداد ۱٣۹۰