عنوان : ایمان بیاوریم به اعجاز توده ها
راستی این دوستان لیبرال آیا فرصت مطالعه ی تنها اخبار و مقالات سال ها و ماه های اخیر در مورد عراق افغانستان لیبی و حتا نارضایتی مردم آمریکا و اروپا از نوع مدیریت کشور هایشان را ندارند ؟ که هرگاه دهان باز می کنند با پیش درآمد دلسوزی برای مردم ایران و این بار سوریه دست به دامن جامعه جهانی(بخوانید سازمان ناتو)می شوند؟ چه زمانی تصمیم خواهند گرفت آستین بالا زده میان مردم بگردند اکانات باالقوه اجتماعی را جستجو و برای یک کار مردمی استفاده کنند.لابد فکر می کنند" وقتشان مهمتر از آنست که صرف اینها شود .کاری باید کرد کارستان.یک شبه بیایند !!!! و کار را تمام کنند.
جالب است که ایرانیان را در نتیجه سیاه کاری های رژیم ایران و سوریه سهیم می کنند که"چهره ایران و ایرانی را خدشه دار کرده" یاد فیلم گاو افتادم که یک نادان هر بار سر از پنجره تنگ خانه اش بیرون کرده کدخدای فعال روستا را در مورد سر و صدا و هیاهو خطاب می کرد"مش اسلام خبریه؟" تا کنون کدام انسان عدالت خواه جهانی کار رژیم های ایران و سوریه را به حساب مردم این کشور ها گذاشته اند؟ البته شاید خبر حمایت اتحادیه های کارگری از زندانیان و موارد دیگر را نخوانده اند یا شاید به چشمشان نمی آید!!
۴۵٨٨۲ - تاریخ انتشار : ۲۱ خرداد ۱٣۹۱       

عنوان : نادری پیدا نخواهد شد "امید"، کاشکی‌ اسکندری پیدا شود....!
نادری پیدا نخواهد شد "امید"، کاشکی‌ اسکندری پیدا شود....
این بیت به آن معنی است که ما در دوران شاه سلطان حسین معاصر زندگی‌ می‌کنیم ، در ظلمات فرهنگ خرافاتی و در معرض نهیب و غارتی نظیر آنچه در عهد شاه سلطان حسین صفوی روی داد ، روحیه شکست ، روحیه روضه خوانی ، روحیه صدقه خواهی،روحیه اعتقاد به نیروهای نامعلوم و ناپیدای معجزه گر‌،روحیه بسیاری که در بستر نومیدی ناله میکنند،روحیه زمینگیری که میخواهد به پایمردی دیگران سر پا بیاستد،روحیه تنگ نظری که بزرگان تاریخ را بصورت مظاهر دیوانگی‌های بزرگ و خود کامگی‌های توجه ناپذیری توجیه می‌کند نه‌ بصورت مجریان اراده تاریخ،روحیه روشنفکری که در عالم انفراد خویش از دنیای قرن بیست و یکم جدا مانده و چشم و گوش خود را به حماسه توده‌‌ها که کارنامه صدها نادر و اسکندر را در پای عظمت خویش افکنده اند،بسته اند !
تاریخ را همیشه توده‌‌های مردم ساخته اند.فقط کسانی‌ در تاریخ شایسته نام بزرگ شده اند که به مقتضیّات تاریخ و نیازمندی‌های آگاهانه و غیر آگاهانه توده‌‌ها تکیه کرده اند و بازو و مغز آنها را به حرکت در آورده اند.اگر ایران مورد تهاجم قرار نمیگرفت، اگر مردم ایران در مبارزه بر ضّد ستمکاران آماده جانبازی نبودند،نادری پیدا نمیشد. خطاست که کسی‌ در شمشیر نادری نیروی صد‌ها هزار ایرانی‌ جنگجوی از خود گذشته را نبیند.و آنروز که که نادر از جاده تاریخ و از جنبش توده‌‌ها جدا ماند بصورت دژخیم سفاکی در آمد. حال که روشنفکران زمینگیر،امید پیدا شدن نادر را هم از سر بدر کرده است،آرزوی ظهور اسکندری را دارد،همان اسکندری که اسارتگر میهن ما بود ! در نظر روشنفکر زمینگیر،دیگر کار ملت ایران به دست خود او درست شدنی نیست( سوریه بهانه است) ! باید خداوندگاری از خارج بیاید تا در زیر چکمه‌های او زندگی‌ بهتری برای ملت ایران درست شود ! اگر بخواهیم تحقق این آرزو را در عالم امروز تصور کنیم طرحی جز استیلای امپریالیسم نیست...ولی‌ تاریخ خونین و مبارزاتی مردم ایران و جهان نشان داده است که مردم به انتظار نادر و قدوم اسکندر ننشسته اند.منجی مردم ایران خود مردم ایران اند و نه‌ اسکندران زمان...( سوریه بهانه است) !
۴۵٨۵۶ - تاریخ انتشار : ۱۹ خرداد ۱٣۹۱