عنوان : نکبت جهان گستر سرمایه
ضمن تایید نظرات دو نظر دهنده قبلی خانم ربابه سین و آقای محمد الف که به درستی به اسطوره زدایی از این پروژه های همسان انگاری کمونیسم و فاشیسم و ابلیس سازی از حکومت شوروی که در ادامه جنگ روانی دوران جنگ سرد و در مواجهه با ضعفهای سرمایه داری معاصر و جلوگیری از شکل گیری آلترناتیو سوسیالیستی و با صرف هزینه های گزاف خصوصا در شرق و مرکز اروپا توسط سرویسهای غربی جریان دارد پرداخته اند.
بدون تردید اثبات شی نفی ما ادا نمیکند. دوران شوروی موضوعی کاملا قابل نقد است اما نه در گفتمانی که حاصلی بجز تیزتر کردن شمشیر سرمایه داری هار ندارد.
آیا اجازه هست در بخشی از این نمایشگاه،کشتار مبارزین مالایایی توسط ارتش انگلیس یا کشتار میلیونی کمونیستهای اندونزی یا جنایات پینوشه و خنتاهای نظامی آمریکای لاتین یا نکبت گروههای اسلامگرای دست پرورده آمریکا در مقابله با شوروی در افغانستان و ....دهها جنایت و نسل کشی دیگر که به دست عمال سرمایه صورت گرفته است نمایش داده شود؟
۴۷۹۲۶ - تاریخ انتشار : ۱٨ شهريور ۱٣۹۱       

عنوان : گزارش هایی یک جهته
ظاهرا چنانکه از اهداف این فعالیت «فرهنگی» بر می آید، نشان دادن مشابهت جنایت ها بین دو نظام کمونیستی و فاشیسم است. کاری هم ندارد که سرنوشت تاریخی برخورد این دو نظام با هم چیست و چگونه همان نظام کمونیستی (کولاگ شده) بشریت را در طی این سال ها از زیر دست و پای فاشیزم بیرون می کشد.
نیازی هم ندیده اند یکی دو ویترین خون چکان از جنایت های وسیع تر رقیب سوم این دو نظام یعنی سرمایه داری را در همان سال ها در عرصه ای به وسعت جهان در آن نمایشگاه جای دهند تا اقلا بی طرفانه بودنش را بشود باور کرد.
اما جالب تر این است که محقق عزیز ما خانم برداران در گزارش خود یک قدم هم جلو تر رفته و با حذف فجایع فاشیسزم از گزارش واقعا ضعیفش از این کار «فرهنگی» صرفا به جنایت استالینیست ها پرداخته است.
وقتی منیره برادران -که منافعی در تحریف چنین واقعیت هایی ندارد - از یک نمایشگاه جمع و جور، چنین گزارشی تهیه می کند، چه اطمینانی هست که «محققان روسی» ضد کمونیستی تهیه کنندهٔ این نمایشگاه همین کار را در ابعاد تاریخی و در گسترهٔ اتحاد شوروی نکرده باشند؟! باید متوجه بود که حاکمان فعلی روسیه سیاست تازاندن علیه تمام تاریخ سوسیالیستی آن کشور را مورد پشتیبانی جدی قرارداده و بر عکس بازتاب هر نوع دستاوردهای آن نظام در کنار خطاهای قابل توجهش را به شدت سانسور می کنند.
شک نیست که باید با پایمال کردن حقوق انسانی در هر نظام و با هر توجیهی مبارزه کرد، اما نمی توان تنها با نگاه به زندان ها و اردوگاه ها و پیاله های کج و کولهٔ داخل آن ها تاریخ را فهمید و به نتایج درستی هم رسید.
برای آزادی بعنوان حقی بشری می توان کانون توجه خود را بر امری خاص متمرکز کرد (حقوق بشر، عدالت اجتماعی، زنان، دفاع از زندانیان سیاسی و ...) ولی نمی توان نگاهی همه جانبه نداشت و ارتباط تنگاتنگ آن ها با هم و بویژه با بستر تاریخی ظهور و پیدایششان را نادیده گرفت. این خطای متدیک بر سر ما همانی را می آورد که بر سره منیرهٔ بردران آورد. گزارش های تحریف شدهٔ یکجانبه ...
۴۷۹۱۴ - تاریخ انتشار : ۱۷ شهريور ۱٣۹۱       

عنوان : حافظه تاریخی و یا مانی پولاسیون حافظه تاریخی؟
در تصفیه های دوره استالین حدود هفتصد هزار و اندی نفر بحق و یا بنا بر سوء ظن به قتل رسیده اند.
بیش از ۵۰ سال است که حافظه بشری در مقیاس جهانی از «جنایات استالینی» زنده نگه داشته می شود.
ولی همزمان و ببرکت آن تمام جنایات سرمایه داری که مثلا در جنگ اول جهانی اش ۱۰ ملیون نفر را از بین برد و در جنگ دوم جهانی اش ۶۰ میلیون نفر را ددمنشانه شقه شقه کرد و چه بسا زنده زنده به آتش سپرد، ماستمالی می شوند.
قلم به دست دشمن است.
چه می شود کرد؟
حقیقت اما در تمامت آن حقیقت است.
حقیقت نیم بند فقط به درد عوامفریبی می خورد.
ما حاضریم که از تمامت حقیقت پرده برداریم.
هم از «جنایات» پدران خود و هم ازجنایات ماضی و مضارع امپریالیسم در همه جای جهان، در یوگوسلاوی که در خیابان هایش دهها هزار تن مواد رادیو اکتیو همچنان برجا ست، دهها هزار سرباز ناتو حتی مبتلا به بیماری های لوی کمی لاعلاج گشته اند. از خاورمیانه که خاک و آب و هوایش به مواد رادیو اکتیو چه بسا نا شناخته آلوده است و دهها هزار سال مادران کودکان بیمار عجیب و غریب خواهند زایید.
از جناایت صهیونیسم در سرزمین اشغالی و از انواع و اقسام بمب های میکروبیولوژیک که از شنیدن عواقب هولناکش آدمی به هراس می افتد.
این گوی و این میدان.
اگر صداقتی هست و هدف عوامفریبی نیست در ایامی که بحران عمومی سرمایه داری به عوامفریبی و تخریب افکار عمومی نیاز بیش از حد دارد.
۴۷٨۷٨ - تاریخ انتشار : ۱۵ شهريور ۱٣۹۱