عنوان : تفسیر یا تغییر
با سلام به همه رفقا
ابتدا بگویم که من بشخصه و مانند خیلی های دیگر با وجود اختلاف نظر با رفیقمون قراگوزلو درباره مرحله انقلاب تلاش و پیگیری او در حمایت بی وقفه از کارگران و زحمتکشان را ارج میگزاریم و برخلاف برخی که فرصت کامنت را به محلی برای تصفیه حسابهای قدیمی تبدیل کرده اند ضمن تشکر از برخورد دموکراتیک رفیق تابان
نظرات خودمان را نیز با کمال احترام بیان میکنیم
اولین اختلاف نظری ما با رفیق این است که برخلاف ایشان مرحله انقلاب را دموکراتیک میدانیم
موضوع دوم این است که بدنبال تحلیل قبلی بر این باوریم که بخشهایی از جریانهای مختلف جنبش سبز از پتانسیل بالای دموکراتیک بهره مند هستند و در نتیجه می توانند به عنوان متحد طبقه کارگر وارد میدان شوند
رفیق قراگوزلو با ارتجاعی دانستن کل جنبش سبز کارگران را در برابر ارتجاع و استبداد تنها میگزارد
به اعتقاد ما تحلیل های رفیق همیشه مستدل بوده و از پشتوانه غنی نظری بهره داشته و خیلی از این تحلیل ها به مرور زمان از آزمون سخت یک تحلیل نظری پیروز بیرون آمده است
و یک ملاحظه رفیقانه
ما به خوبی از مشکلات و محدودیت رفیق و همه نیروها و افراد دموکراسی خواه و چپ داخل با خبر هستیم با این حال و با توجه با توان رفیق از او میخواهیم که به طور مشخص وارد چه باید کردهای جنبش رو به افول اجتماعی مردم ایران شوند

حمید رضا " کیهان ` مرجان فولاد
۴۶٣۷۹ - تاریخ انتشار : ۱۹ تير ۱٣۹۱       

عنوان : آلترنانیو چیست؟
اشاره رفیق به خطر فلاکت موضوعی درست و در همان حال ملموس و کنکرت است که چپ ایران اگر چه در حد تحلیل کلی به آن وارد شده اما موضوع هنوز این نیست
موضوع این است
برآیند تحولات ناشی از فلاکت چیست؟
به عبارت دیگر آلترناتیوهایی که ار
ز درون این فلاکت ممکن است خارج شوند چگونه تحلیل می شوند و موضع کنونی ما در مقابل این آلترناتیوها چه باید باشد
البته رفیق در مقالهوقبلی بدرست از این آلترناتیوها یاد کرده اما با توجه به جمع شدن ۲۵ گروه و محفل سیاسی چپ و سوسیالیست و رادیکال رفیق می تواند با صراحت خود و بدون تعارف نظرش را در این مورد بنویسد
آیا سرنوشت آینده ایران توسط احزاب سیاسی تعیین می شود؟
در این صورت مردم چکاره اند؟
ورکریست ها که طبقه را دور می زنند چی میگن؟
۴۶٣۶۰ - تاریخ انتشار : ۱٨ تير ۱٣۹۱       

عنوان : رزا و لنین
از یک طرف حق با دوست عزیز جناب الف بامداد است و از طرف دیگر باید این واقعیت را پذیرفت که میان لنینیست هو و اسپارتارکیست ها اختلافات عمیقی بر سر حزب سازمان وجود داشت
احتمالا جناب دکتر چنان که وعده داده اند در مقاله یا مقالات بعدی خود در این موارد بحث خواهند کرد و من به سبب دانش اندکم ترجیح میدهم بهواین بحث دشوار وارد نشوم
اما پلمیک های تندی که میانولنین و رزا رد و بدل شده یک واقعیت انکار ناپذیر است
و این یاد آوری هم به دوستان لازم است
رفقا
شکی نیست که برنشتاین و کءوتسکی در جریان انقلاب روسیه و مباحثات چپکمونست دهه قبل در جناح راست قرار می گیرند اما این نکته باعث نمی شود که از نقش تعیین کننده برجسته این بزرگان به راحتی عبور کنیم
هنوز هم جریان سوسیالیسموهلندی که تا ضد انقلاب دانستن بلشویک ها پیش رفت اختلافات عمیقی با مارکسیسیم ارتدوکس دارد
با احترام به دکتر و همه رفقا بخصوص رفیق الف بامداد منتظر می مانمکتا ادامه این مقاله را بخوانم
اینرا هم بگویم که هر نویسنده ای برای رفرنس دادن مجاز است که منابعی که خود آنها را معتبر می داند به خواننده معرفی کند
ما می توانیم به این آثار مراجعخ بکنیم یا نه
ولی نمی توانیم به نویسنده
آنهم نویسنده دارای تءوری مانند دکتر بگوءیم این رفرنس را بگو یا آن را نگو
یک مثل قدیمی می گوید تو بهتر می زنی بستان بزن
این نکته آخر را برای دوست گرامی هلاله نوشتم
۴۶٣۴۱ - تاریخ انتشار : ۱۷ تير ۱٣۹۱       

