از : امیر حسین آمویی
عنوان : انتقاد بس است! تغییر را دریابید!
آقای اسماعیل خویی، عزیز ما، نور چشم ما!
بله! شعرتان نغز و نقد زمانه و انتقاد از شر زمانه! که چی!؟ مگر آنچه را که میگویید، و زیبا هم میگویید، به کجا راه میبرد، و مگر دیگران به گونهای دیگر نگفتهاند؟
میل دارید این نکته را به شما خاطر نشان کنم که، نه فقط فلاسفه، که شعرا نیز، فقط جهان را توضیح دادهاند و نقد کردهاند؛ در حالی که هدف تغییر آن است، نه نقد آن! و!! نقد آن نیز زمانی به کار آید که تغییر آن در نظر باشد! بیهوده چه میگویید!؟ فراوانند آنان که چونین شعرها سرودهاند! آیا نیازی به ذکر مثال دارید؟ برادر جان دست بردارید از این همه انتقاد! هدف از یادتان رفته است؟ فکر میکنم زمانی یکی از عزیزترین عزیزانتان شما را همین گفته است! تغییر را در دل داشته باشید و راه کار را! انتقاد بس است! انتقاد به زمانی تعلق دارد که انبوهی از آدمیان سر در گم اند، نه تشنهی تغییر!
۴٨۷۶٨ - تاریخ انتشار : ۲۰ مهر ۱٣۹۱
|