از : ابوعبیر
عنوان : هجوم سربازان
آقای/خانم الف رستمی
ازبخت بسیار بد مردم شور بخت ،به گمان من آقای بنی طرف از تبار مبارزینی هستند که اراده اشان در امور خارجی معطوف به نظرات حکومت داخلیست .چه در زمان شاه وچه حالا. این مبارزان در آن زمان به دلیل امپریالیسم/اسراییل دوستی شاه, ضد امپریالیست وو اسراییل ستیز شدند و با رفتن او حالا که حکومت ایران امپریالیسم /اسراییل ستیزی میکند, ایشان نیز آن کار دیگر می کنند.
مخالفت با حکومت های سرکوبگر ایران و سوریه جای خود، اما دوستی با دشمنان خلق ها کردن داستانیست دیگر. مگر در عرصه سیاست جهانی بجز ریزش سهمناک شوروی چه حادثه ای برای این روزی مبارزان ما رخ داده است؟ گویی وجود شوروی علت پلید بودن امپریالیسم و اشغالگری اسراییل بود.راستش نمی دانم، شاید معرفت این مبارزان دیروزی به دلیل اندکی ی مرغوبیتش آب رفته است. دوست عزیز، به گمان من آقای بنی طرف نه نتها خواهان دعوت فاتحان ناتو به سوریه می باشد بلکه چون بهار که به پیشواز بنفشه می رود از هجوم سربازان "عبیر۱" کش- آزادی بخش به ایران هم استقبال می کند.و چه غم انگیز است این داستان.
۱=http://en.wikipedia.org/wiki/Mahmudiyah_killings
۴۲۷۶۷ - تاریخ انتشار : ۲۵ دی ۱٣۹۰
|