عنوان : آمین
جناب کمال،
آمین. به امید آن روز.
۴٨۲٣٣ - تاریخ انتشار : ۲۶ شهريور ۱٣۹۱       

عنوان : جنابpeerooz
خلاصه عرض من این بود که از صمیم قلب امیدوارم تمام اقوام ایرانی به جای سر دادن زمزمه قهر و جدایی (که می تواند عواقب بسیار بسیار خطرناکی در پی داشته باشد) خود را مالک به حق آن سرزمین، ایران بزرگ، بدانند و آن را تجلی گاه حقوق طبیعی خود کنند تا که ۷۰ میلیون انسان در ادامه تاریخ هم بتوانند خواهرانه و برادرانه در جوار هم زندگی کنند. زلزله تأسف بار اخیر در آذربایجان عالی ترین صحنه های همدلی و همبستگی یک ملت بزرگ را به نمایش گذاشت. ما چنین سرمایه هایی داریم. چرا نتوانیم از آنها استفاده کنیم؟ چه اشکالی دارد که زبان کردی و آذری و... در دانشگاه ها تدریس شود؟ فرهنگ و تاریخ ایران مجموعه ای است از فرهنگ و تاریخ فارس ها و کردها و اذری ها و عرب ها و بلوچ ها و لرها و... ما باید بتوانیم این دوران سیاه حاکمیت ج اسلامی را به سلامت از سر بگذرانیم و ایرانی بسازیم که هر ایرانی خود را مالک و مدعی آن ببیند. به امید آن روز.
۴٨۲۲۴ - تاریخ انتشار : ۲۵ شهريور ۱٣۹۱       

عنوان : منشور جهانی حقوق بشر
جناب کمال،
حقوق بشر فراموش نشده است. گرچه شرکت در این گفتگو که بسیار وسیع بوده در زیر مقالات مختلف آمده و پراکنده شده است.

زمانی که جنس اصلی ساخته میشود ، شیادان نسخه های قلابی آنرا بسرعت تهیه میکنند. از منشور جهانی حقوق بشر هم نسخه های قلابی جمهوری اسلامی و آمریکایی و چینی و روسی ساخته شده و به خورد مردم داده شده است. اینهم تکرار کامنتی از من در زیر اعلامیه حزب مشروطه:

از : peerooz از : peerooz عنوان : " اعلامیه جهانی حقوق بشر"
جناب جاوید فر،
" اعلامیه جهانی حقوق بشر" * عنوان دهان پرکنی ست که حد نهایی آرزوهای
" بشر" بعنوان " فرد " است. نواحی " خاکستری " بین سیاه و سفید در آن فراوان است ولی در هیچ جای آن " حق تعین سرنوشت .. برای ملل " به وضوح نیامده است مضاف بر آنکه اول باید تعریف " ملل " را روشن کرد و سپس خواستار اجرای حقوق شد. برخی از مواد اعلامیه در شرایط امروزی بیشتر به آرزو میماند تا " حقوق " مثلا :

" ماده ی ۲۵
۱. هر انسانی سزاوار یک زندگی با استانداردهای قابل قبول برای تأمین سلامتی و
رفاه خود و خانواده اش، من جمله تأمین خوراک، پوشاک، مسکن، مراقبت های پزشکی و خدمات اجتماعی ضروری است و همچنین حق دارد که در مواقع بیکاری، بیماری، نقص عضو، بیوگی، سالمندی و فقدان منابع تأمین معاش، تحت هر شرایطی که از حدود اختیار وی خارج است، از تأمین اجتماعی بهره مند گردد.".

توجه میفرمائید؟ اگر روزی بشر تا آنجا ترقی کند که این قانون اجرا گردد و هر فرد
" بشر " از قطب شمال تا جنوب ، از آفریقا تا سیبریه ، از استرالیا تا ایسلند از این حقوق و دیگر حقوق های ذکر شده در مواد دیگر برخوردار باشد فکر نمیکنید که تا آن زمان مساله مرزها حل شده و احتیاج به " ششصد هزار پشمرکه مسلح " ! نباشد؟ سعی ما باید در درجه اول اجرای حقوق " بشر " باشد. حقوق " ملت " جزئی از حقوق بشر است نه بالعکس.

