عنوان : تقدیم به آزاده طبیب و دیگر شهدای دهه ی خونین ۶۰
آزاده جون هم کلاس زرنگم / خوش زبونم مهربونم قشنگم
یادته عهد با خدا بسته بودیم / درس بخونیم اگر چه خسته بودیم
نتیجه شد یه مدرک دروغی / تو کشور خرتو خر شلوغی
به جاش پَر قُمری هامونو بستن / درختای سبزمونو شکستن
حجله گذاشتن سر کوچه هامون / سیاه پوشن همیشه مادرامون
اونکه می گفت بیا بِخَر آلوچه / میفروشه اِکس الان به اهل کوچه
حرف بزنی اینجا تمومه کارت / صاف می برن از خونه پای دارت
عبادتا واسه یه لقمه نونه / مسلمونی از ترس حفظ جونه
اماماشون طلا دارن یه گنبد / گرسنه رو نشمُر گذشته از حد
قانون چیه؟ عِینهو شهر هِرته / سرخرمنه وعده ها حرف چرته
سرپوش میذارن روی دزدیهاشون / ساده بگم ثواب داره براشون
از قرآنی که از بَرش میخونن / عمراً اگه یک کلمه بدونن
خلاصه رستگاری خیلی دوره / بساط بت پرستی جفت و جوره
**
راستی چی شد آخر ماجراتون؟ / وای که دلم یه ذرّه شد براتون
بگو چه طور بود حال و روز زندان / واسه چی کشتنت؟ به جرم ایمان!
پیر شده بود فاطمه تو جوونی؟! / چه حالی داشت فهیمه توی گونی؟
**
شکنجه گر آستیناشو بالا زد / بسم اله گفت ائمّه رو صدا زد
میگفت که راضی ام به حکم قضا / خدای بَندَم به امام رضا
میگفت رهات کنم اگر، محاله / به حضرت عبّاس میداد حواله
از بس به قرآن زد و هی قسم خورد / زیر شکنجه عاقبت خدا مُرد
خوار نشدیم! بستنمون به رگبار / دیدی مزارمون شده پر خار؟
قطعه ی ما هرچند که بی نشونه / سندی ِکه دنیا باید بدونه...
۴۷٨٨۵ - تاریخ انتشار : ۱۶ شهريور ۱٣۹۱