عنوان : اگر ممکن است این کامنت را به احترام آزادی بیان درج کنید
با سلام و تشکر از مدیران محترم اخبار روز
کامنت های من معمولا در سایت شما سانسور می شود اما خواهشا این کامنت را که زمانی رفیقی در خطاب به مخاطب مقاله جناب قراگوزلو نوشته است درج کنید. باور کنید زمین به آسمان یا برعکس نمی رسد.






بعنوان یک دانشجوی کمونیست نیمه اول دهه هفتاد در بریتانیا، بعنوان دمخور دائمی هواداران آتشین انترناسیونال‌های رنگارنگ تروتسکیستی در پاب دانشکده، بعنوان شاهد زنده دوران کیا و بیای مائوئیسم بعنوان یک جنبش جهانی در کتابفروشی چینی پشت ایستگاه چرینگ کراس، بعنوان هوادار سازمان شانزده نفره RCG انگلستان (به رهبری دیوید یافه و فرانک فوریدی) بعنوان خواننده تصادفی نشریه طوفان و ناظر دورادور مجاهدات "صدر خلیل" در آلبانی، بعنوان ناظر بیگناه بین الملل "جهانی برای فتح"، و بالاخره بعنوان یک کمونیست با بیست سال سابقه تلاش برای نیرو جمع کردن و متحد کردن انسانهایی با زبانها و لهجه‌ها و مدل موهای مختلف، گمان میکنم بتوانم با درجه‌ای اتوریته در مورد جنبه خاصی از مساله ایجاد انترناسیونال کمونیستی اظهار نظر کنم.
انترناسیونال کمونیستی باید وحدتی از نیروهای کمونیست باشد و نه تجمعی از نیات کمونیستی با زیرنویس به زبانهای مختلف، و یا دیالوگی میان انزواهای کمونیستی. کلید ایجاد یک مرکز بین المللی برای گسترش کمونیسم کارگری، با هر ساختار و دستور کاری، که بخواهد فراتر از روی کاغذ و پاب محل موجودیت داشته باشد اینست که تشکیل دهندگان اولیه آن باید نیروهای سیاسی واقعی باشند. اولین سوال من از رفیق آلمانی‌ای که آمده است با ما انترناسیونال کمونیستی کارگری بسازد اینست که چه عاملی مانع آنست که او بدوا یک حزب کمونیست کارگری دخیل در حیات سیاسی آلمان درست کند؟ یک سازمان ۱۰۰۰ نفره کمونیست کارگری اکتیو در آلمان نشان ما بدهید، ما همانروز بین الملل کمونیسم کارگری را اعلام میکنیم.
بنظر من نقطه عزیمت ما در امر ایجاد انترناسیونال، یافتن، یا کمک به ایجاد، سازمانهایی در کشورهای مهم‌تر جهان است که نگرش و برنامه عملی کمابیش مشابه ما در برابر خود گذاشته‌اند و دست بکار تاثیرگذاری بر جامعه خویش شده‌اند. کاری که ما داریم میکنیم و به رفیق بهمن این اتوریته را داده است که رفقای آلمانی را خبر کند و دور یک میز بنشاند. بنظر من احیای دوباره مارکسیسم و احیای دوباره دیالوگ و توجه مارکسیستی به اوضاع جهان، امروزه در گرو پیشروی های سیاسی احزاب کمونیست رادیکال شبیه به ما در کشورهای نسبتا مهم تر جهان است. بین‌الملل کمونیستی متشکل از محافل چپی که موضوع کار و مخاطبشان خودشانند، که هشت شان در گرو نُه‌شان است، که دستشان به جایی بند نیست، گرهی از کار ما باز نمیکند. حتی فکر نمیکنم مجمع نشاط آوری هم باشد.
در یک کلمه، گسترش سیاسی حزب کمونیست کارگری ایران - نزدیک کردنش به قدرت، تماس با محافل کمونیستی کشورهای مهم‌تر برای سوق دادنشان به تشکیل احزاب سیاسی فعال با برنامه‌ای مشابه ما، و قطعا ایجاد تریبونی برای نشر بین المللی دیدگاه‌هایمان و پیدا کردن همفکرانمان، این بنظر من راه واقعی پیشروی در مسیر یک انترناسیونال کمونیستی کارگری است.
۴۵۱۴۵ - تاریخ انتشار : ۵ ارديبهشت ۱٣۹۱       

عنوان : چیزی که عوض داره گله نداره
گله گذاری آقای قره گوزلو در بند۳ بعد ازتحریر نامربوط و نامنصفانه و راستش مظلوم نمایی است. در واقع این خود آقای قره گوزلوست که فتح باب این سنت وفرهنگ
زشت وناپسند شده
۴۵۱٣۹ - تاریخ انتشار : ۴ ارديبهشت ۱٣۹۱       

عنوان : جلو حماقت را نمیتوان گرفت
در دنیا هر روز کشف های کوچک و بزرگی میشود که منجر به اختراع میگردند و عاقلان تعجب میکنند که چرا این بفکر آنها نرسیده بود.
همچنین کسی که تمام عمر را به شمردن درختان پرداخته است شاید وسعت جنگل را نداند ولی کودکی که بر تپه یا کوه نشسته بسهولت جنگل را میبیند بدون آنکه از تعداد درختان اطلاعی داشته باشد.
منظور آنست که مارکس و انگلس و کینز و فریدمن که تمام فلسفه اقتصادی
عالم را از بر بودند شاید نمیدانستند و ندانند که طبع بشر کتابهای آنها را نخوانده و نمیخواند.

در انگلیسی مثلی ست که
It is impossible to make anything foolproof because fools are so ingenious.
که شاید معنی آن این باشد که جلو حماقت را نمیتوان گرفت. مشابها مثلی در فارسی ست که آدم تنبل عقل سلیمان را دارد.

مقصود آن که با قدر تقریبا مسلم که تا کنون آنچه که از فرضیه های سرمایه داری و کمونیسم به مرحله اجرا در آمده مشکل اقتصادی و سیاسی بشر را حل نکرده است ، شاید این مساله راه حل قطعی نداشته باشد و بخاطر زیرکی طبع بشر، هر سیستمی بالاخره به مزرعه حیوانات ختم میگردد.

امید که این مختصر توهین به مقدسات نباشد.
۴۵۱٣٣ - تاریخ انتشار : ۴ ارديبهشت ۱٣۹۱