از : الف باران
عنوان : این است سیاست مبارزاتی کمونیستها و مبارزین جهان ؟!
اگر امپریالیستها توانستند در کشور شوراها نفوذ کرده و آنرا تکه پاره کنند لازمه قبلی آن ، نفوذ در حزب کمونیست و بوجود آوردن تغیراتی در مبارزات طبقاتی آن بود.این تخریب ایدئولژی چیزی جز جایگزینی آشتی طبقات بجای تضاد طبقاتی، روشهای مسالمت آمیز بجای مبارزات قهر آمیز نبود . این سیاست تجدید نظر طلبانه (رویزیونیستی) ،مبارزان را در مقابل دشمنان طبقاتی خود خلع سلاح میکرد. دیگر مردم تحت ستم جهان, امید و سلاحی جز انتظار به "موقعیتهای مناسب" و بیرون آوردن " آزادی و دموکراسی" از صندوقهای رای نمیبایستی داشته باشند . دیگر این احزاب وابسته به حکومتها , تلاشی جز حمایت از حکومتها ، نفوذ در آنها برای اصلاحات اقتصادی و اهلی نمودن دیکتاتورها نداشتند . سیاست انحصاری و سرکوبگرانه آنها پس از انقلاب بهمن ماه ۵۷ ، هر مخالف و هر مبارز حکومتی را محکوم یا به حذف فیزیکی (شناساندن به حکومت) آنها مختوم میداشت . هر جنبش و هر اعتراضی علیه حکومت که منطبق با قانون اساسی جمهوری اسلامی نبود ، محکوم بود.
این روشها و سیاستها تا زمانی که چماق حکومت بر سر آنها فرود نیامده بود و مبارزین و انقلابیون دیگر را قلع و قم می نمود، قابل حمایت بود. بهمین جهت کشتار دهه ۶۰ بیشتر به سال ۶۷ ارجاع می شود و نه آغاز سال ۶۰ ...
اگر در سیاستهای داخلی حمایت مشروط با حکومتها دنبال میشود , در سیاست های جهانی خواستار برآورد نیازهای امپریالیستها هستند , هرچه آنها بخواهند همانها را تبلیغ میکنند...
ایران نباید در داشتن حق غنی سازی اورنیوم اصرار ورزد ! ایران نباید از جنبش فلسطین، حزب الله لبنان و حکومت سوریه حمایت کند !... صدام باید برود ، دیکتاتور لیبی سر نگون شود و حکومت دیکتاتوری سوریه نیز ، باید برود !
حق تعیین سرنوشت ملتها بدست چه کسانی باید باشد ؟! چه حکومتهایی جایگزین میشوند ؟! با نفوذ سیاستهای اقتصادی و نظامی چه کشورهایی ؟! برای خاورمیانه بزرگ ؟! برقراری نظام سرمایه داری نوین ؟! این است سیاست مبارزاتی کمونیستها و مبارزین جهان ؟!
۴٨۴٨۲ - تاریخ انتشار : ۴ مهر ۱٣۹۱
|