عنوان : عبدی و ادای تئوریسین بودن
اصولا عباس عبدی و امثال زیباکلام و دیگران علاقه ی شدیدی به تئوریسین نما بودن نشان می دهند و سعی بسیاری بر جایگزین نمودن خود با روشنفکران درگذشته ی ایران زمین دارند . از فیلسوف خواندن فسیلی عبدالکریم سروش ( ! ) به وسیله ی بی بی سی فارسی گرفته تا نقدهای ( بخوانید فحاشی و افترا ) عقب مانده ی فرج سرکوهی بر زنده یاد احسان طبری . جالب است که امثال عبدی احسان طبری را با بیش از صد جلد تالیف و دیدارش با بزرگترین سیاست مداران دنیا و مسلط بودنش به چندین زبان و در اختیار داشتن مدارک آکادمیک سطح بالا روشنفکر نما می خوانند و او را تئوریسین نمی دانند ، چرا که در جریانات حزبی غرق شد ! ( یعنی غرق شدن در وزارت شوم اطلاعات بهتر از غرق شدن در جریانات چپ و مارکسیستی است ! ، عجبا ! ) . نیازی نیست که بگویم منگول ترین اذهان جهان نیز نظری مانند عبدی درباره ی بازگشت اصلاح طلبان به سال ۸۷ ندارند و چنین نظراتی تنها از جنایت کاران برمی آید ، چرا که آنان نیز می خواهند مردم ایران کشته شدن ده ها فرزند برومند خود را فراموش کرده تا مورد عفو خون آشامان واقع شوند ! ، یعنی عبدی به مردم می گوید خواهش می کنم بگویید غلط کردم تا نظام به من یک نشریه ی عقب مانده یا روزنامه بدهد ! . ماجرای حرف های عبدی یعنی کوبیدن میخ بر تابوت اصلاحات ، چرا که اصولا برای فرصت طلبانی مانند او جان مردم ارزشی ندارد و شکی ندارم که یک قطره اشک هم برای کشته شدن نداها و سهراب ها نریخته است ، چرا که پست ترین انسان ها نیز با دیدن حوادث ۳۰ خرداد ۱۳۸۸ و ۶ دی ماه همان سال ، هرگر جنایت کاران رژیم را فراموش نکرده و نمی بخشیدند ، اما عبدی ... پیشنهاد حدالقلی من به عبدی این است که به جای " بد نوشتن " و " زیاد حرف زدن " برود و اندکی مطالعه کند که در این مورد کتب اخلاقی را پیشنهاد می کنم ، چرا که باید قلبش را از حالت سنگ بودن در بیاورد ، حالا مباحث سیاسی به کنار ، که تا آموختن شان از این جا تا کره ی ماه فاصله دارد !
۴۷۷۱۴ - تاریخ انتشار : ۵ شهريور ۱٣۹۱