عنوان : تقطیر روح دستخوش آشوب
پس از خواندن مکرر و سیری ناپذیر این شعر به کودکی اندیشیدم که از پدرش می پرسد:
«مار چیست؟»
پدرش عکس ماری را روی خاک می کشد.
مار برای معرفی خویش ـ به قوه جادو ـ جان می گیرد و بسان ماری راست راستکی به راه می افتد.

این شعر نه فقط شعر به معنای حقیقی کلمه است، بلکه همزمان تعریف قابل تجسم و قابل تفهیمی از شعر است، ایندیکاتوری (معرفی) از شعر است.
این شعر تقطیر دردناک روح پریشان دستخوش آشوب است.
عمر شاعر دراز باد
۴۷۱٨٨ - تاریخ انتشار : ۲٣ مرداد ۱٣۹۱