عنوان : «مرکوزی» ها سیاست جنگ ستیزانه را برای حفظ سرمایه پیشه گرفته اند.
بعد از پایان گرفتن حملات هوایی ناتو به لیبی و ایجاد «آزادی و دموکراسی» بسبک استعمارگران در آنجا و دسترسی کامل دولت فرانسه بمنابع نفتی کشور سوخته لیبی و مسدود نمودن صدها میلیارد دلار سپرده های مالی آنکشور در غرب، و رهایی «موقت» از بحران اقتصاد ورشکسته حاکم توسط دولتمندانی از قبیل «مرکوزی»، اینبار با بیان بظاهر «بی نیازی» از نفت ایران و پترو دلارها برای ایجاد سناریوی دیگر یعنی زمینه سازی حملات نظامی بایران را تدارک میبینند. آیا ایجاد جنگ و کشتار در نقاط مختلف جهان با بحران مالی ایجاد شده در سیستم جهانی سرمایه در رابطه است؟ آیا بحران عظیم مالی ۱۹۲۹ باعث وجود شرایط فاشیستی برای رشد جنایتکاری مثل آدلف هیتلر نشد؟ اینبار صدای پای فاشیسم از کدام طرف بگوش میرسد؟ با هر ادعای«تحریم»، رژیم مصمم تر بر فشار خشنونت خود در جامعه میافزاید. تحریمها در هدف غایی خود مردم را نشان کرده است. بیاد بیاوریم قبل از حمله برای کشتار مردم عراق، کشور عراق مورد تحریم قرار گرفت و صحنه های از بین رفتن کودکان و بیماران بعلت نبودن دارو هنوز از حافظه آدمیان زدوده نشده است. زیدی بجهت دفاع از حملات نظامی استعمارگران بایران ادعا میکند که در دوران ۳۲ ساله حکومت اسلامی درایران حدود هشتصد هزار نفر مردم در تصادفات رانندگی از بین رفتند، ولی وی قادر نبود (و یا اجازه ندارد که قادر باشد) درک نماید که عدم وجود وسایل یدکی اتومبیل،سانحه رانندگی را موجب و باعث کشتار غیر مستقیم مردم ما از جانب تحریم کنندگان «بشر دوست» هست. سقوط پی در پی هواپیماهای سی و یا چهل ساله باعث کشتار سرنشینان ایرانی از برکت همین تحریمها است.
۴۱۶۲۲ - تاریخ انتشار : ۲ آذر ۱٣۹۰