عنوان : دکتر سوکراتس ، همدست مردم ، هم رفت !
سایت خبری جنبش خرداد : بازیکن افسانه ای فوتبال برزیل و جهان ، کاپیتان تیم ملی فوتبال این کشور در جام جهانی ۱۹۸۲، صبح امروز در بیمارستان آلبرت انشتین سائو پائولو برزیل و بر اثر عفونت روده درگذشت . مرگ زود هنگام دکتر سوکراتس ، که از میان مردم بود وهمدست آنان ، موجی از تاثر و تالم را در میان فوتبال دوستان و مردم کوچه و بازار و فرودست برانگیخته است . او نه تنها یک هافبک افسانه ای در میانه میدان بود بلکه با ریش و سربند همیشگی اش یاد و خاطره قهرمان همیشگی اش چه گوارا را نیز زنده نگه می داشت . سوکراتس در کنار ورزش هیچگاه از دخالت در سیاست کنار نکشید و همواره برای منافع مردم جنگید . آنگونه که خود بزیبائی فرموله کرده است ” اگر من طرف مردم نبودم، هیچ کس حاضر نبود به حرف‌های من گوش کند” . فعالانه در شکل‌ گیری جنبش “دموکراسی کورینتیانس” در اواسط دهه ۱۹۸۰ کوشید . با دیکتاتوری نظامی برزیل آن سالها مخالفت کرد و با اعتقاد عمیقش به قدرت ، دخالتگری مردم و ایده دموکراسی مستقیم و مشارکتی ، باشگاه فوتبال کورینتیانس سائوپائولو را زبانزد عام و خاص کرد . باشگاهی که همه سلسله مراتبش با نظر و تصمیم دموکراتیک بازیکنان این باشگاه به پیش برده می شد . از ضوابط اردو ها گرفته تا غذا و تعویض بازیکنان . سوای از همه اینها نقش و جایگاه دکتر را در پایان دیکتاتوری نظامی برزیل نباید فراموش که در کارزار ” انتخاب مستقیم رئیس جمهورتوسط مردم ” نقش فعالانه ای ایفاء نموده بود . سوکراتس پنجاه و هفت ساله ، پزشک حاذق کوکان ، مربی فوتبال ، خواننده و نقاش هیچگاه گرایشات چپ و انسانی خود را پنهان نکرد و همواره در کنار مردم ماند و ورزش فوتبال را هم برای خدمت به همان مردم بکار گرفت . تلاشهای مذبوحانه رسانه های سرمایه و زر و زور ، که در بوق و کرنا کرده اند تا به جهان آگاه و مترقی بقبولانند که وی یک الکلی و دائم و الخمر بوده است نیز نمی تواند چیزی از ابهت ” چه گوارائی ” این فوتبالیست محبوب مردم بکاهد . آنها آب در هاون می کوبند .
۴۱٨۶٣ - تاریخ انتشار : ۱۵ آذر ۱٣۹۰