عنوان : مبارزه همزمان با جنگ و استبداد بدون الویت!
اگر بپذیریم که قدرت های خارجی برای تجاوز به ایران بهانه جویی می کنند و نیز اگر بپذیریم که حکام مستبد در ایران به استقبال جنگ می روند، چرا که متوهم گشته اند که در پی یک حمله خارجی موفق به تحکیم پایه های قدرتشان می شوند، آنگاه می بایست به متجاوزین بهانه جوی خارجی و حکام مستبد داخلی بعنوان دو تهدید جدی علیه منافع ملی و تحولات دمکراتیک بنگریم که در مبارزه علیه این دو هیچ تقدم و تاخری جایز نیست.
برای مخالفت با جنگ نیازی به ایستادن در کنار مستبدین نیست و مخالفت با جنگ نیز هم سنگر شدن با آنان تعریف نمی شود. نیروهای دمکرات کشور می توانند ضمن حفظ مرزبندی خود با مستبدین داخلی با هر گونه مداخله خارجی در ایران مقابله نموده و سودمند بودن این مداخلات برای حکام مستبد ایران را برای افکار عمومی آن کشورها گوشزد کند.
هزینه طولانی تر شدن مبارزه مردم ایران برای دمکراسی با هزینه مداخله نظامی کشورهای خارجی قابل قیاس نیست. برای جبران تحریم بانک مرکزی ایران نسل های آینده کشور باید هزینه بپردازند چه رسد به تحمل هزینه های یک جنگ.
دمکراسی نه با جنگ که با رشد آگاهی و مبارزه مستمر بدست می آید. کسانی که تحمل مصائب مبارزه برای دمکراسی را ندارند چگونه می خواهند پاسخگوی نسل های سوخته یک جنگ تمام عیار باشند؟
۴۱٨۶۲ - تاریخ انتشار : ۱۵ آذر ۱٣۹۰       

عنوان : آهسته اما پیوسته
این یک بیانیه ی منطقی و در حد شرایط موجود است که از یک طرف با موضع گیری درست و اصولی علیه جنگ و حمله ی نظامی احتمالی امپریالیستی و نیز پاره ای تحریم ها که باعث خرابی و ویرانی بیشتر وصعیٌتِ مردم می شود ، و از طرفٍ دیگر با پرهیز از شعارهای توخالی غیرعملی(در شرایط موجود) ، نوک تیز حمله و اقداماتٍ عملی را متوجه عامل اصلی فجایع موجود در کشور مان ، یعنی جمهوری اسلامی کرده و در پی یافتن راهکارهای واقعی و عملی برای عقب راندن این رژیم و نیز انکشاف و برپایی مجدد جنبش مردمی می باشد.
۴۱٨٣۰ - تاریخ انتشار : ۱٣ آذر ۱٣۹۰