* اعلامیه جهانی حقوق بشر در ویکیپدیای فارسی
۴۷۹۴۰ - تاریخ انتشار : ۱۸ شهریور ۱۳۹۱
۴٨۲۰۵ - تاریخ انتشار : ۲۴ شهريور ۱٣۹۱       

عنوان : سپاس
دوستان عزیز، آقای پیروز و حافظه ی تاریخ. از توضیحات شما سپاسگزارم. نکاتی که روی شان تکیه کرده اید بسیار قابل تامل ود خور تفسیر است. با امتنان دوباره.
۴٨۲۰۲ - تاریخ انتشار : ۲۴ شهريور ۱٣۹۱       

عنوان : حقوق بشر فراموش شد؟
تا همین یکی دو سال پیش ما به هر سایت و سویی که نگاه می کردیم خوشبختانه سخن از اصول سی گانه‍ی اعلامیه جهانی حقوق بشر بود. اما گویا ما ایرانی ها عادت داریم چیزهای نو را به همان سرعتی که فرا می گیرم، از یاد ببریم. من هنوز باور دارم که چنانچه ما ۷۰ میلیون ایرانی موفق شویم قانون اساسی ایران در فردای سرنگونی ج اسلامی را بر پایه‍ی اعلامیه‍ی جهانی حقوق بشر تنظیم کنیم، مشکلات اتنیکی و قومی ما تا حدود ۹۰ حل و فصل میشود. ۱۰ درصد باقیمانده هم مسائلی هستند که به نوسازی زیرسارختارها نیاز دارند و ظرف یکی دو دهه حل خواهند شد. امیدوارم تمام احزاب ایرانی موفق شوند عقل دوراندیش را جایگزین احساسات آنی کنند و از یک حمام خون وسیع در ابعاد ایران (زبانم لال) پیشگیری کنند. اقوام ساکن ایران چنان با هم عجین و در هم آمیخته اند که مشابه اش را فقط در خاک ایران می توان سراغ گرفت.
۴٨۱۹۴ - تاریخ انتشار : ۲۴ شهريور ۱٣۹۱       

عنوان : برای روشن شدن اهداف «توافقنامه»
آقای طبری،
در مصاحبه اخیر دبیرکل عبدالله مهتدی در «روز آنلاین» مطلبی در دفاع از «توافقنامه» برای ایجاد خودمختاری در استان کردستان ایران کرده و در جواب سوال در قبال حمله نظامی نیروهای غربی بایران موافق و یا مخالف هست و دارای چه موضعی هست؟ میگوید « موضع حزب کومله کردستان ایران این است که ما هیچوقت تحت هیچ شرایطی با حمله نظامی به ایران موافق نیستیم، کوچکترین دلیلی در این رابطه وجود ندارد ولی به صراحت می گوییم این رژیم جمهوری اسلامی است که نخست بر علیه مردم خودش و سپس بر علیه جامعه جهانی جنگ به راه انداخته است. امیدواریم جنگی در نگیرد اما در این صورت مقصر اول و آخر رژیم ضد بشری جمهوری اسلامی است و ما هم در جنگ در کنار آن نخواهیم بود (تاکید بر این جمله). اصلا چطور ممکن است نه کومله و کردها بلکه بخشی از اپوزیسیون واقعی در کنار حکومتی که مردم خودش را سرکوب می کند قرار بگیرد؟». ایشان هم «مخالف» حملات نظامی بایران برای ایجاد «خودمختاری» است و لی اگر آنها آمدند و موجب کشت و کشتار مردم ایران شدند، «مخالفتی» هم نخواهند کرد (همانند حمله بعراق باتهام واهی و کمک رسانی کردهای عراقی باشغالگران در کشتار مردم بیدفاع عراق). چون موجودیت و استقلال ایران و جان مردم وطن ما ایرانیان بآنها مربوط نیست و آنها فقط ماموریت و فعالیت برای «آزادی» قوم کرد مینمایند. این شخص بعنوان یک از امضاء کننده توافقنامه با زبان بیزبانی اعلان میکند که در صورت حملات نظامی اشغالگران بایران ، در دفاع از موجودیت و جان مردم ایران در کنار مردم ایران نخواهیم بود و عملنآ در جهت سیاست کردهای عراق در حمله نظامی بعراق قرار گرفته. کسانیکه دعوتنامه برای حمله نظامی بایران میفرستند و ایجاد منطقه ممنوعه در ایران توسط قوای نطامی بیگانه را خواهانند و بعد هم مثل این آقا مدعی میگردد « در این صورت مقصر اول و آخر رژیم ضد بشری جمهوری اسلامی است و ما هم در جنگ در کنار آن نخواهیم بود.» غیر از اینکه ندا سر میدهند که « خاطرتان جمع باشد که از جانب ما هیچ مقاومتی در برابر قوای نجات بخش شما بعمل نخواهد آمد».
مصاحبه دبیران کل هجری و مهتدی را در ‫"پروسس آنلاین انگلستان"‬ و «روز آنلاین» دقیقآ بخوانید تا اینکه «گنجشگ» رنگ کرده را بجای بلبل بشما قالب ننمایند.
۴٨۱۶٨ - تاریخ انتشار : ۲۴ شهريور ۱٣۹۱       

عنوان : سطور بین خط ها
جناب طبری،
حق باشماست. باید به قولی سطور بین خط ها را خواند تا به منظور پی برد.
نوشته ها و کامنت ها فراوان است که با خواندن آنها ممکن است به مطلب پی
ببرید. با اجازه اخبار روز یک کامنت خود را که قبلا نوشته ام تکرار میکنم
شاید جوابی به پرسش شما باشد:

از : peerooz عنوان : باکم از ترکان تیر انداز نیست ؟ - طعنه تیر آورانم میکشد ؟؟؟

تنها ایراد من به اعلامیه اولیه این دو حزب همان بود که با جناب سیروس ملکوتی در میان نهادم و آن این بود :
متن توافقنامه در قسمت " ب) وظایف پیش از تغییرات سیاسی و سرنگونی رژیم " در بند ۲ میگوید " وحدت در مشارکت یا عدم مشارکت با نیروهای اپوزیسیون ایرانی،" ، و کمی پایین تر " در صورت لزوم، نشست های مشترکی با حکومت اقلیم و نیروهای سیاسی اقلیم کردستان برگزار خواهند کرد".
و اینکه فعالیت رهبر یکی یا هردو حزب در جلب حمایت خارجیان برای فضای پرواز ممنوع که بمعنی دخالت نظامی تفسیر میشود. و پاراگرف های گنگ که معلوم نیست منظور از " کشور"کردستان است یا ایران و بسهولت حتی با حسن نظر میتوان چنین خواند که منظور کشور کردستان است.

با اعتراف به نادانی و یا کم دانی خود در باره این احزاب سوال من اینست که این احزاب نمایند کدام ملتند؟ اگر اینها نماینده کامنت گذارن و مقاله نویسان این سایت هستند که ۹۹ درصد آنها نوشته خود را با " حق تعیین سرنوشت " شروع میکنند و یکی از مسولین حزب و یا اخبار روز چیزی در رد این ادعا ها نمینویسد.

من در ناحیه کرد نشین و از پدر مادرانی کرد - ایرانی - فارس و تاحدودی ترک
متولد و تا زمان دانشگاه در آنجا زیسته بودم. باید اقرار کنم گند تعفن نفرت و دشمنی و توهینی که از این کامنت گذاران " کرد ؟" نسبت به فارسها و دیگر ایرانیان دیده ام را هیچگاه ندیده بودم و سایت اخبار روز هر روز یکی دوتا از این مقالات و نامه ها را منتشر میکند. با خواندن این کامنت ها من از اینکه خود را کرد ایرانی بدانم احساس خفت کردم و پس از آنکه تمام خرابی ها و آسیب ها وارد شده است هنوز این اعلامیه جدید در باره " حق تعیین سرنوشت " ساکت است.

