یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

در سوگ مادر توماج و توماج ها!

نظرات دیگران
اگر یکی از مطالبی که در این صفحه درج شده به نظر شما نوعی سوءاستفاده (تبلیغاتی یا هر نوع دیگر) از سیستم نظردهی سایت می‌باشد یا آن را توهینی آشکار به یک فرد، گروه، سازمان یا ... می‌دانید لطفا این مسئله را از طریق ایمیل abuse@akhbar-rooz.com و با ذکر شماره‌ای که در زیر مطلب (قبل از تاریخ انتشار) درج شده به ما اطلاع دهید. از همکاری شما متشکریم.
  
    از : دهه خونین و سیاه شصت

عنوان : به مسوول محترم اخبار روز
مسوول محترم اخبار روز، ما در عصر ارتباطات به سر می بریم، عصر آگاهی توده ها و... هدف از پخش خبر مربوط به درگذشت مادر توماج اطلاع رسانی بود، اطلاع رسانی باید دقیق، بی عیب و... باشد، سالانه هزاران انسان آزاده به خاطر مبارزه با سانسور جان شیرین شان را فدا می کنند، از طرف هر سازمان و یا هر شخص این اطلاع رسانی مخدوش شود، مذموم و اقدامی ضد آگاهی و ضد اطلاع رسانی دقیق و همچنین ضد انقلابی(البته در مورد شما غیر انقلابی) قلمداد می شود.
در این مورد خاص کاری مذموم صورت گرفته است، من هم به همین دلیل اقدام به ارسال آن یادداشت خدمتتان نمودم.
با سپاس از درج مطلب و پاسخ شما.
http://www.youtube.com/watch?v=vSbv۰ihuu۱I
۴۹۹۷٨ - تاریخ انتشار : ۱۱ آذر ۱٣۹۱       

    از : اخبار روز

عنوان : به دهه ی خونین و سیاه شصت
عکس مورد استفاده، عین عکسی است که کانون فرهنگی سیاسی خلق ترکمن در اختیار اخبار روز قرار داده است. قبل از این که از مارکس برای اخبار روز نقل قول بیاورید می توانستید کمی فکر کنید که اخبار روز چه منفعتی در «سانسور» دست مادرج توماج داشته است؟!
۴۹۹۰۶ - تاریخ انتشار : ۹ آذر ۱٣۹۱       

    از : دهه خونین و سیاه شصت

عنوان : گرامیداشت یاد مادر توماج
با درود و ابراز تاسف برای از دست دادن یکی دیگر از مادران داغدار و رنجدیده که فرزندش را به مانند دیگر انسان های آزاده فقط و فقط بخاطر ایستادن بر سر آرمانهایشان جاودانه کردند.
پرسش من این است که چرا عکس مادر توماج را به طور کامل نگذاشته اید و دستان مشت کرده این مادر مبارز را که از آغاز تا زمان مرگ برافراشته بود را پوشانده و سانسور کرده اید، گویا به تازگی سانسور کردن مد شده است و انقلابی بودن از بین که رفته هیچ، برای انقلابی ها هم ارزشی قائل نمی شوید.
شرم حسی انسانی _ انقلابی است. مارکس
۴۹۹۰۰ - تاریخ انتشار : ۹ آذر ۱٣۹۱       

  

 
چاپ کن

نظرات (٣)

نظر شما

اصل مطلب

   
بازگشت به صفحه نخست