یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

کروبی: جایی برای حضور در انتخابات نیست

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : صبر ایوب

عنوان : دیگر انتخاباتی برگزار نخواهد شد!
وقتی نظام ولایت فقیه از کوچکترین تجمع اعتراضی مردم به وحشت می افتد آیا می توان به برگزاری انتخابات حتی در بعد فرمایشی آن امیدوار بود؟ برخورد وحشیانه حکومت با تجمعات مردم آذربایجان که در اعتراض به خشک شدن دریاچه ارومیه برگزار شد گویای این مطلب است. مشکل نظام ولایت فقیه شرکت یا عدم شرکت اصلاح طلبان در انتخابات نیست بلکه برگزاری هر گونه انتخابات است که بهانه ای برای حضور و اعتراض مردم به دستگاه ولایت خواهد بود. در هر حال برگزاری یا عدم برگزاری انتخابات مجلس در اسفند ماه نتیجه ای جز باخت-باخت برای دستگاه ولایت نخواهد داشت و لکه ننگ دیگری بر پیشانی ولایت فقیه ثبت خواهد شد
۴۰۱۵۴ - تاریخ انتشار : ۲۰ شهريور ۱٣۹۰       

    از : م ط

عنوان : عزم ملی برای تحریم یا تکرار تجربه شکست خورده سی سال گذشته!
موسوی و کروبی با توجه به شرایط حاکم درکشور شرکت در انتخابات را منتفی دانستند. باید با آگاهی رسانی فعالانه معنای شرکت در خیمه شب بازی حکومت، تحت نام انتخابات (که آری گفتن به ادامه وضع موجود یعنی فساد، فقر، ناامنی و ...است) و تحریم آگاهانه (بمعنای نمایش ملی مخالفت با وضعیت حاکم کنونی در کشور) را بین مردم جا انداخت. مردم باید درکی دقیق از تحریم پیدا کنند و گرنه شعار تحریم انتخابات آتی نیز سرنوشتی مانند تحریم های ذهنی سی سال گذشته پیدا خواهد کرد.
۴۰۱۵۱ - تاریخ انتشار : ۲۰ شهريور ۱٣۹۰       

    از : الف باران

عنوان : باید دوید و دوید تا ... به مردم رسید !
به دژ استحکامی جمهوری اسلامی نزدیک و نزدیکتر می‌‌شدیم . دیوارهای بلند و قطور، دورادور قلعه را احاطه کرده بودند . انبوه گارد‌های سلطنتی، جلوه هولناکی به دژ نظامی نظام داده بودند.همه درهای وردی قصر را بسته یافتیم ! با وجودیکه پرچم سفید بلندی را حامل داشتیم، بما فرمان ایست و بازگشت دادند! دیگر از خودی‌هایمان نمیدانستند! آنها نمی دانند و نمیخواهند هم بدانند که ما در برپایی این قصر چه جانها که کنده ایم ، چه نفس‌ها که بریده ایم ! دیگر تلاش بی‌حاصل ، دیگر انتظار به امیدی نمی رسد ! باید دوید ، باید دوید و دوید تا ... به مردم رسید !
۴۰۱۴۹ - تاریخ انتشار : ۲۰ شهريور ۱٣۹۰       

  

 
چاپ کن

نظرات (٣)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست