عنوان : هدف اصلی ایران است.
سوریه هر چه هست نیرویی "مزاحم" برای حمله به ایران است. هدف اصلی از همان واقعه ۱۱ سپتامبر۲۰۰۳ ایران بود و هست ولی‌ قبل از آن , جاده حمله به ایران باید کاملا صاف و هموار شده باشد . بزرگترین ناوهای جنگی منتظر در خلیج فارس برای خوش آمد گویی اسراییل نیامده اند.
۴٣۹٨۴ - تاریخ انتشار : ۵ اسفند ۱٣۹۰       

عنوان : دشمن دشمن من لاجرم دوست من نیست
«دشمن دشمن من برای من بهتر از دوست دشمن من است» بیان این جمله از تراوشات هر جریان فکری و یا قومی باشد پدیده جدیدی نیست و اکثر عناصری که دارای قوه دید اجتماعی بیش از نوک بینی نیستند، دارای این توهم میگردند. زمانیکه قدرتمداران کلیسا و حافظان دین مسیح بعد از انقلاب «نارس» سوسیالیستی در شوروی بقاء خودرا در خطر جدی «بلشویکی» دیده و برای مقابله با این انقلاب و بینش مساوات اجتماعی، اهم نیرو خود را صرف شکستن و نابودی نظام جدید جهانی (کسی از عاقبت این چنین نظام اطلاعی نداشت) بکار بردند و با هر جریان و گروهکهای اجتماعی که با ایده سوسیالیسم و نشر آن درجهان دشمنی دیرینه داشته بود، در «اتحاد» نامقدسی با آنان در آمد. و کلیسا بعنوان یکی از فاکتورهای برآمد شدن قدرت نازیسم در آ لمان گشت. دوستی و اتحاد نامقدس کلیسا با (نازیسم و فاشیسم) که دشمن ذاتی انقلاب تازه پا شوروی چنان معادله و محاسبه های کوته فکران و محافظه کاران سنتی را بهم زد که جنایات غیرقابل پیش بینی جنگ جهانی دوم را در پی داشت و دود این جنگ هم بچشم زمامداران کلیسا رفت. در تاریخ هیچ قومی و هیچ ملتی با کمک نیروی نظامی اجنبی آزادی خودرا بدست نیآورد. هیچ «کمکی» بدون چشمداشتی از جانب هیچ نیروی خارجی وجود ندارد. آنهائیکه ابلهانه فکر مینمایند که این قوای خارجی بهتر در کشتار و خرابی از دیگر قوای خارجی عمل مینماید بهتر است قدری بتاریخ رجوع نمایند. جنایات شوروی در شمال ایران و یا در افغانستان (سی سال پیش) کمتر و یا زیادتر از جنایاتی که نیروی استعماری انگلیس و یا امریکا با متحدانشان در همه نقاط دنیا انجام داده و میدهند، نیست. جنایات و قتل و عام شمال و جنوب، غرب و شرق نمیشناسد. جنایات جنگی از جانب هر نیروی جنایات جنگی خوانده میشود. هر کسی با دشمن مردم و کشورش بهرعلتی همدست گردد، جزو جانیان و اشغالگران بحساب خواهند آمد. این یک پرنسب و اصول کلی و برای همه و همه جاء صادق است.
۴٣۹۲۴ - تاریخ انتشار : ۴ اسفند ۱٣۹۰       

عنوان : سطحی ترین تحلیل
آیا تجربه لیبی دارد تکرار می شود؟ درست است که قذافی یک دیکتاتور بود، اما چه کسی سکان رهبری شورای انتقالی لیبی را در دست داشت؟ از عضای ارشد القاعده. انهایی که خواهان مداخله نظانی به اصطلاح بشردوستانه هستند، بروند در این مورد تحقیق کنند. در مورد سوریه، آیا از خود می پرسیم که چرا همه ی درگیریهای نظامی به منتطقه حمص محدود شده؟ در لیبی هم همین گونه بود ولی رسانه های دولتهای جنگ افروز آن را بزرگنمایی می کردند، رسانه هایی که در دست غولهای رسانه ای چون روپر مرداک است. آیا دوستان می دانند که حتا مردم اروپا اسیر این غول های رسانه ای اند؟ در بریتانیا مثلاً ۷۴ رسانه ها متعلق به غولهای رسانه ای است که خود بریتانیایی نیستند. بروید تحقیق کنید. این رسانه ها خواسته های فروشندگان بزرگ اسلحه در جهان را به افکار عمومی دیکته می کنند. سالهاست که ایران خطر نظامی بزرگ به جهان معرفی می شود. شکی نیست که دولت ایران یک رژیم دیکتاتوری تمام عیار است اما واقعا قدرت نظامی آن همان است که ان رسانه ها می گویند؟ ابن تفکر تا کنون فروش ۱۰۰ ها میلیارد سلاح را تنها در چند سال گذشته به کشورهای خاورمیانه تحمیل کرده است. سهم تنها عربستان در سال گذشته ۶۰ میلیارد دلار بوده است. اینکه روسیه و چین را بکوبیم و از امریکا و اروپا تمجید کنیم و یا با محاسبات ریاضی ثابت کنیم که کدام برای ایران دوست و کدام دشمن اند، سطحی ترین تحلیل را ارائه می دهیم. هیچ انسان بشردوست منکر دخالت های خارجی واقعاً بشردوستانه نیست. اما آیا واقعاً چنین است؟ مگر مردم کوچک بحرین فاقد حقوق بشرند که عربستان با قشون بسیار سنگین و در حمایت از دولت فاشیستی آن، مردم آن را بی رحمانه سرکوب کرد؟ چرا داد کشورهای غربی در نیامد؟ غرب تنها زمانی دست به دخالت "بشردوستانه" می زند که بخواهد رژیم نافرمان به دستور غرب را از سر راه بر دارد. زمانی به شکل کودتا این کار را می کرد (مثل کودتا ۲۸ مرداد ۳۲ در ایران یا ۱۹۷۳ در شیلی و .. و... )، حال در غالب دخالت بشردوستانه می کند. این دخالت ها که نتیجه ان برگماردن رژیمهای دست نشانده است، اراده ی ما را سلب می کند. ما در تغییر رژیم به دست خود هیچگاه نباید چنان مستاصل شویم که از نیروهای خارجی چنین کمکی بخواهیم. حال که کشورهای عضو ناتو مثل همیشه تنها به قصد گماردن رژیم دست نشانده خود وارد عمل می شوند، ما باید فقط به فقط به نیروی متحد خود متکی باشیم. هر تغییری تنها و تنها باید به دست خودمان صورت بگیرد و بس.
۴٣۹۲٣ - تاریخ انتشار : ۴ اسفند ۱٣۹۰       

عنوان : " دشمن دشمن من "
مثلی ست که فلانی اگر ننه ش را ندیده بود از غصه باباش دق میکرد.
اگر اوضاع فلاکت بار افغانستان و عراق و لیبی و بحرین و یمن را ندیده بودیم
از غصه " آمریکا و اروپا و اتحادیه عرب " ، " دشمن دشمن من " دق
میکردیم. دهان آدم واق میماند!!
۴٣۹۱٣ - تاریخ انتشار : ۴ اسفند ۱٣۹۰       

عنوان : دشمن دشمن من برای من بهتر از دوست دشمن من است .
آمریکاواروپا واتحادیه عرب دشمن بشاراسد هستند . روسیه منفور وچین مدعی خلق و رژیم جمهوری اسلامی دوست بشار اسد هستند.
اینجا علاقه من به گروه اول بیشتر است .گرچه گروه اول لزوما دوست من نیستند ولی بادشمن من دوستی ندارند وپشتیبان دشمن من نیستند.

مگر وطن فروش باشیم وروسیه متجاوز وچین بنجل فروش را به دوستی خود انتخاب کنیم .
۴٣۹۱۱ - تاریخ انتشار : ۴ اسفند ۱٣۹۰       

عنوان : دشمن دشمن من به هیچوجه الزاما دوست من نیست و هیچ هورایی هم بدهکار نیستیم....
من از رژیم جهنمی اسد هم مثل همه اینگونه رژیمها بیزارم - به آن می توان تنفر از ارسال پول یا مفت مردم بسیار محتاج ایران به رژیم سوریه را نیز اضافه کرد و.... اما نمی توان از غیظ معاویه از واقعیات چشم پوشید و یا هر چرتی را پذیرفت یا به هر بیراهه و پرتگاهی قدم گذاشت! واقعیات اوضاع امروز سوریه چیستند؟! از نمایشات مضحک پروپاگاندای ناتو و غرب و "اربابان جهانی" که بگذریم - مشخص است که همین جماعت در حال اجرای همان سناریوی لیبی ( و البته صدها سناریوی مشابه) در سوریه اند - نیروهای اطلاعاتی و سلاح و کماندو و اطلاعات ماهواره ای و امکانات لجستیکی و پول را شدیدا به کار گرفته و نیز گله های سلفی و السیاعده ای و اخوان المسلمین و مزدوران حرفه ای و بین المللی را گسیل داشته - و با استفاده از نارضایتی سوریان - خصوصا نارضایتی گسترده سنی ها - عملا یک جنگ داخلی راه انداخته اند با پشتیبانی سنگین ترین توپخانه رسانه ای و تبلیغاتی جهانی. قربانی پروپاگاندا نشویم ! واقعیات را دریابیم و فراموش نکنیم ! رژیم اسدها - مثل بقیه رژیم های کذایی منطقه - دهه هاست که جنایت می کند و ناتو هم لبخند می زند. اما نمی توان انکار کرد که پروپاگاندای غرب/ناتو هم در بزرگنمایی آنچه در سوریه می گذرد سعی فراوان کرده و می کند و حتی هیچ بعید نیست که حتی بعضی ویدیوهای تهیه شده در دکورهای قطر و استودیو های ام آی ۶ و امثالهم را به جای واقعیات سوریه به خورد خلایق داده باشند و...

آنها که مثل آب خوردن در حمایت از "انقلابیون سوریه" بیانیه امضاء کرده اند - آیا هیچ اشرافی بر واقعیات بالا دارند؟! آیا آن به اصطلاح انقلابیون و شورای مربوطه را واقعا چقدر می شناسند؟! آیا شرمندگی همین چند ماه پیش بعضی ایرانیان به-به چه-چه گوی "انقلابیون لیبی" را ندیدید که بعدا متوجه شدند که بعضا برای مشتی وحوش السیاعده ای و سلفی کف می زده و هورا می کشیدند؟! راستی چرا آن هورا کشان امروز دیگر هیچ کلامی از "مبارزین و انقلابیون" لیبی به زبان نمی آورند؟! "مبارزین و انقلابیون مصر" و کف زنان ایرانی آنها چه شدند؟! "بهار عربی" دست ساز ناتو و شادی ساده دلانه بعضی ایرانیان احساسات زده چه زود خزان شد - خزان بواقع ناشی از کم اطلاعی - بی اطلاعی - استیصال و احساسات کم مداقه...!

خانمها و آقایان - بس است ساده دلی ! چه کاریست که برای چیزها و کسانی که اصلا نمی شناسید - مثل مرجع و اعضای شورای کذای سوریه - چنین کف بزنید و حمایت کنید؟! نکند چون "بیوگرافی" آنها را از "منابع بسیار معتبر و مستقلی" همچون بی بی سی و نیویورک تایمز و اشپیگل و کپی های آنها شنیده اید - توهم برتان داشته که واقعا در اینموارد خیلی می دانید و مطمئنید!! سوال آن است که کدامیک از شما - واقعا و انصافا - خودش هیچ تحقیق معقولی در مورد مثلا همین شورای کذا و اعضای آن - قبل از امضای بیانیه - داشته است؟؟!! از غیض معاویه نمی توان هر توهم و هپروتی را پذیرفت و هر لات و اوباش و سر آدم بری را مترقی و یا انقلابی و آدمیزادی خواند! ۵۷ یادتان رفته؟! یا آنقدر ساده دلید که به امثال راه "دشمن دشمن من دوست من است" افتاده ید؟! اگر هم برایتان "هدف وسیله را توجیه می کند" قابل قبول است - که دیگر بحث چندانی نداریم تا مگر بعد از قدری "رشد" !
۴٣٨۹٣ - تاریخ انتشار : ۴ اسفند ۱٣۹۰       

عنوان : روسیاهی برشما ارزانی باد.
در چند روز پیش (۱۷ فوریه ۲۰۱۲) در همین سایت اخبار روز تقدیر نامه فعالان «سیاسی و مدنی» ایرانی بآقای برهان غلیون و سایر اعضای شورای ملی سوریه بدین مضمون فرستاد «بسیار خوش‌حالیم که مبارزان خردمند و شجاع سوریه با اشراف نسبت به جدایی کامل مردم ایران از حکومت جائر فعلی، خود را در کنار آزادی‌خواهان رنج دیده‌ی ایران می‌بینند». همان شورای ملی سوریه که خواهان مداخله نظامی اجنبی برای بحکومت رساندن عناصری مثل غلیون است. من در همان تقدیرنامه کذایی بدرستی مطرح کردم که «آنچه بنظر میرسد آغاز و نحوه تحول حرکتهای اجتماعی در سوریه همانند کپی شده از جنایاتی در لیبی اتفاق افتاده و فعلآ هم بدون دخالت مستقیم ناتو ترسیم میگردد». آین بدان معناست که خواهش نامه نویسان سوریه برای راضی کردن استعمار جهت حمله نظامی بسوریه تطابق کامل با این قبیل خواهش نامه نویسان همطراز ایرانی دارند. و بی ربط نخواهد بود که باور داشته باشیم، کسانیکه از خمیرمایه ازمابهتران اجتماعی ایرانی خارج نشین هستند وآن تقدیرنامه را امضاء نموده اند، «تجربه» و نحوه نگارش دعوتنامه را هم در اختیار شورای ملی سوریه قرار داده اند و حتمآ هم جزئیات «قرار ومدارها» و فرم دریافت «کمکهای بشردوستانه» برای حمله نظامی بایران حاصله از کنفرانس پالمه استکلهم را در اختیار این شورای ملی سوریه قرار خواهند داد. امروزه کسانیکه با آوای شوم تهدید کنندگان حمله نظامی جهت کشت و کشتار و نابودی مردم ایران همصدا و یکزبان گشته اند بایستی بدانند که تاریخ و مردم ایران در مورد آنها داوری سختی خواهد نمود. همدست ارتجاع و صیهونیست شدن برعلیه مردم ایران گناه نابخشودنی علیه بشریت است.
۴٣٨۶۲ - تاریخ انتشار : ٣ اسفند ۱٣۹۰