یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

به یکدیگر بازمی گردیم - مجید نفیسی

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : پرتو نوری علا

عنوان : مجید نفیسی، شاعر بدعت گزار
نفیسی، شاعری است با حساسیت بالا نسبت به فردیت، آزادی و حقوق برابر انسان.
نگاه او به قدرت های حاکم بر انسان، انتزاعی یا فقط گزارش گونه نیست. نگاهی است تحلیل گر و نقادانه. این نگاه، پلی میزند میان گذشته و امروز و آینده آدمی و در همین مسیر است که می کوشد در شعرش انسان ساده اما متعالی را به تصویر درآورد.
او به حوادث تاریخی، در وقایع امروز، تلنگر می زند، از خواب بیدارشان می کند، لباس نو بر تن شان می پوشاند، جلایشان می دهد و نشان می دهد که چرا انسان دارای حیثت و شأنی است که نمی توان از ظلم چشم پوشی کرد و انسان را واداشت تا در برابر زشتی ظلم، سر فروآورد و کرنش کند. به همین دلیل در برابر ظلم و فشاری که به انسان واقع می شود، اعتراض می کند اما نه فریاد می کشد و نه می نالد.

آگاهی و دانش و تجربه های فردی مجید در زندگی ی شعری، سیاسی، اجتماعی و عاطفی، از او انسان روشنفکری عرضه کرده است که برداشت و نظرش را در زبانی شفاف و روشن، دور از بازی های لفظی و لغلغه های زبانی، در رساترین کلام و عاطفی ترین تصاویر شعری، عرضه می کند. آثاری که تجربه را به ادراک و ادراک را به شعور پیوند می زند.
مجید نفیسی، شاعر بدعت گزارِ شعر معاصر ایران است.
۴۷۷۶۶ - تاریخ انتشار : ٨ شهريور ۱٣۹۱       

    از : میم نون

عنوان : شاهکار
شعری به مثابه پلی میان ماضی و مضارع
شعری سرشته به خلسه خاطره ها که خواننده در روند خوانشش در قالب خاطرات شاعر، محتوائی از خاطرات خویشتن خویش پر می کند و روان پریشانش زیر و رو می شود.
انسان موجودی نوعی است و لذا رشته های مادی نامرئی بسان پلی، خواننده را به شاعر پیوند می دهد.
در نتیجه شعر از پیرهن منفرد و خاص خود برون می جهد و جامه عام در بر می کند، درد و شادی فردی را به درد و شادی همگانی استحاله می دهد و روان همگان را پیاپی و پی در پی منقلب می کند.
عمر شاعر دراز باد
۴۷۷۵۷ - تاریخ انتشار : ٨ شهريور ۱٣۹۱       

  

 
چاپ کن

نظرات (۲)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست