عنوان : درود به روان یدالله و تمامی جانباختگان راه ازادی
این نوشته کوتاه که به مناسبت دومین سال فقدان کارگر مبارز و مردی از تبار دردکشیدگان و درد شناسان که جز به منافع همکاران و همدردان نمی اندیشید و براستی که تا بود سربلند و مقاوم زیست و اکنون درنبودش کار و عملش برای همتبارانش بعنوان الگو باید همچنان مدنظر باشد اری یدالله خسروشاهی و سخن درمورد اوست و نگارنده بخوبی تجسم واقعیت کرده چراکه این میتواند اموزه بسیار مفیدی برای انانی باشد که نشسته اند و صحبت از حزب و تشکیلات و گروه و سازمان میکنند و درمیان کتابهای قطور گذشتگان بدنبال بصطلاح فاکت سیاسی میگردند تا خوب بنویسند و رقیب را به مناظره بطلبند اما یدالله با کلاس ششم قدیم اغاز کرد اما چرا انچنان تاثیر گذار و محبوب شد چون ازمیان و ازجنس جامعه کارگری بود صاف بود و حقیقت را با شفافیت بیان میکرد و اهل دروغ و ریا و دودوزه بازی نبود و درفکر ان نبود تا پرچم فلان رنگ را به اهتزاز دراورد قبل از اینکه حقوق کارگران را از گلوی کارفرما بیرون نکشیده یدی با زبان دل همکاران سخن میگفت و با درد انان اشنا بود و چون خود از طفولیت درد کشیده بود میدانست که چگونه باید دنبال درمان باشد هرچند که میدانست ره بسی سخت و پرفراز و نشیب است و برای عبور از ان باید بهای سنگینی را بپردازد و خودرا بخوبی برای این جنگ نا برابر درمقابل شاه و شیخ اماده کرده بود اکنون سخن من با اقایان دکترها..مهندسین..سیاسیون با تجربه و انانی که ادعای دفاع از حقوق کارگران را دارند میباشد که خودرا بصطلاح چپ میدانند و بعضا بیش از چهل سال و یا بیشتر برای رسیدن به اهدافی بدون شناخت از درون خانواده کارگری قصد رسیدن به انها را دارند اما هرگز موفق نبوده و نخواهند شد اما یدی و سایر مدافعان واقعی حقوق کارگران نشان دادند تا زمانیکه همراه و همدل و همدرد کارگران نباشید جز سپری کردن عمر حاصلی برای خود و همتبارانتان نخواهی داشت.یاد و خاطره یدالله و تمامی راستان و مبارزان جانباخته گرامی باد. با احترام کاوه اهنگر فعال کارگری درتبعید.
۴٣۴۱۱ - تاریخ انتشار : ۱٨ بهمن ۱٣۹۰