عنوان : ارزیابی لنین از روزا لوگزامبورگ
ارزیابی لنین از روزا لوگزامبورگ
---------------------------------
حداقل خود لنین برداشت بسیار مثبتی ازلوگزامبورگ داشت. حالا اینکه چرا دکتر این دو ( لنین و لوگزامبورگ) را فقط متضاد یکدیگر و نه مکمل همدیگر میبیند، به نوبه خویش پرسش انگیز است.
بسیار پرسش انگیزتر از آن، همردیف کردن متفکرانی مانند لوگزامبورگ، لیبنکشت، پانه کوک و پال ماتیک، با عناصری مانند برنشتاین و کائوتسکی میباشد. هر چند دکتر ذکر میکند" بدون آن که مطلقاً قیاسی در کار باشد" اما با این حال، ردیف کردن چنین شخصیتهای کاملا متضادی در یک خط، خواه ناخواه قیاس به وجود میآورد.
در زیر توجه شما را جالب مینیم به شروع سخنرانی لنین در جلسه افتتاحیه "کنگره اول انترناسیونال کمونیستی"
------------------------------------------------------------------
از سخنرانی لنین در جلسه افتتاحیه "کنگره اول انترناسیونال کمونیستی"
"به نمایندگی ازکمیته مرکزی حزب کمونیست روسیه، افتتاح نخستین جلسه انترناسیونال کمونیستی را اعلام میدارم. نخست از حاضران میخواهم به احترام شریف ترین نمایندگان انترناسیونال سوم- کارل لیبنکشت و روزا لوگزامبورگ- به پا خیزند. "
۲ مارس ۱۹۱۹
کلیات لنین- جلد ۲۸- صفحات ۴۵۵ -۴۵۶
------------------------------------------------------------
با این سطح کنونی تشکل و سازماندهی که در میان کارگران و زحمتکشان ایران به چشم میخورد، به جز کردستان ایران، هیچ بعید نخواهد بود که کل ایران به چهار، پنج تکه مانند عراق و افغانستان تبدیل نشود.
چاره رنجبران وحدت و تشکیلات است.
( تشکیلات غیر-بوروکراتیک، مشارکتی البته)
۴۶٣۱۶ - تاریخ انتشار : ۱۷ تير ۱٣۹۱       

عنوان : رفرنسها
با سلام و درودهای گرم به آقای محمد قراگوزلو. مطلب بسیار خوب و آموزندهای مثل همیشه نوشتهاند که حاکی از دردها و نابساما نیهای جامعه می باشد .مثل همیشه نویسنده عزیز به مسائل واقعی و دردهای واقعی پرداختند. دوست عزیز خانم هلاله از رفرنسها ناراضی هستند. به نظر من رفرنسهای هر مطلبی باید با محتوی مطلب خوانایی داشته باشد که طبیعتا نویسنده به همین دلیل از رفرنسهای مورد نظرشان استفاده کرده اند . در ضمن آقای قراگوزلو در رفرنسهای خود از از مطالب رفقای کمونیست زن مانند شهرزاد مجاب بنفشه کمالی.و سودابه مهاجر نیز استفاده کرده اند . ایشان این رفقا را همچنین شایسته تقدیر نیز دانسته اند. طبیعتا سنت خوبی است که بیشتر از رفرنسهای سو سیالیستی و نزدیک به مبارزه طبقاتی به نفع طبقه کارگر استفاده بیشتر شود. باز هم به نویسنده گرامی خسته نباشید میگویم
۴۶٣۰۹ - تاریخ انتشار : ۱۶ تير ۱٣۹۱       

