عنوان : ‫چه حاصل از این عمر و زندگی طولانی ولی تحت نظر و در بند و اسارت و تحقیر!
‫چه حاصل از این عمر و زندگی طولانی ولی در بند و اسارت!
آخر تا کجا و تا کی اینقدر محافظه کاری و سازش با قدرت بالا و ترمز بر پائین تا توقف ‫ کامل و بی حرکتی و بی حسی کامل ماشین اعتراض مردم؟ این جان و پیکر در این زندان سرای تحقیر و اسارت برای فرهنگ ما بطور کل و محبوسین مذهبی همچون موسوی و رهنورد و کروبی چرا اینقدر ارزش دارد؟ آیا اکنون رستگارتر و بهشت بهتری در انتظارشان میباشد؟‫ نمیدیدند که در صورت عدم پیروزی حداقل به یک زندگی خفت بار و شرمگین زیر فشار چکمه ها و تحقیرهای ‫مادام العمری سربازان ولایت مطلقه گرفتار خواهند ماند!؟

آیا آن حماسه و اعتراض سراسر آزادی طلب و متمدن جوانان ۲۲ خرداد ‫، که چه خوب میرفت ریشه استبداد را در این مملکت برای همیشه برکند‫، ارزش این زندگی سخیف و بی اراده و دربند ‫و دائم تحت نظر را داشت؟

حالا دوباره بعد از این همه زندان و شکنجه و بگیر و ببند و فرار از وطن و این همه تحقیر ‫مردم فداکار و آزاده از این شکستی که حتماً قابل اجتناب بود، اگر این به اصطلاح رهبران ناگزیر جنبش کمی انقلابی ‫تر ‫عمل میکردند و اینقدر از شعار ها و رفتار انقلابی مردم فاصله نمیگرفنتد، ناگزیر نبودیم دوباره برگردیم سر جای اول! یعنی همان ‫نقطه کج اوائل انقلاب! همان شرایط اختناق و خفقان حاکم و غالب سی سال پیش! باز هم مجبور به قبول قدرت ولایت و بازگشت به دوران طاقت فرسای انفعال و بی تفاوتی و بی اعتمادی و استفاده از تنها سلاح بی خاصیت عدم شرکت و تحریم انتخابات؟ چند سال و چندبار دیگر ما باید با این سلاح فرسوده و کهنه بی تأثیر به جنگ این غول و هیولای درنده برویم و تاریخ استبداد را از نو تکرار کنیم؟

تاکی علمداری ها و سایر روشنگران نسخه تحریم انتخابات بدهند و توصیه کنند که:

‫‫« اما برای مردم باید شرط شرکت در انتخابات، آزاد بودن آن باشد. حاکمیت ملی نتیجه اراده آزاد و مستقل مردم است. شرکت در انتخابات غیرآزاد تنها برای رژیم مشروعیت می سازد، بی آنکه نتیجه ای برای مردم داشته باشد. مردم سال ها به امید اصلاحات از بالا و از دورن نظام،یا در انتخابات غیرآزاد شرکت کردند، یا انتخابات را به خود رژیم واگذار نمودند و کنار نشستند، و یا به"انتخاب بد از بدتر" تن دادند، ولی نتیجه نهایی همه آنها همین استبداد فقاهتی کنونی است. »

آیا میتوانیم روزی روز انتخاب را به روز انتحار رژیم تبدیل بکنیم؟ و یا باز هم ترجیح میدهیم تماشاگر باشیم و فقط به تحریم های بی اثر خود بسنده کرده و دل خوش باشیم؟ !‫
۴۰۵۰۱ - تاریخ انتشار : ۱۰ مهر ۱٣۹۰