از : میم نون
عنوان : دو شعر قابل تأمل و تحلیل، ولی در هر صورت زیبا و پرمعنا از دکتر مجید نفیسی
مجید نفیسی شاعر به تمام معنی است.
شعر مجید نفیسی، شعری بشدت تشنگی آور است و هرگز نمی توان از آن، سیر دل سر کشید.
بدین طریق و بدین دلیل است که مولدی ـ خواه مولد مادی و خواه مولد معنوی ـ به درجه ی چشمه ای صرفنظرناپذیر اعتلا می یابد و حاجت مندان را به بلند کردن دست به دعا فرامی خواند تا بلکه به نیروی واهی ماورای طبیعی ـ حتی ـ عمر لایتناهی برای آن پدید آورد.
ایده و اندیشه ای که فحوای شعر دوم را تشکیل می دهد، ایده ای دیرآشنا ست، ولی شاعر همان ایده دیرآشنا را برای افشای حقیقتی سوزان ـ با تردستی تمام ـ شاعرانه به خدمت گرفته اند.
خود ایده یاد شده قابل بحث است، ولی آن ایده برای شاعر و در شعر، فونکسیون احساسی ـ عاطفی دیگری به عهده گرفته است:
حامل شعور عاطفی است.
عمر شاعر فرزانه درازتر از عمر نوح نبی باد
۴۷۲۶۹ - تاریخ انتشار : ۲۵ مرداد ۱٣۹۱
|