عنوان : شارپ و شفاف
مقاله شارپ و شفاف و برنده ای است
دست آقای قراگوزلو درد نکند
اما می خواستم بگویم که اوضاع و احوال کشور خرابتر از آنی است که ما و شما فکر می کنیم
نکات اشاره شده جالب است
تقلیل در آمدهای نفتی / کاهش قیمت نفت / تحریم / گرانی و تورم و ....
در مورد تن فروشی چه باید گفت که در هر محله ای چند زن بینوا را میتوان نشان داد که ازین طریق امرار معاش میکنند.
۴۶۲۹۴ - تاریخ انتشار : ۱۶ تير ۱٣۹۱       

عنوان : مواد مخدر به روایت مدیران ارشد حاکمیت جمهوری اسلامی
رفقا
از کامنت طولانی معذرت می خوام. اما بهتر است که سر دلبران را از زبان خود دلبران بشنویم. واقعیت را از وزیر کشور و وزیر بهداشت بشنوید تا ببینین در این خراب آباد چه می کند این جمهوری اسلامی بهشت ساز. به قول رفیق عزیز من
بهشتی که می خواستین بسازین این بود؟


وزیر کشور آماری از معتادان در ایران ارائه نمی‌دهد، چرا که جزو اسرار جمهوری اسلامی‌ست و مکرر از قول وزیر کشور گفته شده است که اعلام آمار به صلاح نیست. گاه و بیگاه، آمار غیر رسمی ۲ تا ۳ میلیون معتاد در ایران انتشار می‌یابد، اما کسی که گذارش به بلوچستان، کرمان، خرسان افتاده باشد، به خوبی می‌داند که فقط در این مناطق اعتیاد به تریاک ابعاد میلیونی دارد. معتادان به انواع مواد مخدر در سراسر ایران باید حدوداً رقمی بین ۵ تا ۱۰ میلیون باشد. وقتی که وزیر کشور می‌گوید در سال گذشته ۵۰۰ تن مواد مخدر کشف شده است، لابد، چندین برابر آن کشف نشده، توزیع شده است.
وزیر کشور، هم‌چنین یکی دیگر از دستاوردهای دولت را اختصاص ۹۰ میلیارد تومان، برای ایجاد ۵ اردوگاه نگهداری محکومان مواد مخدر اعلام کرد. اردوگاه‌هایی که پیش از این نیز مکرر ایجاد و شکست آن برملا شده است. اردوگاه نه راه حلی برای معتادان کشور است و نه جلوگیری از قاچاق مواد مخدر. با ایجاد اردوگاه‌های جدید، فقط ۹۰ میلیارد تومان دیگر از حاصل دسترنج مردم ایران به دور ریخته می‌شود و نتیجه‌ای از آن حاصل نمی‌گردد. چرا که علل اجتماعی پدیدآورنده آن‌ها هم‌چنان پابرجاست. اما نظام پلیسی – استبدادی، حتا در محدوده‌ی دیگر کشورهای سرمایه‌داری نیز درک و شعور از این علل اجتماعی که مهم‌ترین آن‌ها فقر و بیکاری‌ست، ندارد. از همین‌روست که قائم مقام وزیر کشور در امور اجتماعی و فرهنگی با حماقت تام و تمام در این اجلاس می‌گوید: “نقطه‌ی کلیدی در مبارزه با مواد مخدر، اردوگاه‌های شرایط سخت هستند.” بنابراین در کشوری که مقاماتِ گویا مسئول در مبارزه با مواد مخدر “اردوگاه‌های شرایط سخت” را “نقطه کلیدی در مبارزه با مواد مخدر” اعلام می‌کنند، تعجب‌آور نخواهد بود که سال به سال بر تعداد معتادان به مواد مخدر و قاچاقچیان مواد مخدر افزوده گردد، صدها هزار پرونده مرتبط با مواد مخدر در طول یک سال تشکیل گردد و به گفته‌ی رئیس پلیس مواد مخدر فقط در مدت ۳ ماهی که از سال جاری می‌گذرد، ۷۰ هزار نفر دستگیر شوند.
قائم مقام وزیر کشور در ادامه می‌افزاید: “به دستور وزیر کشور از هفته آینده، رسیدگی به ۷۰۰ نقطه حاشیه‌ای شهرها که جمعیتی بالغ بر ۵ میلیون نفر را در خود جای داده‌اند، آغاز می‌شود.” رسیدگی هم از دیدگاه مقامات رژیم پلیسی جمهوری اسلامی چیزی جز این نبوده و نیست که گروهی را دستگیر و به زندان ببرند، خانه‌های این مردم فقیر را تخریب کنند و بر فقر و آلام این مردم فلاکت‌زده بیافزایند. تجربه نیز به خوبی نشان داده است که این اقدامات کم‌ترین تأثیری در مبارزه با مواد مخدر ندارد. سپس نوبت به وزیر بهداشت و درمان رسید که اقدامات درمانی پزشکی را توضیح دهد.
