عنوان : بیچاره لیبرالهای ایران
تازه توی ایران این لیبرالها یادشان افتاده بود که اگر پارلمان درست شود و ایران به سرمایه جهانی پیوند بخورد ایران می شود بهشت که این بحران جهانی سرمایه داری دستشان را گذاشت توی پوست گردو. اینها که میخواستند ایران را از این بهشت بخشی از سرمایه داران به به بهشت تمام سرمایه داران تبدیل کنند حالا مانده اند که حالا باید چگونه آبرو داری کنند. انها که با فرو پاشی دیوار برلین و سقوط سرمایه داری دولتی ، در هجو انقلاب و خشونت بار بودن ان روضه می خواندند حالا با موج انقلابات جهانی که در تازه آغاز شده است چکار کنند. سرمایه داری ایران از همان دوران مشروطه همیشه عقبه دار جامعه مدرن بوده است. سالها دستش در جیب اخوندا بوده و با انها به مبارزه علیه هرچه مدنیت است می پرداخته و اسم انرا هم می گذاشته مبارزه ضد امپریالیستی. حالا باید ازقوطی عطاری خود چیزی جدید درست کند. از زمین وزمان سخن می گویند تا از مارکس و نظریه وی که علت بحران سرمایه داری را گرایش نزولی نرخ سود می دانست هیچ نگویند. اخر مگر میشود که سرمایه داری با بالا بردن سطح رفاه مردم براین بحران فایق اید. بالا رفتن مزدها خود نرخ سود را پایین خواهد اورد. اینها برای همینکه مزدها را نیفزایند به دادن کارت های اعتباری توانستند مزدهای اینده را در حال بپردازند. حالا با خانه خراب کردن مردم به افزایش رفاه تن خواهند داد. راه حل این بحران سیاسی است من هم با شماموافقم اما یا یک انقلاب سیاسی شکل میگیرد و از سرمایه داران ودولتشان خلق مالکیت شده و یک دولت سوسیالیستی بوجود می اید که براساس نیاز مردم تولید را سازمان دهد و یا این نظام زندگی مردم را پایین خواهد اورد و با تحمیل دستمزدهای پایین تر و زندگی بدتر خود را از این بحران نجات میدهد. یا سوسیالیسم یا بربریت دیگر یک شعار نیست یک واقعیت است که کمونیستها سالهاست در ایران انرا فریاد زده اند. جنبش انقلابی طبقه کارگر در دنیا تازه در حال شکفتن است. انچه که در خاورمیانه شکل گرفت در حال گسترش به اروپاست. دولت رفاه با انقلابات شکل خواهد گرفت. شبح کمونیسم بار دیگر این بار روی دنیا است . مارکس دوباره زنده می شود. لیبرالهای ایران نیز مثل همیشه دیر رسیده و به امامزاده ای دخیل بسته اند که معجزه ای از ان بلند نخواهد شد
۴۰٣۹۱ - تاریخ انتشار : ٣ مهر ۱٣۹۰