این مساله برای غیر کرد ها در درجه اول اهمیت قرار دارد که اگر رفیق شفیقی درست پیمان باش. آنها میگویند از همین اول معین کن که تا آخر برای ایرانی آباد با ما خواهی بود و یا در نیمه راه دنبال کشور متحد کردستان خواهی رفت. اینکه خواهان چنین کشوری باشی حق شماست ولی این را اول بما بگو که تکلیف خود را بدانیم. کامنت ها و مقالات از شق دوم صحبت میکنند.
۴۸۰۷۴ - تاریخ انتشار : ۲۲ شهریور ۱۳۹۱

از آنها که رسما تقاضای پاره پاره شدن ایران را دارند حرفی نزده ام.
۴٨۱۶۰ - تاریخ انتشار : ۲۴ شهريور ۱٣۹۱       

عنوان : یک پرسش
من اطلاعیه مشترک حزب دموکرات کردستان و کومله را خواندم، اتفاقا دفعات دوم و سوم با دقت و وسواس خواندم تا شاید از لابلای خطوط شاید تمایلات جدایی طلبانه ی این دو نیروی سیاسی عمده ی کردستان را کشف کنم، اما نتوانستم. اطلاعیه ی نخبگان را هم خواندم آنجا هم با روشنی و صراحت روی نکاتی که تمایلات تجزیه طلبانه ی این دو نیرو را نشان دهد، انگشت گذارده نشده. من از دوستانی که اطلاعیه مشترک را خوانده اند تقاضا دارم ، سطوری از آن اطلاعیه را که حاکی از تمایلات جدایی طلبی است برایم در این ستون نظرات بنویسند که بحث جنبه ی عینی پیدا کند و متکی به استنباطات و مفروضات مانباشد. اما پرسش اصلی من اینست که چرا امضا کنندگان فرهیخته ی نامه سرگشاده که من به مراتب آگاهی و ایراندوستی بسیاری از آنها اذعان دارم ، چرا نظرات و انتقادات خودرا به صورت مبسوط نمی نو یسند؟! و اگر نوشته اند دوستی مرا آگاه کند.
۴٨۱۴۶ - تاریخ انتشار : ۲٣ شهريور ۱٣۹۱       

عنوان : پیش چشمت برده ای شیشه کبود - لاجرم دنیا کبودت مینمود
این مقاله احتیاج به بررسی کامل دارد که عجالتا از حوصله من خارج است.
اخیرا در مقاله ای در این سایت شخصی از جمله ای ، معنی کاملا مخالف را
درک کرده و به جناب ممبینی ایراد گرفته بود. من همین اشکال را در اینجا
میبینم. وقتی از مسئولین میپرسند " تیمسار گفت یعنی چه نمیدانید، خوب باید
بهسوی آنها شلیک کنید. با تعجب کامل جواب دادند: چطور میشود اینکار را
بکنیم قربان، بچههای خودمان هستند! تیمسار گفت چطور نمیشود پس چرا در
سنندج شد! ؟" درک من اینست که بچه های سنندج هم بچه های خودمان بودند.
تا چه عینکی به چشم داشته باشی.

اما اینکه نخبگان " هنوز سخن از "انجمنهای ایالتی و ولایتی" میزنند که در صدر
مشروطه مطرح شد." جناب عبدالله مهتدی در مصاحبه خود در روز آنلاین میگویند
" قانون اساسی مشروطه نمی گوید انجمن های ایالتی و بس بلکه می گوید انجمن های ایالتی و ولایتی. برای اینکه همان موقع قانونگذار می دانست انتخابات استانی و منتخب کردن استان ها کافی نیست.".

منظور من پاسخ گویی به این مقاله و نکات دیگر آن نیست. منظور اینست در این فضایی که اخبار روز برای وصل کردن باز کرده است جای فصل کردن نیست مگر منظور این باشد. هیچ جانوری در ایران نیست که نداند و اقرار نکند که به اقلیت ظلم شده و میشود.این را همه میدانند. منظور این بود که باید اول ایرانی باشد که به گفتگو در باره آزادی و دمکراسی و و و پرداخت و گرنه میشود در باره دموکراسی سوئد و انگلیس و سویس و کشور کردستان پرداخت. باید اول برادری را ثابت کرد سپس ادعای ارث نمود که ما بندرت چنین کرده ایم حتی در دوران سالاردوله که دنبال او راه افتادیم که محمد علی شاه را از گرگان به تهران بیاوریم که تبریزیها و بختیاری ها و غیره جلو ما را گرفتند.
خوبان در این معامله تقصیر میکنند. گفتنی زیاد و خارج از حوصله است.
۴٨۱۲٨ - تاریخ انتشار : ۲٣ شهريور ۱٣۹۱