وزیر بهداشت گفت: “در حال حاضر بیش از ۴۰۰ هزار نفر در مراکز درمانی دولتی و خصوصی برای ترک اعتیاد در حال درمان هستند که ۴۷ هزار نفر در بخش دولتی و ۳۸۵ هزار نفر در بخش خصوصی درمان می‌شوند.” با توجه به این که اغلب افراد معتاد از میان مردم فقیر و زحمتکش هستند و نمی‌توانند هزینه‌های بخش خصوصی را تحمل کنند، ارائه همین آمار، مستثنا از صحت و سقم آن، نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی و وزیر بهداشت آن، حتا از زاویه پزشکی نیز کاری برای نجات معتادان انجام نداده‌اند. میلیون‌ها انسان در ایران به مواد مخدر معتادند و وزیر بهداشت می‌گوید ۴۷ هزار نفر در بخش دولتی درمان می‌شوند. در همین حد نیز معاون وی شکوه می‌کند و می‌گوید: مشکلی که وجود دارد و “باید برای آن فکری کرد این است که هم اکنون معتادان زیادی در بخش‌های روان‌پزشکی بیمارستان‌ها، تخت‌ها را اشغال کرده‌اند.” جمهوری اسلامی می‌تواند هر سال ده‌ها میلیارد دلار صرف هزینه‌های نیروهای نظامی و سرکوب خود کند. هر سال بودجه آن‌ها را افزایش دهد، اما وضعیت بهداشت و درمان چنان وخیم است که به گفته‌ی معاون وزیر، تعدادی از معتادان در بخش‌های روان‌پزشکی بیمارستان‌ها تخت‌ها را اشغال کرده‌اند و باید برای آن فکری کرد! فکر مقامات جمهوری اسلامی هم چیزی فراتر از این نیست که آن‌ها را از بیمارستان‌ها اخراج کنند تا به اشغال تخت‌ها پایان داده شود.
اما اگر هم امکانات درمانی‌ی پزشکی به قدر کافی و بی کم و کاست وجود می‌داشت، اعتیاد مقدم بر هر چیز راه حل اجتماعی دارد و نه پزشکی. از همین روست که به گفته‌ی خود مقامات دولتی اغلب افرادی که دوره درمان پزشکی را می‌گذرانند، مجدداً به استعمال مواد مخدر روی می‌آورند. تا وقتی که مسئله بیکاری، فقر و ده‌ها محدودیت و فشار اجتماعی برنیافتد، از درمان پزشکی کاری ساخته نیست. معتاد یا مجدداً به اعتیاد روی می‌آورد و یا ده‌ها معتاد دیگر جای معتاد مداوا شده را می‌گیرد.
وزیر بهداشت در گزارش خود می‌گوید: “بیش‌ترین شیوع اعتیاد در گروه سنی ۲۵ تا ۲۹ سال است که ۲۵ و ۷ دهم درصد معتادان را شامل می‌شود.” همین آمار به خوبی نشان می‌دهد که به جای بهبود اوضاع، جوانان کشور بیش از پیش به سوی مواد مخدر روی می‌آورند و همه ساله جمعیت معتادان را افزایش می‌دهند. این که روی‌آوری جوانان به استفاده از مواد مخدر دلایل اجتماعی دارد، فقط می‌تواند بر سران و مقامات کودن جمهوری اسلامی پوشیده بماند.
سرانجام، در این اجلاس تنها یک نفر پیدا شد که به گوشه‌ای از واقعیات مرتبط با اعتیاد اشاره کند. معاون حفاظت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه که خطاب‌اش به وزیر کشور بود، گفت: “بعضی مقامات اجرایی، به دلیل این که ضعف‌های اجرایی خودشان را پنهان کنند، از دادن آمار و ارقام پرهیز می‌کنند.” وی افزود: “در سال گذشته ۳۰۰ هزار پرونده قضایی در ارتباط با موضوع مواد مخدر تشکیل شده که ۷ / ۳ درصد رشد داشته، ۲۲۵ هزار معتاد دستگیر شده که نسبت به سال ۸۹، ۷ درصد رشد داشته است. بر تعداد قاچاقچیان مواد مخدر ۹ درصد افزوده شده و ۶۵ تا ۷۰ درصد زندانیان کشور به صورت مستقیم و غیر مستقیم در ارتباط با مواد مخدر هستند.”



با عرض پوزش از طولانی شدن کامنتم
۴۶۲٨٨ - تاریخ انتشار : ۱۶ تير ۱٣۹۱       

عنوان : خشونت علیه زنان فقط کتک زدن نیست
جناب دکتر به نکات دقیق و بسیار مهمی درباره زنان اشاره کرده که باید با حوصله و بقول خودشان با وسوسه و وسواس به هر یک از آنها نگاهی دیگر انداخت. طلاق و تنفروشی و خشونت علیه زنان از مهمترین این مسائل است که خیلی خلاصه گفته و عبور شده است
به هر حال من به عنوان یک زن وظیفه دارم از ایشان قدردانی کنم و قلم ایشان و هر قلمی را که در راه آزادی و رهائی زنان حرکت میکند ببوسم. در ضمن شاید بد نباشد این لینک ها را نیز سری بزنید. در زمینه خشونت علیه زنان
http://ir-women.net/spip.php?article۲۸۶

مبارزه علیه خشونت نسبت به زنان.m۴v‎ - YouTube

www.youtube.com/watch?v=tsInUXDvzRQ

http://pourabdollah.com/۲۰۱۲/۰۶/۰۵/D۸B۱D۹۸۸D۸B۲-D۸ACD۹۸۷D۸A۷D۹۸۶DB۸C-D۸ADD۸B۰D۹۸۱-D۸AED۸B۴D۹۸۸D۹۸۶D۸AA-D۸B۹D۹۸۴DB۸CD۹۸۷-D۸B۲D۹۸۶D۸A۷D۹۸۶D۸۹B-D۸AED۸B۴D۹۸۸D۹۸۶D۸AA-D۸AED۸A۷/
۴۶۲٨۶ - تاریخ انتشار : ۱۵ تير ۱٣۹۱       

عنوان : رفرانس های نا مناسب
جزوه لنین تحت عنوان "خطر فلاکت"پیش از انقلاب نوشته و بعد از انقلاب اکتبر منتشر شد. البته جامعیت تفسیر لنین اوضاع فلاکت بار پیش و پس از انقلاب را که در این مقاله هم به آن اشاره شده در بر گرفته.نکته این است که لنین پیش از انقلاب از ضرورت مصادره و ملی سازی بانک ها سخن می گفت و بعد از النقلاب نیز متاسفانه به همان مسیر رفت و سوسیالیسم را به سرمایه داری دولتی تقلیل داد. در حالی که سوسیالیسم به مفهوم لغو کار مزدوری است و ملی سازی ربطی به سوسیالیسم ندارد.
موضوع دیگر اشاره سلبی محمد قراگوزلو به خشونت علیه زنان است. بنظرمن اگر رفرانس های مقاله ذکر نمی شد خیلی خوب بود چرا که اگر قرار است در اینمورد مشخص رفرانس بدهیم مقالات و نوشته هایی از زنان کمونیست ایران موجود است که در مجموع رفرانس های این مقاله بمراتب ضعیفتر از تک تک آنهاست. به هر حال مثل همیشه به نکان بسیار خوب و مهمی اشاره شده است. توصیه ما به نویسنده توانا و عزیزمان این است که همانطور که خود نیز گفته در راستی اهمیت آزادی زنان و اهمیت موضوع سازمان آزادی زنان هریک از این بخش ها را بطور مجزا تجزیه تحلیل کند.
۴۶۲٨۴ - تاریخ انتشار : ۱۵ تير ۱٣۹۱